¹Y VISITO Jehová á Sara, como había dicho, é hizo Jehová con Sara como había hablado.

¹RAB verdiği söz uyarınca Saraya iyilik etti ve sözünü yerine getirdi.

²Y concibió y parió Sara á Abraham un hijo en su vejez, en el tiempo que Dios le había dicho.

²Sara hamile kaldı; İbrahimin yaşlılık döneminde, tam Tanrının belirttiği zamanda ona bir erkek çocuk doğurdu.

³Y llamó Abraham el nombre de su hijo que le nació, que le parió Sara, Isaac.

³İbrahim Saranın doğurduğu çocuğa İshakfı adını verdi.

⁴Y circuncidó Abraham á su hijo Isaac de ocho días, como Dios le había mandado.

⁴Tanrının kendisine buyurduğu gibi oğlu İshakı sekiz günlükken sünnet etti.

⁵Y era Abraham de cien años, cuando le nació Isaac su hijo.

⁵İshak doğduğunda İbrahim yüz yaşındaydı.

⁶Entonces dijo Sara: Dios me ha hecho reir, y cualquiera que lo oyere, se reirá conmigo.

⁶Sara, ‹‹Tanrı yüzümü güldürdü›› dedi, ‹‹Bunu duyan herkes benimle birlikte gülecek.

⁷Y añadió: ¿Quién dijera á Abraham que Sara había de dar de mamar á hijos? pues que le he parido un hijo á su vejez.

⁷Kim İbrahime Sara çocuk emzirecek derdi? Bu yaşında ona bir oğul doğurdum.››

⁸Y creció el niño, y fué destetado; é hizo Abraham gran banquete el día que fué destetado Isaac.

⁸Çocuk büyüdü. Sütten kesildiği gün İbrahim büyük bir şölen verdi.

⁹Y vió Sara al hijo de Agar la Egipcia, el cual había ésta parido á Abraham, que se burlaba.

⁹Ne var ki Sara, Mısırlı Hacerin İbrahimden olma oğlu İsmailin alay ettiğini görünce,

¹⁰Por tanto dijo á Abraham: Echa á esta sierva y á su hijo; que el hijo de esta sierva no ha de heredar con mi hijo, con Isaac.

¹⁰İbrahime, ‹‹Bu cariyeyle oğlunu kov›› dedi, ‹‹Bu cariyenin oğlu, oğlum İshakın mirasına ortak olmasın.››

¹¹Este dicho pareció grave en gran manera á Abraham á causa de su hijo.

¹¹Bu İbrahimi çok üzdü, çünkü İsmail de öz oğluydu.

¹²Entonces dijo Dios á Abraham: No te parezca grave á causa del muchacho y de tu sierva; en todo lo que te dijere Sara, oye su voz, porque en Isaac te será llamada descendencia.

¹²Ancak Tanrı İbrahime, ‹‹Oğlunla cariyen için üzülme›› dedi, ‹‹Sara ne derse, onu yap. Çünkü senin soyun İshakla sürecektir.

¹³Y también al hijo de la sierva pondré en gente, porque es tu simiente.

¹³Cariyenin oğlundan da bir ulus yaratacağım, çünkü o da senin soyun.››

¹⁴Entonces Abraham se levantó muy de mañana, y tomó pan, y un odre de agua, y diólo á Agar, poniéndolo sobre su hombro, y entrególe el muchacho, y despidióla. Y ella partió, y andaba errante por el desierto de Beer-seba.

¹⁴İbrahim sabah erkenden kalktı, biraz yiyecek, bir tulum da su hazırlayıp Hacerin omuzuna attı, çocuğunu da verip onu gönderdi. Hacer Beer-Şeva Çölüne gitti, orada bir süre dolaştı.

¹⁵Y faltó el agua del odre, y echó al muchacho debajo de un árbol;

¹⁵Tulumdaki su tükenince, oğlunu bir çalının altına bıraktı.

¹⁶Y fuése y sentóse enfrente, alejándose como un tiro de arco; porque decía: No veré cuando el muchacho morirá: y sentóse enfrente, y alzó su voz y lloró.

¹⁶Yaklaşık bir ok atımı uzaklaşıp, ‹‹Oğlumun ölümünü görmeyeyim›› diyerek onun karşısına oturup hıçkıra hıçkıra ağladı.

¹⁷Y oyó Dios la voz del muchacho; y el ángel de Dios llamó á Agar desde el cielo, y le dijo: ¿Qué tienes, Agar? No temas; porque Dios ha oído la voz del muchacho en donde está.

