¹Masquil de Asaph. ESCUCHA, pueblo mío, mi ley: Inclinad vuestro oído á las palabras de mi boca.

¹ประชาชนของข้าพเจ้าเอ๋ย จงเงี่ยหูฟังกฎของข้าพเจ้า เอียงหูของท่านทั้งหลายฟังถ้อยคำจากปากข้าพเจ้า

²Abriré mi boca en parábola; Hablaré cosas reservadas de antiguo:

²ข้าพเจ้าจะอ้าปากกล่าวคำอุปมา ข้าพเจ้าจะกล่าวคำลึกลับของโบราณกาล

³Las cuales hemos oído y entendido; Que nuestros padres nos las contaron.

³ถึงสิ่งที่เราทั้งหลายได้ยินได้ทราบ ที่บรรพบุรุษของเราได้บอกเรา

⁴No las encubriremos á sus hijos, Contando á la generación venidera las alabanzas de Jehová, Y su fortaleza, y sus maravillas que hizo.

⁴เราจะไม่ซ่อนไว้จากลูกหลานของเขา แต่จะบอกแก่ชั่วอายุที่กำลังเกิดมา ถึงการสรรเสริญพระเยโฮวาห์ และฤทธานุภาพของพระองค์ และการมหัศจรรย์ซึ่งพระองค์ได้ทรงกระทำ

⁵El estableció testimonio en Jacob, Y pusó ley en Israel; La cual mandó á nuestros padres Que la notificasen á sus hijos;

⁵เพราะพระองค์ทรงสถาปนาพระโอวาทไว้ในยาโคบ และทรงแต่งตั้งพระราชบัญญัติไว้ในอิสราเอล ซึ่งพระองค์ทรงบัญชาแก่บรรพบุรุษของเรา ว่าให้แจ้งเรื่องราวเหล่านั้นแก่ลูกหลานของเขา

⁶Para que lo sepa la generación venidera, y los hijos que nacerán; Y los que se levantarán, lo cuenten á sus hijos;

⁶เพื่อชั่วอายุรุ่นต่อไปจะทราบเรื่องคือลูกหลานที่จะเกิดมา และที่จะลุกขึ้นบอกลูกหลานของเขา

⁷A fin de que pongan en Dios su confianza, Y no se olviden de las obras de Dios, Y guarden sus mandamientos:

⁷เพื่อเขาจะตั้งความหวังของเขาไว้ในพระเจ้า และไม่ลืมพระราชกิจของพระเจ้า แต่รักษาพระบัญญัติของพระองค์

⁸Y no sean como sus padres, Generación contumaz y rebelde; Generación que no apercibió su corazón, Ni fué fiel para con Dios su espíritu.

⁸และเพื่อเขาจะมิได้เหมือนบรรพบุรุษของเขา คือชั่วอายุที่ดื้อดึงและมักกบฏ ชั่วอายุที่จิตใจไม่มั่นคง ผู้ซึ่งจิตวิญญาณของเขาไม่มั่นคงต่อพระเจ้า

⁹Los hijos de Ephraim armados, flecheros, Volvieron las espaldas el día de la batalla.

⁹บรรดาคนเอฟราอิม มีอาวุธพร้อมและถือคันธนู ได้หันกลับในวันสงคราม

¹⁰No guardaron el pacto de Dios, Ni quisieron andar en su ley:

¹⁰เขาทั้งหลายมิได้รักษาพันธสัญญาของพระเจ้า และปฏิเสธที่จะเดินตามพระราชบัญญัติของพระองค์

¹¹Antes se olvidaron de sus obras, Y de sus maravillas que les había mostrado.

¹¹เขาลืมสิ่งที่พระองค์ได้ทรงกระทำและการมหัศจรรย์ซึ่งพระองค์ทรงสำแดงแก่เขา

¹²Delante de sus padres hizo maravillas En la tierra de Egipto, en el campo de Zoán.

¹²พระองค์ทรงกระทำการมหัศจรรย์ท่ามกลางสายตาของบรรพบุรุษของเขา ในแผ่นดินอียิปต์ ในไร่นาโศอัน

¹³Rompió la mar, é hízolos pasar; E hizo estar las aguas como en un montón.

¹³พระองค์ทรงแยกทะเล และให้เขาเดินผ่านไป และกระทำให้น้ำตั้งอยู่เหมือนกองสูง

¹⁴Y llevólos de día con nube, Y toda la noche con resplandor de fuego.

