¹Dhe Jezusi, nisi përsëri t'u flasë atyre me shëmbëlltyra, duke thënë:

¹Und Jesus hob an und redete wieder in Gleichnissen zu ihnen und sprach:

²''Mbretëria e qiejve i ngjan një mbreti, i cili përgatiti dasmën e të birit.

²Das Himmelreich ist einem menschlichen König gleich, der seinem Sohne Hochzeit machte.

³Dhe dërgoi shërbëtorët e vet për të thirrur të ftuarit në dasmë, por ata nuk deshën të vijnë.

³Und er sandte seine Knechte aus, um die Geladenen zur Hochzeit zu rufen; aber sie wollten nicht kommen.

⁴Dërgoi përsëri shërbëtorë të tjerë duke thënë: "U thoni të ftuarve: Ja unë e kam shtruar drekën time, viçat e mi dhe bagëtia ime e majmur janë therur dhe gjithçka është gati; ejani në dasmë".

⁴Da sandte er nochmals andere Knechte und sprach: Siehe, meine Mahlzeit habe ich bereitet; meine Ochsen und das Mastvieh sind geschlachtet, und alles ist bereit; kommet zur Hochzeit!

⁵Por ata, pa e përfillur, shkuan: dikush në arën e vet e dikush në punët e veta.

⁵Sie aber achteten nicht darauf, sondern gingen hin, der eine auf seinen Acker, der andere zu seinem Gewerbe;

⁶Dhe të tjerët, mbasi kapën shërbëtorët e tij, i shanë dhe i vranë.

⁶die übrigen aber ergriffen seine Knechte, mißhandelten und töteten sie.

⁷Mbreti atëhërë, kur dëgjoi këtë, u zemërua dhe dërgoi ushtritë e veta për të shfarosur ata gjaksorë dhe dogji qytetin e tyre.

⁷Da wurde der König zornig, sandte seine Heere aus und brachte diese Mörder um und zündete ihre Stadt an.

⁸Atëherë u tha shërbëtorëve të vet: "Dasma është gati, por të ftuarit nuk ishin të denjë.

⁸Dann sprach er zu seinen Knechten: Die Hochzeit ist zwar bereit, aber die Geladenen waren nicht würdig;

⁹Shkoni, pra, në udhëkryqe dhe ftoni në dasmë këdo që të gjeni."

⁹darum gehet hin an die Kreuzungen der Straßen und ladet zur Hochzeit, soviele ihr findet!

¹⁰Dhe ata shërbëtorët dolën nëpër rrugë, mblodhën të gjithë ata që gjetën, të këqij dhe të mirë, dhe vendi i dasmës u mbush me të ftuar.

¹⁰Und die Knechte gingen hinaus auf die Straßen und brachten alle zusammen, die sie fanden, Böse und Gute, und der Hochzeitssaal ward voll von Gästen.

¹¹Atëherë mbreti hyri për të parë të ftuarit dhe gjeti aty një njeri që nuk kishte veshur rrobë dasme;

¹¹Als aber der König hineinging, die Gäste zu besehen, sah er daselbst einen Menschen, der kein hochzeitliches Kleid anhatte;

¹²dhe i tha: "Mik, si hyre këtu pa pasur rrobë dasme?". Dhe ai mbylli gojën.

¹²und er sprach zu ihm: Freund, wie bist du hereingekommen und hast doch kein hochzeitliches Kleid an? Er aber verstummte.

¹³Atëherë mbreti u tha shërbëtorëve: "Lidheni duar dhe këmbë, kapeni dhe hidheni në errësirat e jashtme. Atje do të jetë e qara dhe kërcëllim dhëmbësh".

¹³Da sprach der König zu den Dienern: Bindet ihm Hände und Füße und werfet ihn hinaus in die äußerste Finsternis! Da wird das Heulen und Zähneknirschen sein.

¹⁴Sepse shumë janë të thirrur, por pak janë të zgjedhur''.

¹⁴Denn viele sind berufen, aber wenige sind auserwählt!

¹⁵Atëherë farisenjtë u veçuan dhe bënin këshill se si ta zinin gabim në fjalë.

¹⁵Da gingen die Pharisäer und hielten Rat, wie sie ihn in der Rede fangen könnten.

