1Unë jam njeriu që pa hidhërimin nën thuprën e tërbimit të tij.
1Eu sou o homem que viu a aflição causada pela vara do seu furor.
2Ai më ka udhëhequr dhe më ka bërë të eci nëpër terr dhe jo në dritë.
2Ele me guiou e me fez andar em trevas e não na luz.
3Po, kundër meje ai ka kthyer disa herë dorën e tij tërë ditën.
3Deveras fez virar e revirar a sua mão contra mim o dia todo.
4Ai ka konsumuar mishin tim dhe lëkurën time, ka coptuar kockat e mia.
4Fez envelhecer a minha carne e a minha pele; quebrou-me os ossos.
5Ka ndërtuar fortesa kundër meje, më ka rrethuar me hidhërim dhe me ankth.
5Levantou trincheiras contra mim, e me cercou de fel e trabalho.
6Ka bërë që unë të banoj në vende plot errësirë, ashtu si të vdekurit prej shumë kohe.
6Fez-me habitar em lugares tenebrosos, como os que estavam mortos há muito.
7Më ka ndërtuar një mur rreth e qark, me qëllim që unë të mos dal; e ka bërë të rëndë zinxhirin tim.
7Cercou-me de uma sebe de modo que não posso sair; agravou os meus grilhões.
8Edhe kur bërtas dhe kërkoj ndihmë me zë të lartë, ai nuk pranon të dëgjojë lutjen time.
8Ainda quando grito e clamo por socorro, ele exclui a minha oração.
9Ai i ka mbyllur rrugët e mia me gurë të prerë, i ka bërë shtigjet e mia plot me prita.
9Fechou os meus caminhos com pedras lavradas, fez tortuosas as minhas veredas.
10Ai ka qenë për mua si një ari në pritë, si një luan në vende të fshehta.
10Fez-se-me como urso de emboscada, um leão em esconderijos.
11Ka devijuar rrugët e mia, më ka coptuar dhe më ka dëshpëruar.
11Desviou os meus caminhos, e fez-me em pedaços; deixou-me desolado.
12Ka nderur harkun e tij dhe më ka bërë objekt të shigjetave të tij.
12Armou o seu arco, e me pôs como alvo � flecha.
13Ka bërë të depërtojnë në zemrën time shigjetat e kukurës së tij.
13Fez entrar nos meus rins as flechas da sua aljava.
14Jam bërë tallja e tërë popullit tim, kënga e tij e tërë ditës.
14Fui feito um objeto de escárnio para todo o meu povo, e a sua canção o dia todo.
15Më ka ngopur me hidhërim, më ka bërë të pij pelin.
15Encheu-me de amarguras, fartou-me de absinto.
16Më ka coptuar dhëmbët me zall, më ka mbuluar me hi.
16Quebrou com pedrinhas de areia os meus dentes, cobriu-me de cinza.
17Ke larguar shpirtin tim nga paqja, kam harruar mirëqënien.
17Alongaste da paz a minha alma; esqueci-me do que seja a felicidade.
18Kam thënë: "Éshtë zhdukur besimi im dhe shpresa ime tek Zoti".
18Digo, pois: Já pereceu a minha força, como também a minha esperança no Senhor.
19Kujtohu për pikëllimin dhe për endjen time, për pelinin dhe hidhërimin.
19Lembra-te da minha aflição e amargura, do absinto e do fel.
20Shpirti im kujtohet gjithnjë për këtë dhe është i rrëzuar brenda meje.
20Minha alma ainda os conserva na memória, e se abate dentro de mim.
21Këtë dua ta sjell në mëndje dhe prandaj dua të shpresoj.
21Torno a trazer isso � mente, portanto tenho esperança.
22Éshtë një hir i Zotit që nuk jemi shkatërruar plotësisht, sepse mëshirat e tij nuk janë mbaruar plotësisht.
22A benignidade do Senhor jamais acaba, as suas misericórdias não têm fim;
23Përtëriten çdo mëngjes; e madhe është besnikeria jote.
23renovam-se cada manhã. Grande é a tua fidelidade.
24"Zoti është pjesa ime", thotë shpirti im, "prandaj do të kem shpresë tek ai.
24A minha porção é o Senhor, diz a minha alma; portanto esperarei nele.
25Zoti është i mirë me ata që kanë shpresë tek ai, me shpirtin që e kërkon.
25Bom é o Senhor para os que esperam por ele, para a alma que o busca.
26Gjë e mirë është të presësh në heshtje shpëtimin e Zotit.
26Bom é ter esperança, e aguardar em silêncio a salvação do Senhor.
27Gjë e mirë është për njeriun të mbajë zgjedhën në rininë e tij.
27Bom é para o homem suportar o jugo na sua mocidade.
28Le të ulet i vetmuar dhe të qëndrojë në heshtje kur Perëndia ia imponon.
28Que se assente ele, sozinho, e fique calado, porquanto Deus o pôs sobre ele.
29Le ta vërë gojën e tij në pluhur, ndofta ka ende shpresë.
29Ponha a sua boca no pó; talvez ainda haja esperança.
30Le ti japë faqen atij që e godet, të ngopet me fyerje.
30Dê a sua face ao que o fere; farte-se de afronta.
31Sepse Zoti nuk hedh poshtë për gjithnjë;
31Pois o Senhor não rejeitará para sempre.
32por, në rast se të hidhëron, do ti vijë keq sipas shumicës së zemërmirësive të tij,
32Embora entristeça a alguém, contudo terá compaixão segundo a grandeza da sua misericordia.
33sepse nuk e bën me kënaqësi poshtërimin dhe hidhërimin e bijve të njerëzve.
33Porque não aflige nem entristece de bom grado os filhos dos homens.