¹⁴ในกลางวันพระองค์ทรงนำเขาด้วยเมฆ และด้วยแสงไฟคืนยังรุ่ง

¹⁵Hendió las peñas en el desierto: Y dióles á beber como de grandes abismos;

¹⁵พระองค์ทรงผ่าหินในถิ่นทุรกันดาร ประทานน้ำเป็นอันมากให้เขาดื่มเหมือนมาจากที่ลึก

¹⁶Pues sacó de la peña corrientes, E hizo descender aguas como ríos.

¹⁶พระองค์ทรงกระทำให้ลำธารออกมาจากหิน ทรงกระทำให้น้ำไหลลงมาเหมือนแม่น้ำ

¹⁷Empero aun tornaron á pecar contra él, Enojando en la soledad al Altísimo.

¹⁷แต่เขายังกระทำบาปยิ่งขึ้นต่อพระองค์ได้กบฏต่อองค์ผู้สูงสุดในที่แห้งแล้ง

¹⁸Pues tentaron á Dios en su corazón, Pidiendo comida á su gusto.

¹⁸เขาทดลองพระเจ้าอยู่ในใจของเขาโดยเรียกร้องอาหารที่เขาอยาก

¹⁹Y hablaron contra Dios, Diciendo: ¿Podrá poner mesa en el desierto?

¹⁹เขาพูดปรักปรำพระเจ้าว่า "พระเจ้าจะทรงเตรียมสำรับในถิ่นทุรกันดารได้หรือ"

²⁰He aquí ha herido la peña, y corrieron aguas, Y arroyos salieron ondeando: ¿Podrá también dar pan? ¿Aparejará carne á su pueblo?

²⁰ดูเถิด พระองค์ทรงตีหินให้น้ำพุออกมา และลำธารก็ไหลล้น พระองค์จะประทานขนมปังด้วยได้หรือ หรือทรงจัดเนื้อให้ประชาชนของพระองค์ได้หรือ

²¹Por tanto oyó Jehová, é indignóse: Y encendióse el fuego contra Jacob, Y el furor subió también contra Israel;

²¹เพราะฉะนั้น เมื่อพระเยโฮวาห์ทรงสดับแล้ว พระองค์ทรงพระพิโรธ มีไฟลุกโพลงขึ้นสู้ยาโคบ พระพิโรธของพระองค์สูงขึ้นสู้อิสราเอล

²²Por cuanto no habían creído á Dios, Ni habían confiado en su salud:

²²เพราะเขาไม่เชื่อพระเจ้า และไม่ไว้วางใจในความรอดของพระองค์

²³A pesar de que mandó á las nubes de arriba, Y abrió las puertas de los cielos,

²³พระองค์ยังทรงบัญชาเมฆเบื้องบน และทรงเปิดประตูฟ้าสวรรค์

²⁴E hizo llover sobre ellos maná para comer, Y dióles trigo de los cielos.

²⁴พระองค์ทรงหลั่งมานาให้เขารับประทาน และทรงประทานอาหารทิพย์ให้เขา

²⁵Pan de nobles comió el hombre: Envióles comida á hartura.

²⁵มนุษย์ได้กินอาหารของทูตสวรรค์ พระองค์ทรงประทานอาหารให้เขาอย่างอุดม

²⁶Movió el solano en el cielo, Y trajo con su fortaleza el austro.

²⁶พระองค์ทรงกระทำให้ลมตะวันออกพัดในฟ้าสวรรค์ และทรงนำลมใต้ออกมาด้วยฤทธิ์ของพระองค์

²⁷E hizo llover sobre ellos carne como polvo, Y aves de alas como arena de la mar.

²⁷พระองค์ทรงหลั่งเนื้อให้เขาอย่างผลคลี คือนก ดังเม็ดทรายในทะเล

²⁸E hízolas caer en medio de su campo, Alrededor de sus tiendas.

²⁸พระองค์ทรงให้มันตกลงมากลางค่ายของเขา และรอบที่อาศัยของเขา

²⁹Y comieron, y hartáronse mucho: Cumplióles pues su deseo.

