¹Bekuar qoftë Zoti, kështjella ime, që i mëson duart e mia për luftë dhe gishtërinjtë e mi për betejë.

¹Bendito seja o Senhor, minha rocha, que adestra as minhas mãos para a peleja e os meus dedos para a guerra;

²Ai është hiri im dhe kështjella ime, streha ime e lartë dhe çliruesi im, mburoja ime në të cilën gjej strehë, ai që ma nënshtron mua popullin tim.

²meu refúgio e minha fortaleza, meu alto retiro e meu e meu libertador, escudo meu, em quem me refugio; ele é quem me sujeita o meu povo.

³O Zot, çfarë është njeriu që ti të kujdesesh për të, ose biri i njeriut që ti ta përfillësh?

³Ó Senhor, que é o homem, para que tomes conhecimento dele, e o filho do homem, para que o consideres?

⁴Njeriu është si një frymë dhe ditët e tij janë si hija që kalon.

⁴O homem é semelhante a um sopro; os seus dias são como a sombra que passa.

⁵Uli qiejtë e tu, o Zot, dhe zbrit, dhe ata do të nxjerrin tym.

⁵Abaixa, ó Senhor, o teu céu, e desce! Toca os montes, para que fumeguem!

⁶Hidh rrufetë dhe shpërndaji, lësho shigjetat e tua dhe bëji të ikin.

⁶Arremessa os teus raios, e dissipa-os; envia as tuas flechas, e desbarata-os!

⁷Shtrije dorën tënde nga lart, më shpëto dhe më çliro nga ujërat e mëdha dhe nga dora e të huajve,

⁷Estende as tuas mãos desde o alto; livra-me, e arrebata-me das poderosas águas e da mão do estrangeiro,

⁸goja e të cilëve thotë gënjeshtra dhe dora e djathtë e tyre është një e djathtë mashtrimi.

⁸cuja boca fala vaidade, e cuja mão direita é a destra da falsidade.

⁹O Perëndi, do të këndoj një kantik të ri, do të këndoj lavdet e tua me një harpë me dhjetë tela.

⁹A ti, ó Deus, cantarei um cântico novo; com a harpa de dez cordas te cantarei louvores,

¹⁰Ti, që u jep fitoren mbretërve dhe që çliron shërbëtorin tënd David nga shpata e kobshme,

¹⁰sim, a ti que dás a vitória aos reis, e que livras da espada maligna a teu servo Davi.

¹¹më shpëto dhe më çliro nga dora e të huajve, goja e të cilëve thotë gënjeshtra dhe dora e djathtë e tyre është një e djathtë mashtrimi.

¹¹Livra-me, e tira-me da mão do estrangeiro, cuja boca fala mentiras, e cuja mão direita é a destra da falsidade.

¹²Bijtë tanë në rininë e tyre qofshin si një bimë e harlisur, dhe bijat tona qofshin si shtylla qosheje, të gdhendura mirë për të zbukuruar një pallat.

¹²Sejam os nossos filhos, na sua mocidade, como plantas bem desenvolvidas, e as nossas filhas como pedras angulares lavradas, como as de um palácio.

¹³Hambaret tona qofshin plot dhe paçin nga të gjitha të mirat; kopetë tona u shtofshin me mijëra dhe dhjetra mijëra në fushat tona;

¹³Estejam repletos os nossos celeiros, fornecendo toda sorte de provisões; as nossas ovelhas produzam a milhares e a dezenas de milhares em nosos campos;

¹⁴qetë tanë tërheqshin ngarkesa të rënda dhe mos pastë asnjë sulm të papritur, dalje të papritur as britmë në sheshet tona.

¹⁴os nossos bois levem ricas cargas; e não haja assaltos, nem sortidas, nem clamores em nossas ruas!

¹⁵Lum ai popull që është në gjendje të tillë, lum ai popull që ka për Perëndi Zotin.

¹⁵Bem-aventurado o povo a quem assim sucede! Bem-aventurado o povo cujo Deus é o Senhor.