¹Davidi i drejtoi Zotit fjalët e këtij kantiku ditën që Zoti e çliroi nga duart e të gjithë armiqve të tij dhe nga dora e Saulit. Ai tha:

¹David adressa à l'Eternel les paroles de ce cantique, lorsque l'Eternel l'eut délivré de la main de tous ses ennemis et de la main de Saül.

²"Zoti është fortesa ime, kalaja ime dhe çlirimtari im,

²Il dit: L'Eternel est mon rocher, ma forteresse, mon libérateur.

³Perëndia im, shkëmbi në të cilin strehohem, mburoja ime, fuqia e shpëtimit tim, strehimi im i lartë, streha ime. O shpëtimtari im, ti më shpëton nga dhuna!

³Dieu est mon rocher, où je trouve un abri, Mon bouclier et la force qui me sauve, Ma haute retraite et mon refuge. O mon Sauveur! tu me garantis de la violence.

⁴Unë i kërkoj ndihmë Zotit që meriton të lavdërohet, dhe kështu më shpëtoi nga duart e armiqve të mi.

⁴Je m'écrie: Loué soit l'Eternel! Et je suis délivré de mes ennemis.

⁵Valët e vdekjes më kishin rrethuar dhe përrenjtë e shkatërrimit më kishin tmerruar.

⁵Car les flots de la mort m'avaient environné, Les torrents de la destruction m'avaient épouvanté;

⁶Dhimbjet e Sheolit më kishin zënë dhe lakun e vdekjes e kisha para syve.

⁶Les liens du sépulcre m'avaient entouré, Les filets de la mort m'avaient surpris.

⁷Në ankthin tim i kërkova ndihmë Zotit dhe i klitha Perëndisë tim. Ai e dëgjoi zërin tim nga tempulli ku ndodhej dhe klithma ime arriti në veshët e tij.

⁷Dans ma détresse, j'ai invoqué l'Eternel, J'ai invoqué mon Dieu; De son palais, il a entendu ma voix, Et mon cri est parvenu à ses oreilles.

⁸Atëherë toka u trondit dhe u drodh, themelet e qiejve u lëkundën dhe u shkundën, sepse ai ishte tërë zemërim.

⁸La terre fut ébranlée et trembla, Les fondements des cieux frémirent, Et ils furent ébranlés, parce qu'il était irrité.

⁹Një tym ngjitej nga fejzat e hundës së tij dhe një zjarr përvëlues i dilte nga goja; prej tij dilnin thëngjij.

⁹Il s'élevait de la fumée dans ses narines, Et un feu dévorant sortait de sa bouche: Il en jaillissait des charbons embrasés.

¹⁰Ai i uli qiejtë dhe zbriti me një mjegull të dendur poshtë këmbëve të tij.

¹⁰Il abaissa les cieux, et il descendit: Il y avait une épaisse nuée sous ses pieds.

¹¹Ai rrinte kaluar mbi një kerubin, fluturonte dhe dukej mbi flatrat e erës.

¹¹Il était monté sur un chérubin, et il volait, Il paraissait sur les ailes du vent.

¹²Si shatorre rreth vetes kishte vënë terrin, errësirën e ujërave dhe retë e dendura të qiellit.

¹²Il faisait des ténèbres une tente autour de lui, Il était enveloppé d'amas d'eaux et de sombres nuages.

¹³Nga shkëlqimi që i priste dilnin thëngjij.

¹³De la splendeur qui le précédait S'élançaient des charbons de feu.

¹⁴Zoti gjëmoi në qiejt dhe Më i Larti bëri të dëgjohet zëri i tij.

¹⁴L'Eternel tonna des cieux, Le Très-Haut fit retentir sa voix;

¹⁵Hodhi shigjeta dhe shpërndau armiqtë, hodhi shigjetat e tij dhe i shpërndau.

¹⁵Il lança des flèches et dispersa mes ennemis, La foudre, et les mit en déroute.

¹⁶Atëherë doli shtrati i detit dhe themelet e botës u zbuluan, me qortimin e Zotit, me erën që shfrynë, fejzat e hundës së tij.

¹⁶Le lit de la mer apparut, Les fondements du monde furent découverts, Par la menace de l'Eternel, Par le bruit du souffle de ses narines.

