¹NO reprendas al anciano, sino exhórtale como á padre: á los más jóvenes, como á hermanos;

¹ПИРАМАРДРО мазаммат накун, балки чун падар насиҳат деҳ; ҷавононро чун бародарон;

²A las ancianas, como á madres; á las jovencitas, como á hermanas, con toda pureza.

²Пиразанонро чун модарон; ҷавонзанонро чун хоҳарон, бо камоли покй.

³Honra á las viudas que en verdad son viudas.

³Бевазанонро, агар бевазанони ҳақиқӣ бошанд, эҳтиром намо.

⁴Pero si alguna viuda tuviere hijos, ó nietos, aprendan primero á gobernar su casa piadosamente, y á recompensar á sus padres: porque esto es lo honesto y agradable delante de Dios.

⁴Вале агар бевазане соҳиби фарзандон ва ё набераҳо бошад, бигзор онҳо аввал вазифаи динии худро нисбат ба оила таълим гиранд ва падарону модаронро қадрдонй кунанд, зеро ки ин писандидаи Худост.

⁵Ahora, la que en verdad es viuda y solitaria, espera en Dios, y es diligente en suplicaciones y oraciones noche y día.

⁵Бевазани ҳақиқй ва бекас ба Худо умед мебандад ва шабу рӯз ба тазаррӯъ ва дуо машғул аст,

⁶Pero la que vive en delicias, viviendo está muerta.

⁶Лекин бевазане ки дар айшу ишрат умр магузаронад, зинда ба зинда мурдааст.

⁷Denuncia pues estas cosas, para que sean sin reprensión.

⁷Ана ҳаминро ба онҳо талқин намо, то ки беайб бошанд.

⁸Y si alguno no tiene cuidado de los suyos, y mayormente de los de su casa, la fe negó, y es peor que un infiel.

⁸Аммо агар касе ба хешу табораш ва алалхусус ба аҳли хонааш ғамхорӣ накунад, вай тарки имон кардааст ва аз беимонон бадтар аст.

⁹La viuda sea puesta en clase especial, no menos que de sesenta años, que haya sido esposa de un solo marido.

⁹Ба рӯйхат номи бевазане сабт шавад, ки синну солаш аз шаст кам набошад ва як шавҳар карда бошад

¹⁰Que tenga testimonio en buenas obras; si crió hijos; si ha ejercitado la hospitalidad; si ha lavado los pies de los santos; si ha socorrido á los afligidos; si ha seguido toda buena obra.

¹⁰Ва дар бораи аъмоли некаш шаҳодате дошта бошад: фарзандонро тарбият дода, ғарибонро меҳмондорӣ карда, пойҳои муқаддасонро шуста, аламзадагонро дастгирй намуда ва ҳар амали некро пайравй карда бошад.

¹¹Pero viudas más jóvenes no admitas: porque después de hacerse licenciosas contra Cristo, quieren casarse.

¹¹Лекин бевазанони ҷавонро қабул накун, зеро вақте ки шаҳват онҳоро аз Масеҳ дур месозад, мехоҳанд никоҳ кунанд;

¹²Condenadas ya, por haber falseado la primera fe.

¹²Бинобар ин маҳкум хоҳанд шуд, чунки имони пештараро рад кардаанд;

¹³Y aun también se acostrumbran á ser ociosas, á andar de casa en casa; y no solamente ociosas, sino también parleras y curiosas, hablando lo que no conviene.

¹³Илова бар ин, азбаски бекоранд, хона ба хона мегарданд, - ва на танҳо бекоранд, балки низ лаққӣ ва кунҷков буда, суханоне мегӯянд, ки шоиста нест.

¹⁴Quiero pues, que las que son jóvenes se casen, críen hijos, gobiernen la casa; que ninguna ocasión den al adversario para maldecir.

¹⁴Пас, хоҳиши ман ин аст, ки ҷавонзанон никоҳ кунанд, бача зоянд, бо рӯзгори хона машғул шаванд ва ба душман ҳеҷ як асосе надиҳанд, ки бадгӯӣ кунад:

¹⁵Porque ya algunas han vuelto atrás en pos de Satanás.

¹⁵Зеро ки баъзе аз онҳо аз паи шайтон рафта, гумроҳ шудаанд.

¹⁶Si algún fiel ó alguna fiel tiene viudas, manténgalas, y no sea gravada la iglesia; á fin de que haya lo suficiente para las que de verdad son viudas.

¹⁶Агар мард ё зани имондоре бевазанон дошта бошад, бигзор ба онҳо мадад расонад ва бар Калисо гаронӣ накунад, то ки Калисо ба бевазанони ҳақиқӣ мадад расонда тавонад.

¹⁷Los ancianos que gobiernan bien, sean tenidos por dignos de doblada honra; mayormente los que trabajan en predicar y enseñar.

¹⁷Пироне ки нағз сардорй мекунанд, эҳтироми дучандро сазоворанд, алалхусус онҳое ки дар ваъз ва таълим меҳнат мекунанд.

¹⁸Porque la Escritura dice: No embozarás al buey que trilla; y: Digno es el obrero de su jornal.

¹⁸Зеро ки дар Навиштаҳо гуфта шудааст: "Вақте ки барзагов хирман мекӯбад, даҳонашро набанд"; ва боз: "Меҳнаткаш музди худро сазовор аст".

¹⁹Contra el anciano no recibas acusación sino con dos ó tres testigos.

¹⁹Шикоятро дар ҳаққи пире, бе он ки ду ё се шоҳид бошад, қабул накун.

²⁰A los que pecaren, repréndelos delante de todos, para que los otros también teman.

²⁰Хатокоронро дар ҳузури ҳама танбеҳ намо, то ки дигарон низ битарсанд.

²¹Te requiero delante de Dios y del Señor Jesucristo, y de sus ángeles escogidos, que guardes estas cosas sin perjuicio de nadie, que nada hagas inclinándote á la una parte.

²¹Дар пеши Худо ва Исои Масеҳи Худованд ва фариштаҳои баргузида туро қасам медиҳам, ки инро бе ғаразе риоя намой ва ҳеҷ коре бо рӯйбинй накунӣ.

²²No impongas de ligero las manos á ninguno, ni comuniques en pecados ajenos: consérvate en limpieza.

²²Дастҳоро бар ҳеҷ кас шитобкорона нагузор ва ба гуноҳҳои дигарон шарик нашав; худро пок нигоҳ дор.

²³No bebas de aquí adelante agua, sino usa de un poco de vino por causa del estómago, y de tus continuas enfermedades.

²³Минбаъд оби танҳо нанӯш, балки барои меъдаат ва нотобиҳои зиёде ки дорӣ, каме шароб ба кор бар.

²⁴Los pecados de algunos hombres, antes que vengan ellos á juicio, son manifiestos; mas á otros les vienen después.

²⁴Гуноҳҳои баъзе касон ошкор аст ва рост сӯи маҳкумият мебарад, лекин гуноҳҳои баъзеи дигарон баъдтар ошкор мешавад.

²⁵Asimismo las buenas obras antes son manifiestas; y las que son de otra manera, no pueden esconderse.

²⁵Ҳамчунин аъмоли нек ошкор аст, ва агар ин тавр набошад ҳам, пшгҳон монда наметавонад.