¹O Zot, Perëndi i shpëtimit tim, unë bërtas ditë e natë para teje.

¹Ó Senhor, Deus da minha salvação, dia e noite clamo diante de ti.

²Arriftë deri te ti lutja ime, vëri veshin britmës time,

²Chegue � tua presença a minha oração, inclina os teus ouvidos ao meu clamor;

³sepse shpirti im është ngopur me të keqen, dhe jeta ime ka arritur deri në Sheol.

³porque a minha alma está cheia de angústias, e a minha vida se aproxima do Seol.

⁴Tanimë përfshihem ndër ata që do të zbresin në gropë, jam si një njeri që nuk ka më forcë.

⁴Já estou contado com os que descem � cova; estou como homem sem forças,

⁵Jam braktisur midis të vdekurve ashtu si të vrarët që janë në varr, të cilët ti nuk i mban mend dhe që janë prerë e janë larguar nga dora jote.

⁵atirado entre os finados; como os mortos que jazem na sepultura, dos quais já não te lembras, e que são desamparados da tua mão.

⁶Ti më ke shtënë në gropën më të thellë, në vënde të errëta, në humnerat.

⁶Puseste-me na cova mais profunda, em lugares escuros, nas profundezas.

⁷Mbi mua ka shpërthyer zemërimi yt, dhe ti më ke marrë me vete megjithë valët tua. (Sela)

⁷Sobre mim pesa a tua cólera; tu me esmagaste com todas as tuas ondas.

⁸Ti më ke lënë pa miqtë e mi; më ke bërë për ta një objekt të neveritshëm; jam mbyllur dhe nuk mund të dal.

⁸Apartaste de mim os meus conhecidos, fizeste-me abominável para eles; estou encerrado e não posso sair.

⁹Syri im venitet nga dhembja; të kërkoj çdo ditë, o Zot, dhe i zgjat drejt teje duart e mia.

⁹Os meus olhos desfalecem por causa da aflição. Clamo a ti todo dia, Senhor, estendendo-te as minhas mãos.

¹⁰A do të bësh vallë mrekulli për të vdekurit? A do të ringjallen të vdekurit për të të lëvduar? (Sela)

¹⁰Mostrarás tu maravilhas aos mortos? ou levantam-se os mortos para te louvar?

¹¹A do të kremtohet mirësia jote në varr dhe besnikëria jote në vendin e shkatërrimit?

¹¹Será anunciada a tua benignidade na sepultura, ou a tua fidelidade no Abadom?

¹²A do të njihen mrekullitë e tua në terr dhe drejtësia jote mbi tokën e harresës?

¹²Serão conhecidas nas trevas as tuas maravilhas, e a tua justiça na terra do esquecimento?

¹³Por unë të këlthas ty, o Zot, dhe lutja ime të drejtohet në mëngjes.

¹³Eu, porém, Senhor, clamo a ti; de madrugada a minha oração chega � tua presença.

¹⁴Pse më refuzon, o Zot, pse më fsheh fytyrën tënde?

¹⁴Senhor, por que me rejeitas? por que escondes de mim a tua face?

¹⁵Kam qenë i pikëlluar dhe duke vdekur qysh në rini; kam vuajtur nga tmerret e tua dhe e kam humbur.

¹⁵Estou aflito, e prestes a morrer desde a minha mocidade; sofro os teus terrores, estou desamparado.

¹⁶Mbi mua ka kaluar zemërimi yt i zjarrtë; tmerret e tua më kanë asgjesuar,

¹⁶Sobre mim tem passado a tua ardente indignação; os teus terrores deram cabo de mim.

¹⁷më kanë rrethuar si ujërat gjatë gjithë ditës dhe të gjitha së bashku më kanë mbytur.

¹⁷Como águas me rodeiam todo o dia; cercam-me todos juntos.

¹⁸Ke larguar nga unë miqtë dhe të njohurit e mi; miku im më i ngushtë është errësira.

¹⁸Aparte de mim amigos e companheiros; os meus conhecidos se acham nas trevas.