¹⁷Ai nga lart shtriu dorën dhe më kapi, më nxori nga ujërat e mëdha.

¹⁷Il étendit sa main d'en haut, il me saisit, Il me retira des grandes eaux;

¹⁸Më çliroi nga armiku im i fuqishëm dhe nga ata që më urrenin, sepse ishin më të fortë se unë

¹⁸Il me délivra de mon adversaire puissant, De mes ennemis qui étaient plus forts que moi.

¹⁹Ata ishin ngritur kundër meje ditën e mjerimit tim, por Zoti qe përkrahësi im,

¹⁹Ils m'avaient surpris au jour de ma détresse, Mais l'Eternel fut mon appui.

²⁰ai më çoi larg tyre; ai më shpëtoi sepse i pëlqej.

²⁰Il m'a mis au large, Il m'a sauvé, parce qu'il m'aime.

²¹Zoti më ka shpërblyer simbas së drejtës sime dhe më ka dhënë simbas pastërtisë së duarve të mia,

²¹L'Eternel m'a traité selon ma droiture, Il m'a rendu selon la pureté de mes mains;

²²sepse kam ndjekur rrugët e Zotit dhe nuk jam larguar pabesisht nga Perëndia im.

²²Car j'ai observé les voies de l'Eternel, Et je n'ai point été coupable envers mon Dieu.

²³Sepse kam mbajtur para vetes të gjitha ligjet e tij dhe nuk jam larguar nga statutet e tij.

²³Toutes ses ordonnances ont été devant moi, Et je ne me suis point écarté de ses lois.

²⁴Kam qenë i ndershëm me të dhe i jam ruajtur paudhësisë.

²⁴J'ai été sans reproche envers lui, Et je me suis tenu en garde contre mon iniquité.

²⁵Prandaj Zoti më ka dhënë simbas së drejtës sime, simbas pastërtisë sime përpara syve të tij.

²⁵Aussi l'Eternel m'a rendu selon ma droiture, Selon ma pureté devant ses yeux.

²⁶Ti tregohesh i mëshirshëm me njeriun e përshpirtshëm dhe i drejtë me njeriun e drejtë;

²⁶Avec celui qui est bon tu te montres bon, Avec l'homme droit tu agis selon la droiture,

²⁷ti tregohesh i pastër me njeriun e pastër dhe dinak me njeriun e çoroditur.

²⁷Avec celui qui est pur tu te montres pur, Et avec le pervers tu agis selon sa perversité.

²⁸Ti shpëton njerëzit e hidhëruar, por shikimi yt ndalet mbi kryelartët për t'i ulur.

²⁸Tu sauves le peuple qui s'humilie, Et de ton regard, tu abaisses les orgueilleux.

²⁹Po, ti je drita ime, o Zot; Zoti ndriçon terrin tim.

²⁹Oui, tu es ma lumière, ô Eternel! L'Eternel éclaire mes ténèbres.

³⁰Me ty mund të sulmoj një grup, me Perëndinë tim mund të kapërcej një mur.

³⁰Avec toi je me précipite sur une troupe en armes, Avec mon Dieu je franchis une muraille.

³¹Rruga e Zotit është e përsosur; fjala e Zotit është purifikuar me zjarrin. Ai është mburoja e të gjithë atyre që kanë shpresë tek ai.

³¹Les voies de Dieu sont parfaites, La parole de l'Eternel est éprouvée; Il est un bouclier pour tous ceux qui se confient en lui.

³²Në fakt kush është Perëndi përveç Zotit? Dhe kush është Kalaja përveç Perëndisë tonë?

³²Car qui est Dieu, si ce n'est l'Eternel? Et qui est un rocher, si ce n'est notre Dieu?

³³Zoti është kalaja ime e fuqishme, ai e bën të përsosur rrugën time.

³³C'est Dieu qui est ma puissante forteresse, Et qui me conduit dans la voie droite.

³⁴Ai i bën këmbët e mia si ato të drerit dhe më bën të mbahem mirë në vendet e mia të larta.

³⁴Il rend mes pieds semblables à ceux des biches, Et il me place sur mes lieux élevés.

³⁵Ai i mëson duart e mia për betejë dhe krahët e mia mund të tendosin një hark prej bronzi.

