¹Më çliro nga armiqtë e mi, o Perëndia im; më vër në një vend të sigurt aty lart, larg atyre që ngrihen kundër meje.

¹Livra-me, Deus meu, dos meus inimigos; protege-me daqueles que se levantam contra mim.

²Më çliro nga ata që bëjnë paudhësi dhe më shpëto nga njerëzit gjakatarë.

²Livra-me do que praticam a iniqüidade, e salva-me dos homens sanguinários.

³Sepse, ja, ata më ngrejnë prita; njerëz të fuqishëm mblidhen kundër meje pa ekzistuar, o Zot, ndonjë faj apo mëkat nga ana ime.

³Pois eis que armam ciladas � minha alma; os fortes se ajuntam contra mim, não por transgressão minha nem por pecado meu, ó Senhor.

⁴Megjithëse nuk ekziston ndonjë gabim nga ana ime, ata nxitojnë dhe përgatiten; zgjohu që të më vish në ndihmë dhe shiko.

⁴Eles correm, e se preparam, sem culpa minha; desperta para me ajudares, e olha.

⁵Prandaj ti, o Zot, Perëndia i ushtrive, Perëndia i Izraelit, zgjohu, për të ndëshkuar tërë kombet; mos fal asnjë prej atyre që veprojnë në mënyrë të pabesë. (Sela)

⁵Tu, ó Senhor, Deus dos exércitos, Deus de Israel, desperta para punir todas as nações; não tenhas misericórdia de nenhum dos pérfidos que praticam a iniqüidade.

⁶Ata kthehen në mbrëmje, ulërijnë si qentë dhe sillen nëpër qytet.

⁶Eles voltam � tarde, uivam como cães, e andam rodeando a cidade.

⁷Ja, ata nxjerrin fyerje nga goja e tyre; kanë shpata mbi buzët e tyre dhe thonë: "Kush na dëgjon?".

⁷Eis que eles soltam gritos; espadas estão nos seus lábios; porque (pensam eles), quem ouve?

⁸Por ti, o Zot, do të qeshësh me ta; do të tallesh me të gjitha kombet.

⁸Mas tu, Senhor, te rirás deles; zombarás de todas as nações.

⁹O forca ime, do të shikoj ty, sepse Perëndia është kështjella ime.

⁹Em ti, força minha, esperarei; pois Deus é o meu alto refúgio.

¹⁰Perëndia im i dhembshur do të më dalë përballë; Perëndia im do të më bëjë të shoh atë që dëshiroj mbi armiqtë e mi.

¹⁰O meu Deus com a sua benignidade virá ao meu encontro; Deus me fará ver o meu desejo sobre os meus inimigos.

¹¹Mos i vrit, që populli im të mos harrojë; në sajë të fuqisë sate lëri të enden dhe rrëzoji, o Zot, mburoja jonë.

¹¹Não os mates, para que meu povo não se esqueça; espalha-os pelo teu poder, e abate-os ó Senhor, escudo nosso.

¹²Për mëkatin e gojës së tyre dhe për fjalët e buzëve të tyre i zëntë laku i kryelartësisë së tyre, për shkak të mallkimeve dhe të gënjeshtrave që thonë.

¹²Pelo pecado da sua boca e pelas palavras dos seus lábios fiquem presos na sua soberba. Pelas maldições e pelas mentiras que proferem,

¹³Asgjesoji në zemërimin tënd, asgjesoji dhe mos qofshin më; dhe le të dinë që Perëndia mbretëron te Jakobi dhe deri në kufijtë e tokës. (Sela)

¹³consome-os na tua indignação; consome-os, de modo que não existem mais; para que saibam que Deus reina sobre Jacó, até os confins da terra.

¹⁴Në mbrëmje ata kthehen, ulërijnë si qentë dhe sillen nëpër qytet.

¹⁴Eles tornam a vir � tarde, uivam como cães, e andam rodeando a cidade;

¹⁵Enden për të kërkuar ushqim dhe po të jetë se nuk e gjejnë për të ngrënë, e kalojnë natën duke u ankuar.

¹⁵vagueiam buscando o que comer, e resmungam se não se fartarem.

¹⁶Por unë do të kremtoj fuqinë tënde dhe në mëngjes do të lëvdoj me zë të lartë mirësinë tënde, sepse ti ke qenë për mua një kështjellë dhe një strehë ditën e fatkeqësisë.

¹⁶Eu, porém, cantarei a tua força; pela manhã louvarei com alegria a tua benignidade, porquanto tens sido para mim uma fortaleza, e refúgio no dia da minha angústia.

¹⁷O forca ime, ty do të këndoj lavdet, sepse ti, o Perëndi, je kështjella ime, Perëndia që ka mëshirë për mua.

¹⁷A ti, ó força minha, cantarei louvores; porque Deus é a minha fortaleza, é o Deus que me mostra benignidade.