¹Ti më ke hetuar, o Zot, dhe më njeh.

¹Senhor, tu me sondas, e me conheces.

²Ti e di kur ulem dhe kur ngrihem, ti e kupton nga larg mendimin tim.

²Tu conheces o meu sentar e o meu levantar; de longe entendes o meu pensamento.

³Ti e shqyrton me kujdes ecjen time dhe pushimin tim dhe i njeh thellë të gjitha rrugët e mia.

³Esquadrinhas o meu andar, e o meu deitar, e conheces todos os meus caminhos.

⁴Sepse, edhe para se të jetë fjala mbi gojën time ti, o Zot, e di atë plotësisht.

⁴Sem que haja uma palavra na minha língua, eis que, ó Senhor, tudo conheces.

⁵Ti më rrethon nga pas dhe përpara dhe vë dorën tënde mbi mua.

⁵Tu me cercaste em volta, e puseste sobre mim a tua mão.

⁶Njohja jote është shumë e mrekullueshme për mua, aq e lartë sa unë nuk mund ta arrij.

⁶Tal conhecimento é maravilhoso demais para mim; elevado é, não o posso atingir.

⁷Ku do të mund të shkoja larg Frymës sate, ose ku do të mund të ikja larg pranisë sate?

⁷Para onde me irei do teu Espírito, ou para onde fugirei da tua presença?

⁸Në rast se ngjitem në qiell, ti je atje; në rast se shtrij shtratin tim në Sheol, ti je edhe aty.

⁸Se subir ao céu, tu aí estás; se fizer no Seol a minha cama, eis que tu ali estás também.

⁹Në rast se marr krahët e agimit dhe shkoj të banoj në skajin e detit,

⁹Se tomar as asas da alva, se habitar nas extremidades do mar,

¹⁰edhe aty dora jote do të më udhëheqë dhe dora jote e djathtë do të më kapë.

¹⁰ainda ali a tua mão me guiará e a tua destra me susterá.

¹¹Po të them: "Me siguri terri do të më fshehë", madje edhe nata do të bëhet dritë rreth meje:

¹¹Se eu disser: Ocultem-me as trevas; torne-se em noite a luz que me circunda;

¹²terri vetë nuk mund të të fshehë asgjë, madje nata shkëlqen si dita; terri dhe drita janë të barabarta për ty.

¹²nem ainda as trevas são escuras para ti, mas a noite resplandece como o dia; as trevas e a luz são para ti a mesma coisa.

¹³Po, ti ke formuar të përbrëndëshmet e mia, ti më ke endur në barkun e nënes sime.

¹³Pois tu formaste os meus rins; entreteceste-me no ventre de minha mãe.

¹⁴Unë do të të kremtoj, sepse jam krijuar në mënyrë të mrekulluar; veprat e tua janë të mrekullueshme, dhe unë e di shumë mirë këtë gjë.

¹⁴Eu te louvarei, porque de um modo tão admirável e maravilhoso fui formado; maravilhosas são as tuas obras, e a minha alma o sabe muito bem.

¹⁵Kockat e mia nuk ishin një e fshehtë për ty kur u formova në fshehtësi duke u endur në thellësitë e tokës.

¹⁵Os meus ossos não te foram encobertos, quando no oculto fui formado, e esmeradamente tecido nas profundezas da terra.

¹⁶Dhe sytë e tu panë masën pa trajtë të trupit tim, dhe në librin tënd ishin shkruar ditët që ishin caktuar për mua, megjithëse asnjë prej tyre nuk ekzistonte ende.

¹⁶Os teus olhos viram a minha substância ainda informe, e no teu livro foram escritos os dias, sim, todos os dias que foram ordenados para mim, quando ainda não havia nem um deles.

¹⁷Oh, sa të çmuara janë për mua mendimet e tua, o Perëndi! Sa i madh është gjithë numri i tyre!

¹⁷E quão preciosos me são, ó Deus, os teus pensamentos! Quão grande é a soma deles!

¹⁸Po të doja t'i numëroja, do të ishin më të shumtë se rëra; kur zgjohem jam ende me ty.

¹⁸Se eu os contasse, seriam mais numerosos do que a areia; quando acordo ainda estou contigo.

¹⁹Me siguri, ti do vrasësh të pabesin, o Perëndi; prandaj ju, njerëz gjakatarë largohuni nga unë.

¹⁹Oxalá que matasses o perverso, ó Deus, e que os homens sanguinários se apartassem de mim,

²⁰Ata flasin me pabesi kundër teje; armiqtë e tu përdorin më kot emrin tënd.

²⁰homens que se rebelam contra ti, e contra ti se levantam para o mal.

²¹A nuk i urrej vallë ata që të urrejnë, o Zot, dhe a nuk i urrej ata që ngrihen kundër teje?

²¹Não odeio eu, ó Senhor, aqueles que te odeiam? e não me aflijo por causa dos que se levantam contra ti?

²²Unë i urrej me një urrejtje të përsosur; ata janë bërë armiqtë e mi.

²²Odeio-os com ódio completo; tenho-os por inimigos.

²³Më heto, o Perëndi, dhe njihe zemrën time; më provo dhe njihi mendimet e mia.

²³Sonda-me, ó Deus, e conhece o meu coração; prova-me, e conhece os meus pensamentos;

²⁴dhe shiko në se ka tek unë ndonjë rrugë të keqe dhe më udhëhiq nëpër rrugën e përjetshme.

²⁴vê se há em mim algum caminho perverso, e guia-me pelo caminho eterno.