1HIJO mío, está atento á mi sabiduría, Y á mi inteligencia inclina tu oído;
1บุตรชายของเราเอ๋ย จงตั้งใจต่อปัญญาของเรา จงเอียงหูของเจ้าฟังความเข้าใจของเรา
2Para que guardes consejo, Y tus labios conserven la ciencia.
2เพื่อเจ้าจะรักษาความเฉลียวฉลาดไว้ และริมฝีปากของเจ้าจะระแวดระวังความรู้
3Porque los labios de la extraña destilan miel, Y su paladar es más blando que el aceite;
3เพราะริมฝีปากของหญิงชั่วนั้นก็หยาดน้ำผึ้งออกมา และปากของนางก็ลื่นยิ่งกว่าน้ำมัน
4Mas su fin es amargo como el ajenjo, Agudo como cuchillo de dos filos.
4แต่ในที่สุด นางขมขื่นอย่างบอระเพ็ด และคมอย่างดาบสองคม
5Sus pies descienden á la muerte; Sus pasos sustentan el sepulcro:
5เท้าของนางก้าวลงไปสู่ความตาย ย่างเท้าของนางติดตามวิถีสู่นรก
6Sus caminos son instables; no los conocerás, Si no considerares el camino de vida.
6เกรงว่าเจ้าจะสนใจในวิถีแห่งชีวิต ทางของนางวนเวียนไป เพื่อเจ้าจะหารู้ไม่
7Ahora pues, hijos, oidme, Y no os apartéis de las razones de mi boca.
7บุตรทั้งหลายเอ๋ย บัดนี้จงฟังเรา และอย่าพรากจากถ้อยคำแห่งปากของเรา
8Aleja de ella tu camino, Y no te acerques á la puerta de su casa;
8จงหลีกทางของเจ้าให้ไกลจากนาง อย่าไปใกล้ประตูเรือนของนาง
9Porque no des á los extraños tu honor, Y tus años á cruel;
9เกรงว่าเจ้าจะให้เกียรติของเจ้าแก่คนอื่น และให้ปีเดือนของเจ้าแก่คนโหดร้าย
10Porque no se harten los extraños de tu fuerza, Y tus trabajos estén en casa del extraño;
10เกรงว่าแขกแปลกหน้าจะกินความอุดมสมบูรณ์ของเจ้าจนอิ่ม และแรงงานของเจ้าตกไปในเรือนของคนต่างด้าว
11Y gimas en tus postrimerías, Cuando se consumiere tu carne y tu cuerpo,
11และถึงบั้นปลายชีวิตของเจ้า เจ้าครวญคราง เมื่อเนื้อและกายของเจ้าถูกล้างผลาญ
12Y digas: Cómo aborrecí el consejo, Y mi corazón menospreció la reprensión;
12และเจ้าว่า "ข้าเคยเกลียดคำสั่งสอนเสียจริงๆ และจิตใจของข้าดูหมิ่นการตักเตือน
13Y no oí la voz de los que me adoctrinaban, Y á los que me enseñaban no incliné mi oído!
13ข้าไม่เคยเชื่อฟังเสียงครูของข้า หรือเอียงหูให้แก่ผู้สั่งสอนของข้า
14Casi en todo mal he estado, En medio de la sociedad y de la congregación.
14ข้าจวนจะล้มละลายสู่ความพินาศอยู่รอมร่อ ในหมู่ชุมนุมชนและคนที่ประชุมกันอยู่นั้น"
15Bebe el agua de tu cisterna, Y los raudales de tu pozo.
15จงดื่มน้ำจากถังเก็บน้ำของเจ้า ดื่มน้ำไหลจากบ่อของเจ้าเอง
16Derrámense por de fuera tus fuentes, En las plazas los ríos de aguas.
16จงให้น้ำพุของเจ้าไหลเพรื่อออกไปนอกบ้าน และให้ธารน้ำนั้นไหลไปตามถนน
17Sean para ti solo, Y no para los extraños contigo.
17จงให้มันเป็นของเจ้าแต่ผู้เดียว และมิใช่สำหรับคนแปลกหน้าด้วย
18Sea bendito tu manantial; Y alégrate con la mujer de tu mocedad.
18จงให้น้ำพุของเจ้าได้รับพร และเปรมปรีดิ์อยู่กับภรรยาคนที่เจ้าได้เมื่อหนุ่มนั้น
19Como cierva amada y graciosa corza, Sus pechos te satisfagan en todo tiempo; Y en su amor recréate siempre.
19จงให้นางเหมือนนางกวางที่น่ารัก เลียงผาที่งามสง่า จงให้ถันของภรรยาเจ้าเป็นที่หนำใจเจ้าอยู่ทุกเวลา จงดื่มด่ำอยู่กับความรักของนางเสมอ
20¿Y por qué, hijo mío, andarás ciego con la ajena, Y abrazarás el seno de la extraña?
20บุตรชายของเราเอ๋ย เจ้าจะเคลิบเคลิ้มอยู่กับหญิงชั่วทำไมเล่า และโอบกอดอกของนางสัญจรอยู่ทำไม
21Pues que los caminos del hombre están ante los ojos de Jehová, Y él considera todas sus veredas.
21เพราะว่าทางของคนก็เบื้องหน้าพระเนตรของพระเยโฮวาห์ และพระองค์ทรงใคร่ครวญวิถีทั้งสิ้นของเขา
22Prenderán al impío sus propias iniquidades, Y detenido será con las cuerdas de su pecado.
22ความชั่วช้าของคนชั่วร้ายจะดักเขาเอง และเขาก็จะติดอยู่กับตาข่ายบาปของเขา
23El morirá por falta de corrección; Y errará por la grandeza de su locura.
23เขาจะตายปราศจากคำสั่งสอน และเพราะความโง่อย่างยิ่งของเขา เขาจึงจะหลงเจิ่นไป