¹Pse ziejnë kombet dhe pse popujt kurdisin gjëra të kota?

¹¿POR qué se amotinan las gentes, Y los pueblos piensan vanidad?

²Mbretërit e dheut mblidhen dhe princat këshillohen bashkë kundër Zotit dhe të vajosurit të tij,

²Estarán los reyes de la tierra, Y príncipes consultarán unidos Contra Jehová, y contra su ungido, diciendo:

³duke thënë: "Le t'i këputim prangat e tyre dhe t'i heqim qafe litarët e tyre".

³Rompamos sus coyundas, Y echemos de nosotros sus cuerdas.

⁴Ai që ulet në qiejtë do të qeshë, Zoti do të tallet me ta.

⁴El que mora en los cielos se reirá; El Señor se burlará de ellos.

⁵Atëherë do t'u flasë në zemërimin e tij dhe do t'i trembë në indinjatën e tij të madhe,

⁵Entonces hablará á ellos en su furor, Y turbarálos con su ira.

⁶dhe do të thotë: "E vendosa mbretin tim mbi Sion, malin tim të shenjtë.

⁶Yo empero he puesto mi rey Sobre Sión, monte de mi santidad.

⁷Do të shpallë dekretin e Zotit. Ai më ka thënë: "Ti je biri im, sot më linde.

⁷Yo publicaré el decreto: Jehová me ha dicho: Mi hijo eres tú; Yo te engendré hoy.

⁸Më kërko dhe unë do të jap kombet si trashëgimi për ty dhe mbarë dheun si zotërim tëndin.

⁸Pídeme, y te daré por heredad las gentes, Y por posesión tuya los términos de la tierra.

⁹Ti do t'i copëtosh me një shufër hekuri, do t'i bësh copë-copë si një enë prej argjile"".

⁹Quebrantarlos has con vara de hierro: Como vaso de alfarero los desmenuzarás.

¹⁰Tani, pra, o mbretër, tregohuni të urtë; pranoni ndreqjen, o gjyqtarë të dheut.

¹⁰Y ahora, reyes, entended: Admitid corrección, jueces de la tierra.

¹¹Shërbeni me frikë Zotin dhe gëzohuni me drithma.

¹¹Servid á Jehová con temor, Y alegraos con temblor.

¹²Nënshtrohuni Birit, që të mos zemërohet dhe të mos vdisni rrugës, sepse zemërimi i tij mund të ndizet në një çast. Lum ata që gjejnë strehë tek ai.

¹²Besad al Hijo, porque no se enoje, y perezcáis en el camino, Cuando se encendiere un poco su furor. Bienaventurados todos los que en él confían.