1O Perëndi i lëvdimit tim, mos hesht,
1Ó Deus do meu louvor, não te cales;
2sepse njerëz të pabesë dhe të pandershëm kanë hapur gojën e tyre kundër meje dhe kanë folur kundër meje me një gjuhë gënjeshtare;
2pois a boca do ímpio e a boca fraudulenta se abrem contra mim; falam contra mim com uma língua mentirosa.
3më kanë sulmuar me fjalë urrejtjeje dhe më kanë luftuar pa shkak.
3Eles me cercam com palavras de ódio, e pelejam contra mim sem causa.
4Në këmbim të dashurisë sime më akuzojnë, por unë i drejtohem lutjes.
4Em paga do meu amor são meus adversários; mas eu me dedico � oração.
5Ata më kanë larë të mirën me të keqen dhe dashurinë time me urrejtje.
5Retribuem-me o mal pelo bem, e o ódio pelo amor.
6Vendos një njeri të keq mbi të dhe një akuzues le të jetë në të djathtë të tij.
6Põe sobre ele um ímpio, e esteja � sua direita um acusador.
7Kur të gjykohet, bëj që të gjendet fajtor dhe lutja e tij të bëhet mëkat.
7Quando ele for julgado, saia condenado; e em pecado se lhe torne a sua oração!
8Qofshin të pakta ditët e tij dhe një tjetër zëntë vendin e tij.
8Sejam poucos os seus dias, e outro tome o seu ofício!
9Bijtë e tij mbetshin jetimë dhe gruaja e tij e ve.
9Fiquem órfãos os seus filhos, e viúva a sua mulher!
10U bëfshin endacakë dhe lypsarë bijtë e tij dhe e kërkofshin ushqimin larg shtëpive të tyre të rrënuara.
10Andem errantes os seus filhos, e mendiguem; esmolem longe das suas habitações assoladas.
11Fajdexhiu i marrtë të gjitha pasuritë e tij dhe të huajtë i vjedhshin frytin e mundit të tij.
11O credor lance mão de tudo quanto ele tenha, e despojem-no os estranhos do fruto do seu trabalho!
12Askush mos pastë mëshirë për të dhe askujt mos i ardhtë keq për jetimët e tij.
12Não haja ninguém que se compadeça dele, nem haja quem tenha pena dos seus órfãos!
13U shkatërrofshin pasardhësit e tij; në brezin e dytë emri i tyre u shoftë.
13Seja extirpada a sua posteridade; o seu nome seja apagado na geração seguinte!
14U kujtoftë para Zotit paudhësia e etërve të tij dhe mëkati i nënës së tij mos u shoftë.
14Esteja na memória do Senhor a iniqüidade de seus pais; e não se apague o pecado de sua mãe!
15U dalshin gjithnjë mëkatet e tyre para Zotit, me qëllim që ai të zhdukë nga toka kujtimin e tyre.
15Antes estejam sempre perante o Senhor, para que ele faça desaparecer da terra a memória deles!
16Sepse atij nuk i shkoi ndër mend të kishte dhemshuri, por e ka përndjekur të varfërin, nevojtarin dhe atë që ishte zemërthyer deri sa t'u shkaktonte vdekjen.
16Porquanto não se lembrou de usar de benignidade; antes perseguiu o varão aflito e o necessitado, como também o quebrantado de coração, para o matar.
17Mbasi e ka dashur mallkimin, rëntë ai mbi të; dhe mbasi nuk është kënaqur me bekimin, ky u largoftë prej tij.
17Visto que amou a maldição, que ela lhe sobrevenha! Como não desejou a bênção, que ela se afaste dele!
18Mbasi u mbulua me mallkim si me një rrobe, i hyftë ai si ujë në trupin e tij dhe si vaj në kockat e tij;
18Assim como se vestiu de maldição como dum vestido, assim penetre ela nas suas entranhas como água, e em seus ossos como azeite!
19Qoftë për të si një rrobe që e mbulon dhe si një brez që e lidh përjetë.
19Seja para ele como o vestido com que ele se cobre, e como o cinto com que sempre anda cingido!
20Qoftë ky nga ana e Zotit shpërblimi për kundërshtarët e mi dhe për ata që flasin keq kundër meje.
20Seja este, da parte do Senhor, o galardão dos meus adversários, e dos que falam mal contra mim!
21Por ti, o Zot, o Zot, vepro në favorin tim për hir të emrit tënd, çliromë me dhemshurinë dhe mirësinë tënde,
21Mas tu, ó Deus, meu Senhor age em meu favor por amor do teu nome; pois que é boa a tua benignidade, livra-me;
22sepse unë jam i varfër dhe nevojtar, dhe zemra ime është plagosur brenda meje.
22pois sou pobre e necessitado, e dentro de mim está ferido o meu coração.
23Unë iki si një hije që zgjatet, jam i tronditur si një karkalec.
23Eis que me vou como a sombra que declina; sou arrebatado como o gafanhoto.
24Gjunjët e mi dridhen nga të pangrënët dhe trupi im është dobësuar për mungesë të dhjamit.
24Os meus joelhos estão enfraquecidos pelo jejum, e a minha carne perde a sua gordura.
25Jam bërë një faqezi për ta; kur më shohin, tundin kokën.
25Eu sou para eles objeto de opróbrio; ao me verem, meneiam a cabeça.
26Ndihmomë, o Zot, Perëndia im, shpëtomë për dhemshurinë tënde,
26Ajuda-me, Senhor, Deus meu; salva-me segundo a tua benignidade.
27dhe ta dinë që kjo është vepër e duarve të tua, dhe që ti, o Zot, e ke bërë.
27Saibam que nisto está a tua mão, e que tu, Senhor, o fizeste.
28Ata do të mallkojnë, por ti do të bekosh; kur të ngrihen, do të mbeten të hutuar, por shërbëtori yt do të gëzohet.
28Amaldiçoem eles, mas abençoa tu; fiquem confundidos os meus adversários; mas alegre-se o teu servo!
29U mbulofshin me turp kundërshtarët e mi dhe u mbështjellshin me turp si me mantel,
29Vistam-se de ignomínia os meus acusadores, e cubram-se da sua própria vergonha como dum manto!
30Unë do të kremtoj me të madhe Zotin me gojën time dhe do ta lëvdoj në mes të një turme të madhe,
30Muitas graças darei ao Senhor com a minha boca;
31sepse ai rri në të djathtë të të varfërit për ta shpëtuar nga ata që e dënojnë me vdekje.
31Pois ele se coloca � direita do poder, para o salvar dos que o condenam.