¹REQUIERO yo pues delante de Dios, y del Señor Jesucristo, que ha de juzgar á los vivos y los muertos en su manifestación y en su reino.

¹ПАС, туро ба қузури Худо ва Исои Масеҳи Худованд, ки зиндагон ва мурдагонро доварӣ хоҳад кард, ва ба зуҳури Ӯ ва ба Малакути Ӯ қасам медиҳам,

²Que prediques la palabra; que instes á tiempo y fuera de tiempo; redarguye, reprende; exhorta con toda paciencia y doctrina.

²Ки каломро мавъиза кунӣ ва дар вақги муносиб ё номуносиб омода бошӣ, бо тамоми пурсабрӣ омӯзгорй ва мазаммат, манъ ва насиҳат кунӣ.

³Porque vendrá tiempo cuando ni sufrirán la sana doctrina; antes, teniendo comezón de oir, se amotonarán maestros conforme á sus concupiscencias,

³Зеро замоне фаро Ҳоҳад расид, ки таълимоти солимро қабул нахоҳанд кард, балки бар тибқи ҳавасҳои худ барои худ муаллимоне хоҳанд баргузид, ки нутқашон ба гӯшҳо хуш ояд;

⁴Y apartarán de la verdad el oído y se volverán á las fábulas.

⁴Ва гӯшҳои худро аз ростӣ гардонда, ба қиссаҳо рӯ ҳоҳанд овард.

⁵Pero tú vela en todo, soporta las aflicciones, haz la obra de evangelista, cumple tu ministerio.

⁵Аммо ту дар ҳама чиз ҳушьёр бош ва уқубат кашида, кори башоратдиҳандаро ба ҷо овар ва хизмати худро иҷро намо.

⁶Porque yo ya estoy para ser ofrecido, y el tiempo de mi partida está cercano.

⁶Зеро ки ман акнун қурбонии рехтанӣ мешавам, ва замони риҳлатам фаро расидааст.

⁷He peleado la buena batalla, he acabado la carrera, he guardado la fe.

⁷Дар кашмакаши неке талош кардам, давишро анҷом додам, имонро нигоҳ доштам;

⁸Por lo demás, me está guardada la corona de justicia, la cual me dará el Señor, juez justo, en aquel día; y no sólo á mí, sino también á todos los que aman su venida.

⁸Ва акнун барои ман тоҷи адолат муҳайе гардидааст, ки онро Худованд, Довари одил, дар он рӯз ба ман хоҳад дод; ва на танҳо ба ман, балки низ ба ҳамаи онҳое ки зухури Ӯро дӯст доштаанд.

⁹Procura venir presto á mí:

⁹Саъю кӯшиш намо, ки ба зудй назди ман биёӣ.

¹⁰Porque Demas me ha desamparado, amando este siglo, y se ha ido á Tesalónica; Crescente á Galacia, Tito á Dalmacia.

¹⁰Зеро ки Димос ин дуньёро дӯст дошта, маро тарк кард ва ба Таслӯникӣ равона шуд; Қрисқис ба Ғалотия рафт, ва Титус - ба Далмотия; танҳо Луқос бо ман аст.

¹¹Lucas solo está conmigo. Toma á Marcos, y traéle contigo; porque me es útil para el ministerio.

¹¹Марқӯсро гирифта ҳамроҳат биёр, зеро ки ба ман барои хизматам муфид аст.

¹²A Tychîco envié á Efeso.

¹²Ман Тӯхиқӯсро ба Эфсӯс фиристодам.

¹³Trae, cuando vinieres, el capote que dejé en Troas en casa de Carpo: y los libros, mayormente los pergaminos.

¹³Хднгоми омаданат ридоеро, ки ман дар Трӯас назди Қарпӯс мондаам, биёр, китобҳоро низ, алалхусус онҳоеро, ки ба коғази пӯстӣ навишта шудаанд.

¹⁴Alejandro el calderero me ha causado muchos males: el Señor le pague conforme á sus hechos.

¹⁴Искандари мисгар ба ман бисьёр бадй кард. Худованд мувофиқи аъмолаш подоше ба ӯ хоҳад дод.

¹⁵Guárdate tú también de él; que en grande manera ha resistido á nuestras palabras.

¹⁵Ту низ аз ӯ эҳтиет шав, зеро ки ӯ ба паёми мо сахт муқобилият кард.

¹⁶En mi primera defensa ninguno me ayudó, antes me desampararon todos: no les sea imputado.

¹⁶Дар муҳокимаи аввалинам ҳеҷ кас тарафи маро нагирифт, балки ҳама маро тарк карданд. Бигзор ин барояшон гуноҳ ҳисоб нашавад!

¹⁷Mas el Señor me ayudó, y me esforzó para que por mí fuese cumplida la predicación, y todos los Gentiles oyesen; y fuí librado de la boca del león.

¹⁷Аммо Худованд ёри ман буд ва маро қавй кард, то ки ба воситаи ман башорат тамоман эълон гардад, ва ҳамаи халқҳо онро бишнаванд; ва ман аз даҳони шер раҳо шудам.

¹⁸Y el Señor me librará de toda obra mala, y me preservará para su reino celestial: al cual sea gloria por los siglos de los siglos. Amén.

¹⁸Ва Худованд маро аз ҳар амали бад халосӣ дода, барои Малакути Осмонии Худ маҳфуз хоҳад дошт. Ӯро то абад ҷалол бод. Омин.

¹⁹Saluda á Prisca y á Aquila, y á la casa de Onesíforo.

¹⁹Ба Прискила ва Акило ва аҳли хонаи Анисифӯрус салом расон.

²⁰Erasto se quedó en Corinto; y á Trófimo dejé en Mileto enfermo.

²⁰Арастус дар Қӯринтӯс монд; ва Трофимӯсро дар Милитус бемор вогузоштам.

²¹Procura venir antes del invierno. Eubulo te saluda, y Pudente, y Lino, y Claudia, y todos los hermanos.

²¹Саъго кӯшиш намо, ки пеш аз зимистон биёй. Ӯвулус ва Пудис, ва Линӯс ва Клавдиюс, ва ҳамаи бародарон ба ту салом мерасонанд.

²²El Señor Jesucristo sea con tu espíritu. La gracia sea con vosotros. Amén. {epístola á Timoteo, el cual fué el primer obispo ordenado en Efeso, fué escrita de Roma, cuando Pablo fué presentado la segunda vez á César Nerón.}

²²Исои Масеҳи Худованд бо рӯҳи ту бод. Файз бо шумо бод. Омин.