¹Kremtoni Zotin, sepse ai është i mirë, sepse mirësia e tij vazhdon përjetë.

¹ALABAD á Jehová, porque es bueno; Porque para siempre es su misericordia.

²Kështu thonë të shpenguarit prej Zotit që ai i ka çliruar nga dora e kundërshtarit,

²Digan lo los redimidos de Jehová, Los que ha redimido del poder del enemigo,

³add dhe që ka mbledhur nga vende të ndryshme, nga lindja dhe perëndimi, nga veriu dhe nga jugu.

³Y los ha congregado de las tierras, Del oriente y del occidente, Del aquilón y de la mar.

⁴Ata endeshin nëpër shkretëtirë, në vënde të shkretuara, dhe nuk gjenin asnjë qytet ku të banonin.

⁴Anduvieron perdidos por el desierto, por la soledad sin camino, No hallando ciudad de población.

⁵Të uritur e të etur, jeta e tyre po ligështohej.

⁵Hambrientos y sedientos, Su alma desfallecía en ellos.

⁶Por në fatkeqësitë e tyre ata i thirrën Zotit dhe ai i çliroi nga ankthet e tyre;

⁶Habiendo empero clamado á Jehová en su angustia, Librólos de sus aflicciones:

⁷dhe i çoi në rrugën e drejtë, me qëllim që të arrinin në një qytet ku të banonin.

⁷Y dirigiólos por camino derecho, Para que viniesen á ciudad de población.

⁸Le të kremtojmë Zotin për mirësinë e tij dhe për mrekullitë e tij në dobi të bijve të njerëzve.

⁸Alaben la misericordia de Jehová, Y sus maravillas para con los hijos de los hombres.

⁹Sepse ai ka ngopur shpirtin e etur dhe e ka mbushur me të mira shpirtin e uritur.

⁹Porque sació al alma menesterosa, Y llenó de bien al alma hambrienta.

¹⁰Të tjerë rrinin në terr dhe në hijen e vdekjes, robër të pikëlluar dhe në zinxhira,

¹⁰Los que moraban en tinieblas y sombra de muerte, Aprisionados en aflicción y en hierros;

¹¹sepse ishin rebeluar kundër fjalëve të Perëndisë dhe i kishin përçmuar këshillat e Shumë të Lartit;

¹¹Por cuanto fueron rebeldes á las palabras de Jehová, Y aborrecieron el consejo del Altísimo.

¹²prandaj ai rrëzoi zemrën e tyre me shqetësime; ata ranë poshtë dhe asnjeri nuk u vajti në ndihmë.

¹²Por lo que quebrantó él con trabajo sus corazones, Cayeron y no hubo quien los ayudase;

¹³Por në fatkeqësinë e tyre ata i thirrën Zotit, dhe ai i shpëtoi nga ankthet e tyre,

¹³Luego que clamaron á Jehová en su angustia, Librólos de sus aflicciones.

¹⁴i nxori nga terri dhe nga hija e vdekjes dhe i këputi lidhjet e tyre.

¹⁴Sacólos de las tinieblas y de la sombra de muerte, Y rompió sus prisiones.

¹⁵Le të kremtojmë Zotin për mirësinë e tij dhe për mrekullitë e tij në dobi të bijve të njerëzve,

¹⁵Alaben la misericordia de Jehová, Y sus maravillas para con los hijos de los hombres.

¹⁶sepse ai ka shembur portat prej bronzi dhe ka këputur shufrat prej hekuri.

¹⁶Porque quebrantó las puertas de bronce, Y desmenuzó los cerrojos de hierro.

¹⁷Disa njerëz pa mend vuanin për sjelljen e tyre rebele dhe për mëkatet e tyre;

¹⁷Los insensatos, á causa del camino de su rebelión Y á causa de sus maldades, fueron afligidos.

¹⁸ata urrenin çdo ushqim dhe kishin arritur në prag të vdekjes,

¹⁸Su alma abominó toda vianda, Y llegaron hasta las puertas de la muerte.

¹⁹por në fatkeqësinë e tyre i thirrën Zotit, dhe ai i shpëtoi nga ankthet e tyre.

¹⁹Mas clamaron á Jehová en su angustia, Y salvólos de sus aflicciones.

²⁰Ai dërgoi fjalën e tij dhe i shëroi, i shpëtoi nga gropa.

²⁰Envió su palabra, y curólos, Y librólos de su ruina.

²¹Le ta kremtojmë Zotin për mirësinë e tij dhe për mrekullitë e tij në dobi të bijve të njerëzve;

²¹Alaben la misericordia de Jehová, Y sus maravillas para con los hijos de los hombres:

²²le të ofrojnë flijime lëvdimi dhe le të tregojnë veprat e tij me këngë gëzimi.