¹⁷Tanrı çocuğun sesini duydu. Tanrının meleği göklerden Hacere, ‹‹Nen var, Hacer?›› diye seslendi, ‹‹Korkma! Çünkü Tanrı çocuğun sesini duydu.

¹⁸Levántate, alza al muchacho, y ásele de tu mano, porque en gran gente lo tengo de poner.

¹⁸Kalk, oğlunu kaldır, elini tut. Onu büyük bir ulus yapacağım.››

¹⁹Entonces abrió Dios sus ojos, y vió una fuente de agua; y fué, y llenó el odre de agua, y dió de beber al muchacho.

¹⁹Sonra Tanrı Hacerin gözlerini açtı, Hacer bir kuyu gördü. Gidip tulumunu doldurdu, oğluna içirdi.

²⁰Y fué Dios con el muchacho; y creció, y habitó en el desierto, y fué tirador de arco.

²⁰Çocuk büyürken Tanrı onunlaydı. Çocuk çölde yaşadı ve okçu oldu.

²¹Y habitó en el desierto de Parán; y su madre le tomó mujer de la tierra de Egipto.

²¹Paran Çölünde yaşarken annesi ona Mısırlı bir kadın aldı.

²²Y aconteció en aquel mismo tiempo que habló Abimelech, y Phicol, príncipe de su ejército, á Abraham diciendo: Dios es contigo en todo cuanto haces.

²²O sırada Avimelekle ordusunun komutanı Fikol İbrahime, ‹‹Yaptığın her şeyde Tanrı seninle›› dediler,

²³Ahora pues, júrame aquí por Dios, que no faltarás á mí, ni á mi hijo, ni á mi nieto; sino que conforme á la bondad que yo hice contigo, harás tú conmigo y con la tierra donde has peregrinado.

²³‹‹Onun için, Tanrının önünde bana, oğluma ve soyuma haksız davranmayacağına ant iç. Bana ve konuk olarak yaşadığın bu ülkeye, benim sana yaptığım gibi iyi davran.››

²⁴Y respondió Abraham: Yo juraré.

²⁴İbrahim, ‹‹Ant içerim›› dedi.

²⁵Y Abraham reconvino á Abimelech á causa de un pozo de agua, que los siervos de Abimelech le habían quitado.

²⁵İbrahim Avimeleke bir kuyuyu zorla ele geçiren adamlarından yakındı.

²⁶Y respondió Abimelech: No sé quién haya hecho esto, ni tampoco tú me lo hiciste saber, ni yo lo he oído hasta hoy.

²⁶Avimelek, ‹‹Bunu kimin yaptığını bilmiyorum›› diye yanıtladı, ‹‹Sen de bana söylemedin, ilk kez duyuyorum.››

²⁷Y tomó Abraham ovejas y vacas, y dió á Abimelech; é hicieron ambos alianza.

²⁷Daha sonra İbrahim Avimeleke davar ve sığır verdi. Böylece ikisi bir antlaşma yaptılar.

²⁸Y puso Abraham siete corderas del rebaño aparte.

²⁸İbrahim sürüsünden yedi dişi kuzu ayırdı.

²⁹Y dijo Abimelech á Abraham: ¿Qué significan esas siete corderas que has puesto aparte?

²⁹Avimelek, ‹‹Bunun anlamı ne, niçin bu yedi dişi kuzuyu ayırdın?›› diye sordu.

³⁰Y él respondió: Que estas siete corderas tomarás de mi mano, para que me sean en testimonio de que yo cavé este pozo.

³⁰İbrahim, ‹‹Bu yedi dişi kuzuyu benim elimden almalısın›› diye yanıtladı, ‹‹Kuyuyu benim açtığımın kanıtı olsun.››

³¹Por esto llamó á aquel lugar Beer-seba; porque allí juraron ambos.

³¹Bu yüzden oraya Beer-Şeva adı verildi. Çünkü ikisi orada ant içmişlerdi.

³²Así hicieron alianza en Beer-seba: y levantóse Abimelech y Phicol, príncipe de su ejército, y se volvieron á tierra de los Filisteos.

³²Beer-Şevada yapılan bu antlaşmadan sonra Avimelek, ordusunun komutanı Fikolla birlikte Filist yöresine geri döndü.

³³Y plantó Abraham un bosque en Beer-seba, é invocó allí el nombre de Jehová Dios eterno.

³³İbrahim Beer-Şevada bir ılgın ağacı dikti; orada RABbi, ölümsüz Tanrıyı adıyla çağırdı.

³⁴Y moró Abraham en tierra de los Filisteos muchos días.

³⁴Filist yöresinde konuk olarak uzun süre yaşadı.