¹⁶Dhe i dërguan dishepujt e tyre bashkë me herodianët, për t'i thënë: ''Mësues, ne e dimë se ti je i vërtetë dhe që mëson udhën e Perëndisë në të vërtetë, pa marrë parasysh njeri, sepse ti nuk shikon pamjen e jashtme të njerëzve.

¹⁶Und sie sandten ihre Jünger samt den Herodianern zu ihm und sprachen: Meister, wir wissen, daß du wahrhaftig bist und den Weg Gottes in Wahrheit lehrst und auf niemand Rücksicht nimmst; denn du siehst die Person der Menschen nicht an.

¹⁷Na thuaj, pra: Si e mendon? A është e ligjshme t'i paguhet taksa Cezarit apo jo?''.

¹⁷Darum sage uns, was dünkt dich: Ist es erlaubt, dem Kaiser die Steuer zu geben, oder nicht?

¹⁸Por Jezusi, duke e njohur ligësinë e tyre, tha: ''Pse më tundoni, o hipokritë?

¹⁸Als aber Jesus ihre Bosheit merkte, sprach er: Ihr Heuchler, was versucht ihr mich?

¹⁹Më tregoni monedhën e taksës''. Atëherë ata i treguan një denar.

¹⁹Zeiget mir die Steuermünze! Da reichten sie ihm einen Denar.

²⁰Dhe ai u tha atyre: ''E kujt është kjo fytyrë dhe ky mbishkrim?''.

²⁰Und er spricht zu ihnen: Wessen ist das Bild und die Aufschrift?

²¹Ata i thanë: ''E Cezarit''. Atëherë ai u tha atyre: ''Jepni, pra, Cezarit atë që i përket Cezarit dhe Perëndisë atë që i përket Perëndisë''.

²¹Sie sprachen zu ihm: Des Kaisers. Da spricht er zu ihnen: So gebet dem Kaiser, was des Kaisers ist, und Gott, was Gottes ist!

²²Dhe ata, kur e dëgjuan këtë, u mrekulluan, e lanë, dhe ikën.

²²Und als sie das hörten, verwunderten sie sich, und sie ließen ihn und gingen davon.

²³Po atë ditë erdhën tek ai saducenjtë, të cilët thonë se nuk ka ringjallje, dhe e pyetën

²³An jenem Tage traten Sadduzäer zu ihm, die da sagen, es gebe keine Auferstehung, fragten ihn

²⁴duke thënë: ''Mësues, Moisiu ka thënë: "Në se dikush vdes pa lënë fëmijë, i vëllai le të martohet me gruan e tij, për t'i lindur trashëgimtarë vëllait të tij.

²⁴und sprachen: Meister, Mose hat gesagt: «Wenn jemand ohne Kinder stirbt, so soll sein Bruder dessen Frau zur Ehe nehmen und seinem Bruder Nachkommen erwecken.»

²⁵Tani ndër ne ishin shtatë vëllezër; i pari u martua dhe vdiq dhe duke mos pasë trashëgimtarë, ia la gruan vëllait të vet.

²⁵Nun waren bei uns sieben Brüder. Der erste heiratete und starb; und weil er keine Nachkommen hatte, hinterließ er seine Frau seinem Bruder.

²⁶Kështu edhe i dyti dhe i treti, deri tek i shtati.

²⁶Desgleichen auch der andere und der dritte, bis zum siebenten.

²⁷Në fund vdiq edhe gruaja.

²⁷Zuletzt, nach allen, starb auch die Frau.

²⁸Në ringjallje, pra, e kujt nga këta të shtatë do të jetë grua? Sepse të gjithë e patën gruaja''.

²⁸In der Auferstehung nun, wem von den Sieben wird sie als Frau angehören? Denn alle haben sie zur Frau gehabt.

²⁹Por Jezusi, duke u përgjigjur u tha atyre: ''Ju bëni gabim, sepse nuk e kuptoni as Shkrimin as pushtetin e Perëndisë.

²⁹Aber Jesus antwortete und sprach zu ihnen: Ihr irrt, weil ihr weder die Schrift noch die Kraft Gottes kennt.

