¹O Perëndi, e kemi dëgjuar me veshët tona, etërit tanë na kanë treguar veprën që ti ke bërë në ditët e tyre në kohërat e lashta.

¹Ó Deus, nós ouvimos com os nossos ouvidos, nossos pais nos têm contado os feitos que realizaste em seus dias, nos tempos da antigüidade.

²Për t'i vendosur me dorën tënde ti ke shpronësuar kombet, ke çrrënjosur popuj për t'u bërë vend atyre. Në fakt nuk e pushtuan vendin me shpatën e tyre dhe nuk qe krahu i tyre që i shpëtoi, por ishte dora jote e djathtë, krahu yt dhe drita e fytyr

²Tu expeliste as nações com a tua mão, mas a eles plantaste; afligiste os povos, mas a eles estendes-te largamente.

³ës sate, sepse të pëlqenin.

³Pois não foi pela sua espada que conquistaram a terra, nem foi o seu braço que os salvou, mas a tua destra e o teu braço, e a luz do teu rosto, porquanto te agradaste deles.

⁴Ti je mbreti im, o Perëndi, që vendos fitoret për Jakobin.

⁴Tu és o meu Rei, ó Deus; ordena livramento para Jacó.

⁵Me anën tënde do të përmbysim armiqtë tanë; në emër tënd do të shkelim ata që ngrihen kundër nesh.

⁵Por ti derrubamos os nossos adversários; pelo teu nome pisamos os que se levantam contra nós.

⁶Sepse nuk kam besim tek harku im dhe nuk do të jetë shpata ime ajo që do të më shpëtojë.

⁶Pois não confio no meu arco, nem a minha espada me pode salvar.

⁷Por je ti ai që na shpëton nga armiqtë tanë dhe që i mbulon me turp ata që na urrejnë.

⁷Mas tu nos salvaste dos nossos adversários, e confundiste os que nos odeiam.

⁸Ne do të lëvdojmë çdo ditë Perëndinë dhe do të kremtojmë emrin tënd përjetë. (Sela)

⁸Em Deus é que nos temos gloriado o dia todo, e sempre louvaremos o teu nome.

⁹Por ti na dëbove dhe na mbulove me turp, dhe nuk del më me ushtritë tona.

⁹Mas agora nos rejeitaste e nos humilhaste, e não sais com os nossos exércitos.

¹⁰Ti ke bërë të kthejmë kurrizin përpara armikut, dhe ata që na urrejnë na kanë grabitur.

¹⁰Fizeste-nos voltar as costas ao inimigo e aqueles que nos odeiam nos despojam � vontade.

¹¹Ti na ke dhënë si dele për therje dhe na ke shpërndarë midis kombeve.

¹¹Entregaste-nos como ovelhas para alimento, e nos espalhaste entre as nações.

¹²Ti e ke shitur popullin tënd për asgjë dhe nuk ke nxjerrë asnjë fitim nga shitja e tij.

¹²Vendeste por nada o teu povo, e não lucraste com o seu preço.

¹³Ti na bëre për turp me fqinjët tanë, u bëmë gazi dhe tallja e atyre që rrijnë rreth nesh.

¹³Puseste-nos por opróbrio aos nossos vizinhos, por escárnio e zombaria �queles que estão � roda de nós.

¹⁴Ti na ke bërë të jemi gazi i kombëve; përsa na përket neve, popujt tundin kokën.

¹⁴Puseste-nos por provérbio entre as nações, por ludíbrio entre os povos.

¹⁵Turpi im më rri gjithmonë përpara, dhe fytyra ime është e mbuluar nga turpi,

¹⁵A minha ignomínia está sempre diante de mim, e a vergonha do meu rosto me cobre,

¹⁶për shkak të atij që më fyen dhe më poshtëron, për shkak të armikut dhe atij që kërkon hakmarrje.

¹⁶� voz daquele que afronta e blasfema, � vista do inimigo e do vingador.

¹⁷Të tëra këto na kanë rënë mbi kurriz, por ne nuk kemi harruar dhe nuk kemi tradhëtuar besëlidhjen tënde.

¹⁷Tudo isto nos sobreveio; todavia não nos esquecemos de ti, nem nos houvemos falsamente contra o teu pacto.

¹⁸Zemra jonë nuk është kthyer prapa dhe hapat tona nuk janë larguar nga rruga jote,

¹⁸O nosso coração não voltou atrás, nem os nossos passos se desviaram das tuas veredas,

¹⁹por ti na ke copëtuar, duke na futur në vende çakejsh dhe duke na mbuluar me hijen e vdekjes.

¹⁹para nos teres esmagado onde habitam os chacais, e nos teres coberto de trevas profundas.

²⁰Po të kishim harruar emrin e Perëndisë tonë dhe po t'i kishim shtrirë duart tona drejt një perëndie të huaj,

²⁰Se nos tivéssemos esquecido do nome do nosso Deus, e estendido as nossas mãos para um deus estranho,

²¹a nuk do ta kishte zbuluar Perëndia këtë gjë? Në fakt ai i njeh sekretet e zemrës.

²¹porventura Deus não haveria de esquadrinhar isso? pois ele conhece os segredos do coração.

²²Po, për shkakun tënd ne vritemi çdo ditë dhe konsiderohemi si dele.

²²Mas por amor de ti somos entregues � morte o dia todo; somos considerados como ovelhas para o matadouro.

²³Zgjohu! Pse fle, o Zot? Çohu, mos na kthe për gjithnjë.

²³Desperta! por que dormes, Senhor? Acorda! não nos rejeites para sempre.

²⁴Pse e fsheh fytyrën tënde, dhe harron pikëllimin tonë dhe shtypjen tonë?

²⁴Por que escondes o teu rosto, e te esqueces da nossa tribulação e da nossa angústia?

²⁵Sepse shpirtërat tona janë ulur deri te pluhuri dhe trupi ynë i është ngjitur tokës.

²⁵Pois a nossa alma está abatida até o pó; o nosso corpo pegado ao chão.

²⁶Çohu të na ndihmosh dhe na shpëto për hir të mirësisë sate.

²⁶Levanta-te em nosso auxílio, e resgata-nos por tua benignidade.