1Gruaja e urtë ndërton shtëpinë e saj, por budallaqja e shkatërron me duart e veta.
1Toda mulher sábia edifica a sua casa; a insensata, porém, derruba-a com as suas mãos.
2Kush ecën në drejtësinë e tij ka frikë nga Zoti, por ai që çoroditet në rrugët e tij e përçmon atë.
2Quem anda na sua retidão teme ao Senhor; mas aquele que é perverso nos seus caminhos despreza-o.
3Në gojën e budallait gjejmë farën e kryelartësisë, por të urtët e ruajnë gojën e tyre.
3Na boca do tolo está a vara da soberba, mas os lábios do sábio preservá-lo-ão.
4Aty ku nuk ka qe grazhdi është bosh, por bollëku i korrjes qëndron në forcën e kaut.
4Onde não há bois, a manjedoura está vazia; mas pela força do boi há abundância de colheitas.
5Dëshmitari i ndershëm nuk gënjen, por dëshmitari i rremë thotë gënjeshtra.
5A testemunha verdadeira não mentirá; a testemunha falsa, porém, se desboca em mentiras.
6Tallësi kërkon diturinë dhe nuk e gjen, por dija është një gjë e lehtë për atë që ka mend.
6O escarnecedor busca sabedoria, e não a encontra; mas para o prudente o conhecimento é fácil.
7Largohu nga njeriu budalla sepse nuk do të gjesh dituri mbi buzët e tij.
7Vai-te da presença do homem insensato, pois nele não acharás palavras de ciência.
8Dituria e njeriut të matur qëndron në të dalluarit e rrugës së tij, por marrëzia e budallenjve është mashtrim.
8A sabedoria do prudente é entender o seu caminho; porém a estultícia dos tolos é enganar.
9Budallenjtë qeshin me mëkatin, por midis njerëzve të drejtë është falja.
9A culpa zomba dos insensatos; mas os retos têm o favor de Deus.
10Zemra njeh trishtimin e vet, por një i huaj nuk mund të marrë pjesë në gëzimin e saj.
10O coração conhece a sua própria amargura; e o estranho não participa da sua alegria.
11Shtëpia e të pabesëve do të shkatërrohet, por çadra e njerëzve të drejtë do të lulëzojë.
11A casa dos ímpios se desfará; porém a tenda dos retos florescerá.
12Éshtë një rrugë që njeriut i duket e drejtë, por në fund ajo të nxjerr në rrugët e vdekjes.
12Há um caminho que ao homem parece direito, mas o fim dele conduz � morte.
13Edhe kur qesh, zemra mund të jetë e pikëlluar, dhe vetë gëzimi mund të përfundojë në vuajtje.
13Até no riso terá dor o coração; e o fim da alegria é tristeza.
14Zemërpërdali do të ngopet me rrugët e tij, dhe njeriu i mirë do të ngopet me frytet e tij.
14Dos seus próprios caminhos se fartará o infiel de coração, como também o homem bom se contentará dos seus.
15Budallai i beson çdo fjale, por njeriu i matur tregon kujdes të veçantë për hapat e tij.
15O simples dá crédito a tudo; mas o prudente atenta para os seus passos.
16Njeriu i urtë i trëmbet së keqes dhe largohet prej saj, por budallai zemërohet dhe është fodull.
16O sábio teme e desvia-se do mal, mas o tolo é arrogante e dá-se por seguro.
17Ai që zemërohet me lehtësi kryen marrëzi dhe njeriu që ka qëllime të këqija është i urryer.
17Quem facilmente se ira fará doidices; mas o homem discreto é paciente;
18Teveqelit e trashëgojnë budallallëkun, por njerëzit e matur kurorëzohen me dije.
18Os simples herdam a estultícia; mas os prudentes se coroam de conhecimento.
19Njerëzit e këqij do të përkulen përpara njerëzve të mirë dhe të pabesët në portat e të drejtëve.
19Os maus inclinam-se perante os bons; e os ímpios diante das portas dos justos.
20Të varfërin e urren vetë miku i tij, por i pasuri ka shumë miklues.
20O pobre é odiado até pelo seu vizinho; mas os amigos dos ricos são muitos.
21Kush përçmon të afërmin e vet, mëkaton, por ai që ka mëshirë për të varfërit është i lumtur.
21O que despreza ao seu vizinho peca; mas feliz é aquele que se compadece dos pobres.
22A nuk devijojnë, vallë nga rruga e drejtë ata që kurdisin të keqen? Por ata që mendojnë të mirën kanë për të gjetur mirësi dhe të vërtetën.
22Porventura não erram os que maquinam o mal? mas há beneficência e fidelidade para os que planejam o bem.
23Në çdo mundim ka një fitim, por fjalët e kota çojnë vetëm në varfëri.
23Em todo trabalho há proveito; meras palavras, porém, só encaminham para a penúria.
24Kurora e njerëzve të urtë është pasuria e tyre, por marrëzia e budallenjve është marrëzi.
24A coroa dos sábios é a sua riqueza; porém a estultícia dos tolos não passa de estultícia.
25Një dëshmitar që thotë të vërtetën shpëton jetën e njerëzve, por një dëshmitar i rremë thotë gënjeshtra.
25A testemunha verdadeira livra as almas; mas o que fala mentiras é traidor.
26Në frikën e Zotit gjendet një siguri e madhe, dhe bijtë e tij do të kenë një vend strehimi.
26No temor do Senhor há firme confiança; e os seus filhos terão um lugar de refúgio.
27Frika e Zotit është një burim jete, që i shmang leqet e vdekjes.
27O temor do Senhor é uma fonte de vida, para o homem se desviar dos laços da morte.
28Lavdia e mbretit qëndron në turmën e popullit, por shkatërrimi i princit qëndron në mungesën e njerëzve.
28Na multidão do povo está a glória do rei; mas na falta de povo está a ruína do príncipe.
29Kush është i ngadalshëm në zemërim është shumë i matur, por ai që rrëmbehet me lehtësi vë në dukje marrëzinë e tij.
29Quem é tardio em irar-se é grande em entendimento; mas o que é de ânimo precipitado exalta a loucura.
30Një zemër e shëndoshë është jetë për trupin, por lakmia është krimbi brejtës i kockave.
30O coração tranqüilo é a vida da carne; a inveja, porém, é a podridão dos ossos.
31Kush shtyp të varfërin fyen rëndë atë që e ka bërë, por ai që ka mëshirë për nevojtarin e nderon atë.
31O que oprime ao pobre insulta ao seu Criador; mas honra-o aquele que se compadece do necessitado.
32I pabesi përmbyset nga vetë ligësia e tij, por i drejti ka shpresë në vetë vdekjen e tij.
32O ímpio é derrubado pela sua malícia; mas o justo até na sua morte acha refúgio.
33Dituria prehet në zemrën e atij që ka mend, por ajo që është në zemrën e budallenjve merret vesh.
33No coração do prudente repousa a sabedoria; mas no coração dos tolos não é conhecida.
34Drejtësia e larton një komb, por mëkati është turpi i popujve.
34A justiça exalta as nações; mas o pecado é o opróbrio dos povos.
35Dashamirësia e mbretit është për shërbëtorin që vepron me urtësi, por zemërimi i tij është kundër atij që sillet me paturpësi.
35O favor do rei é concedido ao servo que procede sabiamente; mas sobre o que procede indignamente cairá o seu furor.