³⁰Në ringjallje, pra, as martohen as martojnë, por ata do të jenë në qiell si engjëjt e Perëndisë.

³⁰Denn in der Auferstehung freien sie nicht, noch lassen sie sich freien, sondern sie sind wie die Engel Gottes im Himmel.

³¹Pastaj sa për ringjalljen e të vdekurve, a nuk e keni lexuar ç'ju ishte thënë nga Perëndia kur thotë:

³¹Was aber die Auferstehung der Toten betrifft, habt ihr nicht gelesen, was euch von Gott gesagt ist, der da spricht:

³²"Unë jam Perëndia i Abrahamit, Perëndia i Isakut dhe i Jakobit"? Perëndia nuk është Perëndia i të vdekurve, por i të gjallëve''.

³²«Ich bin der Gott Abrahams und der Gott Isaaks und der Gott Jakobs»? Er ist aber nicht ein Gott der Toten, sondern der Lebendigen.

³³Dhe turmat, kur i dëgjuan këto gjëra, habiteshin nga doktrina e tij.

³³Und als die Menge solches hörte, erstaunte sie über seine Lehre.

³⁴Atëherë farisenjtë, kur dëgjuan se ai ua kishte zënë gojën saducenjve, u mblodhën tok.

³⁴Als nun die Pharisäer hörten, daß er den Sadduzäern den Mund gestopft, versammelten sie sich;

³⁵Dhe një nga ata, mësues i ligjit, e pyeti për të vënë në provë, duke thënë:

³⁵und einer von ihnen, ein Schriftgelehrter, versuchte ihn und sprach:

³⁶''Mësues, cili është urdhërimi i madh i ligjit?''.

³⁶Meister, welches ist das größte Gebot im Gesetz?

³⁷Dhe Jezusi i tha: ''"Duaje Zotin, Perëndinë tënde me gjithë zemrën tënde, me gjithë shpirtin tënd dhe me gjithë mendjen tënde".

³⁷Jesus sprach zu ihm: «Du sollst den Herrn, deinen Gott, lieben mit deinem ganzen Herzen und mit deiner ganzen Seele und mit deinem ganzen Gemüt.»

³⁸Ky është urdhërimi i parë dhe i madhi.

³⁸Das ist das erste und größte Gebot.

³⁹Dhe i dyti, i ngjashëm me këtë, është: "Duaje të afërmin tënd porsi vetveten".

³⁹Ein anderes aber ist ihm gleich: «Du sollst deinen Nächsten lieben wie dich selbst.»

⁴⁰Nga këto dy urdhërime varet i tërë ligji dhe profetët''.

⁴⁰An diesen zwei Geboten hängt das ganze Gesetz und die Propheten.

⁴¹Tani, kur u mblodhën farisenjtë, Jezusi i pyeti:

⁴¹Als nun die Pharisäer versammelt waren, fragte sie Jesus

⁴²''Ç'u duket juve për Krishtin? Biri i kujt është?''. Ata i thanë: ''I Davidit''.

⁴²und sprach: Was dünkt euch von Christus? Wessen Sohn ist er? Sie sagten zu ihm: Davids.

⁴³Ai u tha atyre: ''Si pra Davidi, në Frymë, e quan Zot, duke thënë:

⁴³Er spricht zu ihnen: Wie nennt ihn denn David im Geiste «Herr», da er spricht:

⁴⁴"Zoti i ka thënë Zotit tim: Ulu në të djathtën time, deri sa unë t'i vë armiqtë e tu si stol të këmbëve të tua"?

⁴⁴«Der Herr hat zu meinem Herrn gesagt: Setze dich zu meiner Rechten, bis ich deine Feinde hinlege als Schemel deiner Füße»?

⁴⁵Në qoftë se Davidi e quan Zot, si mund të jetë biri i tij?''.

⁴⁵Wenn also David ihn Herr nennt, wie ist er denn sein Sohn?

⁴⁶Por asnjë nuk ishte në gjendje t'i përgjigjej; dhe, që nga ajo ditë, askush nuk guxoi ta pyesë më.

⁴⁶Und niemand konnte ihm ein Wort antworten. Auch unterstand sich von jenem Tage an niemand mehr, ihn zu fragen.