²²Y sacrifiquen sacrificios de alabanza, Y publiquen sus obras con júbilo.

²³Ata që zbresin në det me anije dhe që bëjnë tregëti mbi ujërat e mëdha,

²³Los que descienden á la mar en navíos, Y hacen negocio en las muchas aguas,

²⁴shohin veprat e Zotit dhe mrekullitë e tij në humnerat e detit.

²⁴Ellos han visto las obras de Jehová, Y sus maravillas en el profundo.

²⁵Sepse ai urdhëron dhe shkakton një erë furtune, që i ngre përpjetë valët e detit.

²⁵El dijo, é hizo saltar el viento de la tempestad, Que levanta sus ondas.

²⁶Ata ngjiten deri në qiell dhe bien në humnera; shpirti i tyre ligështohet nga ankthi.

²⁶Suben á los cielos, descienden á los abismos: Sus almas se derriten con el mal.

²⁷Atyre u merren këmbët dhe lëkunden si të dehur, dhe nuk dinë më ç'të bëjnë.

²⁷Tiemblan, y titubean como borrachos, Y toda su ciencia es perdida.

²⁸Por në fatkeqësitë e tyre i këlthasin Zotit, dhe ai i shpëton nga ankthet e tyre.

²⁸Claman empero á Jehová en su angustia, Y líbralos de sus aflicciones.

²⁹Ai e fashit furtunën në një murmurim dhe valët e saj pushojnë.

²⁹Hace parar la tempestad en sosiego, Y se apaciguan sus ondas.

³⁰Kur ato qetësohen, ata gëzohen, dhe ai i çon në portin e dëshiruar prej tyre.

³⁰Alégranse luego porque se reposaron; Y él los guía al puerto que deseaban.

³¹Le të kremtojmë Zotin për mirësinë e tij dhe për mrekullitë që bën në dobi të bijve të njerëzve;

³¹Alaben la misericordia de Jehová, Y sus maravillas para con los hijos de los hombres.

³²le ta lëvdojnë në kuvendin e popullit dhe le ta lavdojnë në këshillin e pleqve.

³²Y ensálcenlo en la congregación del pueblo; Y en consistorio de ancianos lo alaben.

³³Ai i shndërroni lumenjtë në shkretëtirë dhe burimet e ujit në vende të thata;

³³El vuelve los ríos en desierto, Y los manantiales de las aguas en secadales;

³⁴tokën pjellore në vend të thatë për shkak të sjelljes së keqe të banorëve të saj.

³⁴La tierra fructífera en salados, Por la maldad de los que la habitan.

³⁵Ai e shndërron shkretëtirën në liqen dhe tokën e thatë në burime uji.

³⁵Vuelve el desierto en estanques de aguas, Y la tierra seca en manantiales.

³⁶Atje ai strehon të uriturit, dhe këta ndërtojnë një qytet për të banuar,

³⁶Y allí aposenta á los hambrientos, Y disponen ciudad para habitación;

³⁷mbjellin arat dhe kultivojnë vreshta që prodhojnë një korrje të bollshme.

³⁷Y siembran campos, y plantan viñas, Y rinden crecido fruto.

³⁸Ai i bekon dhe ata shumëzohen fort, dhe ai nuk e pakëson bagëtinë e tyre.

³⁸Y los bendice, y se multiplican en gran manera; Y no disminuye sus bestias.

³⁹Por pastaj pakësohen në një numër të vogël dhe dobësohen për shkak të shtypjes, të fatkeqësisë dhe të ankthit.

³⁹Y luego son menoscabados y abatidos A causa de tiranía, de males y congojas.

⁴⁰Ai hedh përbuzjen mbi princat dhe i bën që të enden nëpër vende të shkreta, ku nuk ekziston asnjë rrugë.

⁴⁰El derrama menosprecio sobre los príncipes, Y les hace andar errados, vagabundos, sin camino:

⁴¹Por e ngre nevojtarin nga varfëria dhe i shton familjet e tyre si një kope.

⁴¹Y levanta al pobre de la miseria, Y hace multiplicar las familias como rebaños de ovejas.

⁴²Njerëzit e drejtë e shohin këtë dhe kënaqen, por tërë njerëzit e këqij e mbajnë gojën të mbyllur.

⁴²Vean los rectos, y alégrense; Y toda maldad cierre su boca.

⁴³Ai që është i urtë le t'i këqyrë këto gjëra dhe le të çmojë mirësinë e Zotit.

⁴³¿Quién es sabio y guardará estas cosas, Y entenderá las misericordias de Jehová?