³⁵Il exerce mes mains au combat, Et mes bras tendent l'arc d'airain.

³⁶Ti më ke dhënë edhe mburojën e shpëtimit tënd dhe mirësia jote më ka bërë të madh.

³⁶Tu me donnes le bouclier de ton salut, Et je deviens grand par ta bonté.

³⁷Ti i ke zgjedhur hapat e mia dhe këmbët e mia nuk kanë ngurruar në këtë rast.

³⁷Tu élargis le chemin sous mes pas, Et mes pieds ne chancellent point.

³⁸Unë i kam ndjekur armiqtë e mi dhe i kam shkatërruar, nuk jam kthyer prapa para se t'i shfarosja.

³⁸Je poursuis mes ennemis, et je les détruis; Je ne reviens pas avant de les avoir anéantis.

³⁹I kam shkatërruar dhe shtypur, dhe ata nuk kanë mundur më të ngrihen kundër meje; ata kanë rënë nën këmbët e mia.

³⁹Je les anéantis, je les brise, et ils ne se relèvent plus; Ils tombent sous mes pieds.

⁴⁰Ti më ke dhënë forcë në betejë, dhe bëre që të më përulen ata që ngriheshin kundër meje;

⁴⁰Tu me ceins de force pour le combat, Tu fais plier sous moi mes adversaires.

⁴¹bëre që të më kthenin kurrizin armiqtë e mi përpara meje, dhe unë zhduka ata që më urrenin.

⁴¹Tu fais tourner le dos à mes ennemis devant moi, Et j'extermine ceux qui me haïssent.

⁴²Ata shikuan, por nuk pati njeri që t'i shpëtonte; i klithën Zotit, por ai nuk iu përgjigj atyre.

⁴²Ils regardent autour d'eux, et personne pour les sauver! Ils crient à l'Eternel, et il ne leur répond pas!

⁴³Unë i thërmova si pluhuri i tokës, i copëtova dhe i shkela si balta e rrugëve.

⁴³Je les broie comme la poussière de la terre, Je les écrase, je les foule, comme la boue des rues.

⁴⁴Ti më ke çliruar nga mosmarrëveshjet e popullit tim, më ke ruajtur si udhëheqës i kombeve; një popull që nuk e njihja më ka shërbyer.

⁴⁴Tu me délivres des dissensions de mon peuple; Tu me conserves pour chef des nations; Un peuple que je ne connaissais pas m'est asservi.

⁴⁵Bijtë e të huajve më nënshtrohen mua; sa më dëgjojnë, më binden.

⁴⁵Les fils de l'étranger me flattent, Ils m'obéissent au premier ordre.

⁴⁶Bijtë e të huajve kanë humbur guximin, kanë dalë duke u dridhur nga fortesat e tyre.

⁴⁶Les fils de l'étranger sont en défaillance, Ils tremblent hors de leurs forteresses.

⁴⁷Rroftë Zoti! Qoftë e bekuar Fortesa ime! U lartësoftë në qiell Perëndia, Fortesa e shpëtimit tim!

⁴⁷Vive l'Eternel, et béni soit mon rocher! Que Dieu, le rocher de mon salut, soit exalté,

⁴⁸Éshtë Perëndia që hakmerret për mua, që më nënshtron popujt,

⁴⁸Le Dieu qui est mon vengeur, Qui m'assujettit les peuples,

⁴⁹dhe më liron nga armiqtë e mi. Ti më larton mbi ata që ngrihen kundër meje dhe më çliron nga njeriu i furishëm.

⁴⁹Et qui me fait échapper à mes ennemis! Tu m'élèves au-dessus de mes adversaires, Tu me délivres de l'homme violent.

⁵⁰Prandaj, o Zot, do të të kremtoj midis kombeve dhe do të këndojë lavdinë e emrit tënd.

⁵⁰C'est pourquoi je te louerai parmi les nations, ô Eternel! Et je chanterai à la gloire de ton nom.

⁵¹Lirime të mëdha i siguron mbretit të tij, sillet dashamirës me të vajosurin, me Davidin dhe me pasardhësit e tij përjetë".

⁵¹Il accorde de grandes délivrances à son roi, Et il fait miséricorde à son oint, A David, et à sa postérité, pour toujours.