34Kur dikush shtyp nën këmbët e tij tërë robërit e dheut,
34Pisar debaixo dos pés a todos os presos da terra,
35kur dikush shtrëmbëron të drejtën e një njeriu në prani të Më të Lartit,
35perverter o direito do homem perante a face do Altíssimo,
36kur dikujt i bëhet një padrejtësi në çështjen e tij, a nuk e shikon Zoti?
36subverter o homem no seu pleito, não são do agrado do senhor.
37Vallë kush thotë diçka që më pas realizohet, në rast se Zoti nuk e ka urdhëruar?
37Quem é aquele que manda, e assim acontece, sem que o Senhor o tenha ordenado?
38E keqja dhe e mira a nuk vijnë vallë nga goja e Më të Lartit?
38Não sai da boca do Altíssimo tanto o mal como o bem?
39Pse vallë ankohet një njeri i gjallë, një njeri për ndëshkimin e mëkateve të tij?
39Por que se queixaria o homem vivente, o varão por causa do castigo dos seus pecados?
40Le të shqyrtojmë rrugët tona, t'i hetojmë dhe të kthehemi tek Zoti.
40Esquadrinhemos os nossos caminhos, provemo-los, e voltemos para o Senhor.
41Le të ngremë lart zemrat tona dhe duart tona në drejtim të Perëndisë të qiejve.
41Levantemos os nossos corações com as mãos para Deus no céu dizendo;
42Ne kemi kryer mëkate, kemi qënë rebelë dhe ti nuk na ke falur.
42Nós transgredimos, e fomos rebeldes, e não perdoaste,
43Je mbështjellë në zëmërimin tënd dhe na ke ndjekur, na ke vrarë pa mëshirë.
43Cobriste-te de ira, e nos perseguiste; mataste, não te apiedaste.
44Ti je mbështjellë në një re, në mënyrë që asnjë lutje të mos kalonte dot.
44Cobriste-te de nuvens, para que não passe a nossa oração.
45Na ke bërë plehra dhe mbeturina në mes të popujve.
45Como escória e refugo nos puseste no meio dos povos.
46Tërë armiqtë tanë kanë hapur gojën kundër nesh.
46Todos os nossos inimigos abriram contra nós a sua boca.
47Na ka rënë mbi trup tmerri, laku, dëshpërimi i thellë dhe shkatërrimi.
47Temor e cova vieram sobre nós, assolação e destruição.
48Rrëke uji rrjedhin nga sytë e mi për shkatërrimin e bijës së popullit tim.
48Torrentes de águas correm dos meus olhos, por causa da destruição da filha do meu povo.
49Syri im derdh lot pa pushim, pa ndërprerje,
49Os meus olhos derramam lágrimas, e não cessam, sem haver intermissão,
50deri sa Zoti të mos vështrojë nga qielli dhe të mos shikojë.
50até que o Senhor atente e veja desde o céu.
51Syri im i sjell dhembje shpirtit tim për të gjitha bijat e qytetit tim.
51Os meus olhos me afligem, por causa de todas as filhas da minha cidade.
52Ata që më urrejnë pa shkak më kanë gjuajtur si të isha zog.
52Como ave me caçaram os que, sem causa, são meus inimigos.
53Kanë shkatërruar jetën time në gropë, më kanë hedhur gurë.
53Atiraram-me vivo na masmorra, e lançaram pedras sobre mim.
54Ujrat rrjedhin mbi kokën time, unë thoja: "Ka marrë fund për mua".
54Águas correram sobre a minha cabeça; eu disse: Estou cortado.
55Përmenda emrin tënd, o Zot, nga thellësia e gropës.
55Invoquei o teu nome, Senhor, desde a profundeza da masmorra.
56Ti e dëgjove zërin tim; mos ia fshih veshin tënd psherëtimës sime, thirrjes time për ndihmë.
56Ouviste a minha voz; não escondas o teu ouvido ao meu suspiro, ao meu clamor.
57Kur të kam thirrur ti je afruar; ke thënë: "Mos ki frikë!"
57Tu te aproximaste no dia em que te invoquei; disseste: Não temas.
58O Zot ti ke mbrojtur çështjen e shpirtit tim, ti ke çliruar jetën time.
58Pleiteaste, Senhor, a minha causa; remiste a minha vida.
59O Zot, ti ke parë dëmin që kam pësuar, prandaj mbro çështjen time!
59Viste, Senhor, a injustiça que sofri; julga tu a minha causa.
60Ti ke parë tërë frymën e tyre të hakmarrjes, intrigat e tyre kundër meje.
60Viste toda a sua vingança, todos os seus desígnios contra mim.
61Ti ke dëgjuar fyerjet e tyre, o Zot, tërë intrigat e tyre kundër meje,
61Ouviste as suas afrontas, Senhor, todos os seus desígnios contra mim,
62fjalimet e tyre që ngrihen kundër meje, atë që mendojnë kundër meje tërë ditën.
62os lábios e os pensamentos dos que se levantam contra mim o dia todo.
63Vër re kur ulen dhe kur ngrihen, unë jam kënga e tyre.
63Observa-os ao assentarem-se e ao levantarem-se; eu sou a sua canção.
64Shpërbleji, o Zot, sipas veprës së duarve të tyre.
64Tu lhes darás a recompensa, Senhor, conforme a obra das suas mãos.
65Bëji zemërgur, mallkimi yt qoftë mbi ta.
65Tu lhes darás dureza de coração, maldição tua sobre eles.
66Ndiqi në zemërimin tënd dhe shkatërroi poshtë qiejve të Zotit.
66Na tua ira os perseguirás, e os destruirás de debaixo dos teus céus, ó Senhor.