²⁹เขาได้รับประทานอิ่มดี เพราะพระองค์ประทานสิ่งที่เขาอยาก

³⁰No habían quitado de sí su deseo, Aun estaba su vianda en su boca,

³⁰แต่ก่อนที่เขาจะหายอยาก ขณะที่อาหารยังอยู่ในปากของเขา

³¹Cuando vino sobre ellos el furor de Dios, Y mató los más robustos de ellos, Y derribo los escogidos de Israel.

³¹พระพิโรธของพระเจ้าพลุ่งขึ้นต่อเขา และพระองค์ทรงสังหารคนฉกรรจ์ที่สุดของเขาเสีย และทรงคว่ำคนที่คัดเลือกแล้วในอิสราเอลเสีย

³²Con todo esto pecaron aún, Y no dieron crédito á sus maravillas.

³²ถึงมีเรื่องทั้งสิ้นนี้ เขาก็ยังกระทำบาป เขามิได้เชื่อถือการมหัศจรรย์ของพระองค์

³³Consumió por tanto en nada sus días, Y sus años en la tribulación.

³³พระองค์จึงทรงกระทำให้วันของเขาหายไปดังสิ่งไร้สาระ และทรงให้ปีของเขาหายไปด้วยความยากลำบาก

³⁴Si los mataba, entonces buscaban á Dios; Entonces se volvían solícitos en busca suya.

³⁴เมื่อพระองค์ทรงสังหารเขา เขาแสวงหาพระองค์ เขาได้กลับมาแสวงพระเจ้าด้วยใจร้อนรน

³⁵Y acordábanse que Dios era su refugio. Y el Dios Alto su redentor.

³⁵เขาระลึกว่าพระเจ้าทรงเป็นศิลาของเขา และพระเจ้าองค์สูงสุดเป็นพระผู้ไถ่ของเขา

³⁶Mas le lisonjeaban con su boca, Y con su lengua le mentían:

³⁶แต่เขายอพระองค์ด้วยปากของเขา และมุสาต่อพระองค์ด้วยลิ้นของเขา

³⁷Pues sus corazones no eran rectos con él, Ni estuvieron firmes en su pacto.

³⁷เพราะจิตใจของเขาไม่แน่วแน่ต่อพระองค์ เขาไม่จริงจังต่อพันธสัญญาของพระองค์

³⁸Empero él misericordioso, perdonaba la maldad, y no los destruía: Y abundó para apartar su ira, Y no despertó todo su enojo.

³⁸ถึงกระนั้นด้วยความสังเวชพระองค์ทรงอภัยความชั่วช้าของเขา และมิได้ทรงทำลายเขา พระองค์ทรงยับยั้งพระพิโรธของพระองค์บ่อยๆ และมิได้ทรงกวนพระพิโรธของพระองค์ทั้งสิ้นให้ขึ้นมา

³⁹Y acordóse que eran carne; Soplo que va y no vuelve.

³⁹พระองค์ทรงระลึกว่าเขาเป็นเพียงแต่เนื้อหนัง เป็นลมที่ผ่านไปแล้วมิได้กลับมาอีก

⁴⁰Cuántas veces lo ensañaron en el desierto, Lo enojaron en la soledad!

⁴⁰เขายั่วพระองค์ในถิ่นทุรกันดารบ่อยสักเท่าใด และทำให้พระองค์โทมนัสในทะเลทราย

⁴¹Y volvían, y tentaban á Dios, Y ponían límite al Santo de Israel.

⁴¹แต่เขายังได้กลับทดลองพระเจ้าอีกและได้ทำให้องค์บริสุทธิ์ของอิสราเอลเศร้าพระทัย

⁴²No se acordaron de su mano, Del día que los redimió de angustia;

⁴²เขามิได้ระลึกถึงพระหัตถ์ของพระองค์ หรือวันที่พระองค์ทรงช่วยเขาให้พ้นจากคู่อริของเขา

⁴³Cuando puso en Egipto sus señales, Y sus maravillas en el campo de Zoán;

⁴³เมื่อพระองค์ทรงกระทำหมายสำคัญของพระองค์ในอียิปต์ และการมหัศจรรย์ของพระองค์ในไร่นาโศอัน

⁴⁴Y volvió sus ríos en sangre, Y sus corrientes, porque no bebiesen.

⁴⁴พระองค์ทรงเปลี่ยนแม่น้ำและลำธารของเขาให้เป็นเลือด เพื่อเขาดื่มอะไรไม่ได้

⁴⁵Envió entre ellos una mistura de moscas que los comían, Y ranas que los destruyeron.

