¹Kujto, o Zot, atë që na ka ndodhur, shiko dhe vër re turpin tonë.

¹Lembra-te, Senhor, do que nos tem sucedido; considera, e olha para o nosso opróbrio.

²Trashëgimia jonë u ka kaluar të huajve, shtëpitë tona njerëzve që nuk janë tanët.

²A nossa herdade passou a estranhos, e as nossas casas a forasteiros.

³Ne u bëmë jetimë, pa etër, nënat tona janë si të veja.

³çrfãos somos sem pai, nossas mães são como viuvas.

⁴Duhet të paguajmë për ujët që pimë, drutë tona i kemi vetëm me pagesë.

⁴A nossa água por dinheiro a bebemos, por preço vem a nossa lenha.

⁵Na ndjekin me një zgjedhë mbi qafë, jemi të rraskapitur dhe nuk kemi fare pushim.

⁵Os nossos perseguidores estão sobre os nossos pescoços; estamos cansados, e não temos descanso.

⁶I kemi shtrirë dorën Egjiptit dhe Asirisë për t'u ngopur me bukë.

⁶Aos egípcios e aos assírios estendemos as mãos, para nos fartarmos de pão.

⁷Etërit tanë kanë mëkatuar dhe nuk janë më, dhe ne mbajmë ndëshkimin për paudhësitë e tyre.

⁷Nossos pais pecaram, e já não existem; e nós levamos as suas iniqüidades.

⁸Skllevërit sundojnë mbi ne, askush nuk mund të na çlirojë nga duart e tyre.

⁸Escravos dominam sobre nós; ninguém há que nos arranque da sua mão.

⁹E nxjerrim bukën duke rrezikuar jetën tonë, përpara shpatës së shkretëtirës.

⁹Com perigo de nossas vidas obtemos o nosso pão, por causa da espada do deserto.

¹⁰Lëkura jonë është ngrohur si në një furrë për shkak të valës së urisë.

¹⁰Nossa pele está abraseada como um forno, por causa do ardor da fome.

¹¹Kanë dhunuar gratë në Sion, virgjëreshat në qytetet e Judës.

¹¹Forçaram as mulheres em Sião, as virgens nas cidades de Judá.

¹²Krerët janë varur nga duart e tyre, personi i pleqëve nuk është respektuar.

¹²Príncipes foram enforcados pelas mãos deles; as faces dos anciãos não foram respeitadas.

¹³Të rinjtë i vunë të bluajnë, të vegjëlit u rrëzuan nën barrën e druve.

¹³Mancebos levaram a mó; meninos tropeçaram sob fardos de lenha.

¹⁴Pleqtë nuk mblidhen më te porta, të rinjtë nuk u bien më veglave të tyre.

¹⁴Os velhos já não se assentam nas portas, os mancebos já não cantam.

¹⁵Gëzimi i zemrave tona është pakësuar, vallja jonë është shndërruar në zi.

¹⁵Cessou o gozo de nosso coração; converteu-se em lamentação a nossa dança.

¹⁶Kurora ka rënë nga koka jonë; mjerë ne, sepse kemi mëkatuar!

¹⁶Caiu a coroa da nossa cabeça; ai de nós. porque pecamos.

¹⁷Prandaj u sëmur zemra jonë, për këto gjëra na janë errësuar sytë:

¹⁷Portanto desmaiou o nosso coração; por isso se escureceram os nossos olhos.

¹⁸për malin e Sionit që është i shkretuar dhe në të cilin sillen dhelprat.

¹⁸Pelo monte de Sião, que está assolado, andam os chacais.

¹⁹Por ti, o Zot, mbetesh për jetë, dhe froni yt brez pas brezi.

¹⁹Tu, Senhor, permaneces eternamente; e o teu trono subsiste de geração em geração.

²⁰Pse do të na harroje për jetë dhe do të na braktisje për një kohë të gjatë?

²⁰Por que te esquecerias de nós para sempre, por que nos desampararias por tanto tempo?

²¹Na bëj që të rikthehemi te ti, o Zot, dhe ne do të kthehemi; rivendos ditët tona si në të kaluarën.

²¹Converte-nos a ti, Senhor, e seremos convertidos; renova os nossos dias como dantes;

²²Mos vallë na hodhe poshtë fare apo je zemëruar me të madhe kundër nesh?

²²se é que não nos tens de todo rejeitado, se é que não estás sobremaneira irado contra nos.