⁴⁵พระองค์ทรงส่งฝูงเหลือบมาท่ามกลางเขา ซึ่งผลาญเขา และกบ ซึ่งทำลายเขา

⁴⁶Dió también al pulgón sus frutos, Y sus trabajos á la langosta.

⁴⁶พระองค์ประทานพืชผลของเขาแก่ตั๊กแตนวัยคลาน และผลงานออกแรงของเขาแก่ตั๊กแตนวัยบิน

⁴⁷Sus viñas destruyó con granizo, Y sus higuerales con piedra;

⁴⁷พระองค์ทรงทำลายเถาองุ่นของเขาด้วยลูกเห็บ และต้นมะเดื่อของเขาด้วยน้ำค้างแข็ง

⁴⁸Y entregó al pedrisco sus bestias, Y al fuego sus ganados.

⁴⁸พระองค์ทรงมอบฝูงวัวของเขาไว้กับลูกเห็บ และฝูงแพะแกะของเขากับฟ้าผ่า

⁴⁹Envió sobre ellos el furor de su saña, Ira y enojo y angustia, Con misión de malos ángeles.

⁴⁹พระองค์ทรงปล่อยความกริ้วดุร้ายของพระองค์มาเหนือเขา ทั้งพระพิโรธ ความกริ้วและความทุกข์ลำบาก โดยส่งเหล่าทูตสวรรค์ชั่วร้ายท่ามกลางเขา

⁵⁰Dispuso el camino á su furor; No eximió la vida de ellos de la muerte, Sino que entregó su vida á la mortandad.

⁵⁰พระองค์ทรงเปิดวิถีให้แก่ความกริ้วของพระองค์ พระองค์มิได้ทรงเว้นจิตวิญญาณเขาไว้จากความตาย แต่ประทานชีวิตของเขาแก่โรคระบาด

⁵¹E hirió á todo primogénito en Egipto, Las primicias de las fuerzas en las tiendas de Châm.

⁵¹พระองค์ทรงประหารลูกหัวปีทั้งสิ้นในอียิปต์ คือผลแรกแห่งกำลังของเขาในเต็นท์ของฮาม

⁵²Empero hizo salir á su pueblo como ovejas, Y llevólos por el desierto, como un rebaño.

⁵²แล้วพระองค์ทรงนำประชาชนของพระองค์ออกมาเหมือนนำแกะ และนำเขาไปในถิ่นทุรกันดารเหมือนฝูงแพะแกะ

⁵³Y guiólos con seguridad, que no tuvieron miedo; Y la mar cubrió á sus enemigos.

⁵³พระองค์นำเขาไปอย่างปลอดภัย เขาจึงไม่กลัว แต่ทะเลท่วมศัตรูของเขา

⁵⁴Metiólos después en los términos de su santuario, En este monte que ganó su mano derecha.

⁵⁴และพระองค์ทรงพาเขามายังเขตแดนแห่งสถานบริสุทธิ์ของพระองค์ ยังภูเขานี้ ซึ่งพระหัตถ์ขวาของพระองค์ได้ทรงไถ่ไว้

⁵⁵Y echó las gentes de delante de ellos, Y repartióles una herencia con cuerdas; E hizo habitar en sus moradas á las tribus de Israel.

⁵⁵พระองค์ทรงขับประชาชาติต่างๆออกไปข้างหน้าเขา พระองค์ทรงวัดแบ่งแดนประชาชาตินั้นให้เป็นมรดก และทรงตั้งบรรดาตระกูลอิสราเอลไว้ในเต็นท์ของเขา

⁵⁶Mas tentaron y enojaron al Dios Altísimo, Y no guardaron sus testimonios;

⁵⁶แต่เขาทั้งหลายยังทดลองและยั่วพระเจ้าองค์สูงสุด มิได้รักษาบรรดาพระโอวาทของพระองค์

⁵⁷Sino que se volvieron, y se rebelaron como sus padres: Volviéronse como arco engañoso.

⁵⁷กลับหันไปเสียและประพฤติทรยศอย่างบรรพบุรุษของเขา เขาบิดไปเหมือนคันธนูที่ไว้ใจไม่ได้

⁵⁸Y enojáronlo con sus altos, Y provocáronlo á celo con sus esculturas.

⁵⁸เพราะเขายั่วเย้าพระองค์ให้ทรงกริ้วด้วยเรื่องปูชนียสถานสูงของเขาทั้งหลาย ได้หมุนให้พระองค์หวงแหนเขาด้วยเรื่องรูปเคารพแกะสลักของเขา

⁵⁹Oyólo Dios, y enojóse, Y en gran manera aborreció á Israel.

⁵⁹เมื่อพระเจ้าทรงสดับ พระองค์ทรงพระพิโรธยิ่ง และพระองค์ทรงรังเกียจอิสราเอลยิ่งนัก

⁶⁰Dejó por tanto el tabernáculo de Silo, La tienda en que habitó entre los hombres;

⁶⁰พระองค์ทรงละพลับพลาในชีโลห์ คือเต็นท์ที่พระองค์ทรงตั้งไว้ท่ามกลางมนุษย์

⁶¹Y dió en cautividad su fortaleza, Y su gloria en mano del enemigo.

⁶¹และทรงมอบฤทธานุภาพของพระองค์แก่การเป็นเชลย และสง่าราศีของพระองค์แก่มือของคู่อริ

⁶²Entregó también su pueblo á cuchillo, Y airóse contra su heredad.

⁶²พระองค์ทรงมอบประชาชนของพระองค์แก่ดาบ และทรงพระพิโรธต่อมรดกของพระองค์

⁶³El fuego devoró sus mancebos, Y sus vírgenes no fueron loadas en cantos nupciales.

⁶³ไฟผลาญหนุ่มๆของเขาเสีย และสาวๆของเขาก็ไม่ได้แต่งงาน

⁶⁴Sus sacerdotes cayeron á cuchillo, Y sus viudas no lamentaron.

⁶⁴บรรดาปุโรหิตของเขาล้มลงด้วยดาบ และหญิงม่ายของเขาไม่มีการร้องทุกข์

⁶⁵Entonces despertó el Señor á la manera del que ha dormido, Como un valiente que grita excitado del vino:

⁶⁵แล้วองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงตื่นอย่างตื่นบรรทม อย่างชายฉกรรจ์โห่ร้องเพราะฤทธิ์เหล้าองุ่น

⁶⁶E hirió á sus enemigos en las partes posteriores: Dióles perpetua afrenta.

⁶⁶และพระองค์ทรงตีปฏิปักษ์ของพระองค์ในข้างหลัง และให้เขาได้อายเป็นนิตย์

⁶⁷Y desechó el tabernáculo de José, Y no escogió la tribu de Ephraim.

⁶⁷พระองค์ทรงปฏิเสธพลับพลาของโยเซฟ พระองค์มิได้ทรงเลือกตระกูลเอฟราอิม

⁶⁸Sino que escogió la tribu de Judá, El monte de Sión, al cual amó.

⁶⁸แต่พระองค์ทรงเลือกตระกูลยูดาห์ ภูเขาศิโยนซึ่งพระองค์ทรงรัก

⁶⁹Y edificó su santuario á manera de eminencia, Como la tierra que cimentó para siempre.

⁶⁹พระองค์ทรงสร้างสถานบริสุทธิ์ของพระองค์อย่างกับพระราชวังสูง อย่างแผ่นดินโลกซึ่งพระองค์ตั้งไว้เป็นนิตย์

⁷⁰Y eligió á David su siervo, Y tomólo de las majadas de las ovejas:

⁷⁰พระองค์ทรงเลือกดาวิดผู้รับใช้ของพระองค์ ทรงพาท่านมาจากคอกแกะ

⁷¹De tras las paridas lo trajo, Para que apacentase á Jacob su pueblo, y á Israel su heredad.

⁷¹พระองค์ทรงพาท่านมาจากการดูแลแม่แกะที่มีลูกอ่อนให้เป็นผู้เลี้ยงดูยาโคบประชาชนของพระองค์ และอิสราเอลมรดกของพระองค์อย่างเลี้ยงแกะ

⁷²Y apacentólos con entereza de su corazón; Y pastoreólos con la pericia de sus manos.

⁷²ท่านจึงเลี้ยงดูเขาทั้งหลายด้วยใจเที่ยงธรรม และนำเขาทั้งหลายไปด้วยมือช่ำชอง