¹Perëndia im, Perëndia im, pse më ke braktisur? Pse më rri kaq larg dhe nuk vjen të më çlirosh, duke dëgjuar fjalët e ofshamës sime?

¹Al Músico principal, sobre Ajeleth-sahar Salmo de David. DIOS mío, Dios mío, ¿por qué me has dejado? ¿Por qué estás lejos de mi salud, y de las palabras de mi clamor?

²O Perëndia im, unë bërtas ditën, por ti nuk përgjigjesh, edhe natën unë nuk rri në heshtje.

²Dios mío, clamo de día, y no oyes; Y de noche, y no hay para mí silencio.

³Megjithatë ti je i Shenjti, që banon në lëvdimet e Izraelit.

³Tú empero eres santo, Tú que habitas entre las alabanzas de Israel.

⁴Etërit tonë kanë pasur besim te ti; kanë pasur besim te ti dhe ti i ke çliruar.

⁴En ti esperaron nuestros padres: Esperaron, y tú los libraste.

⁵Të klithën ty dhe u çliruan; patën besim te ti dhe nuk u zhgënjyen.

⁵Clamaron á ti, y fueron librados: Esperaron en ti, y no se avergonzaron.

⁶Por unë jam një krimb dhe jo një njeri; turpi i njerëzve dhe përçmimi i popullit.

⁶Mas yo soy gusano, y no hombre; Oprobio de los hombres, y desecho del pueblo.

⁷Tërë ata që më shohin më përqeshin, zgjatin buzën dhe tundin kokën,

⁷Todos los que me ven, escarnecen de mí; Estiran los labios, menean la cabeza, diciendo:

⁸duke thënë: "Ai i ka besuar Zotiit; le ta çlirojë, pra, ta ndihmojë, mbasi e do".

⁸Remítese á Jehová, líbrelo; Sálvele, puesto que en él se complacía.

⁹Me siguri ti je ai që më nxori nga barku i nënes; bëre që të kem besim te ti qysh nga koha kur pushoja mbi sisët e nënes sime.

⁹Empero tú eres el que me sacó del vientre, El que me haces esperar desde que estaba á los pechos de mi madre.

¹⁰Unë u braktisa te ti qysh nga lindja ime; ti je Perëndia im qysh nga barku i nënes sime.

¹⁰Sobre ti fuí echado desde la matriz: Desde el vientre de mi madre, tú eres mi Dios.

¹¹Mos u largo nga unë, sepse ankthi është i afërt, dhe nuk ka asnjë që të më ndihmojë.

¹¹No te alejes de mí, porque la angustia está cerca; Porque no hay quien ayude.

¹²Dema të mëdhenj më kanë rrethuar, dema të fuqishëm të Bashanit më rrinë përqark;

¹²Hanme rodeado muchos toros; Fuertes toros de Basán me han cercado.

¹³ata hapin gojën e tyre kundër meje, si një luan grabitqar që vrumbullit.

¹³Abrieron sobre mí su boca, Como león rapante y rugiente.

¹⁴Më derdhin si ujë dhe tërë kockat e mia janë të ndrydhura; zemra ime është si dylli që shkrihet në mes të zorrëve të mia.

¹⁴Heme escurrido como aguas, Y todos mis huesos se descoyuntaron: Mi corazón fué como cera, Desliéndose en medio de mis entrañas.

¹⁵Forca ime është tharë si një enë balte dhe gjuha ime është ngjitur te qiellza; ti më ke vënë në pluhurin e vdekjes.

¹⁵Secóse como un tiesto mi vigor, Y mi lengua se pegó á mi paladar; Y me has puesto en el polvo de la muerte.

¹⁶Sepse qentë më kanë rrethuar, një grup keqbërësish më rri rrotull; më kanë shpuar duart dhe këmbët.

¹⁶Porque perros me han rodeado, Hame cercado cuadrilla de malignos: Horadaron mis manos y mis pies.

¹⁷Unë mund t'i numëroj gjithë kockat e mia; ato më shikojnë dhe më këqyrin.

¹⁷Contar puedo todos mis huesos; Ellos miran, considéranme.

¹⁸Ndajnë midis tyre rrobat e mia dhe hedhin në short tunikën time.

¹⁸Partieron entre sí mis vestidos, Y sobre mi ropa echaron suertes.

¹⁹Por ti, o Zot, mos u largo; ti që je forca ime, nxito të më ndihmosh.

¹⁹Mas tú, Jehová, no te alejes; Fortaleza mía, apresúrate para mi ayuda.

²⁰Çliroje jetën time nga shpata, jetën time të vetme nga këmba e qenit.

²⁰Libra de la espada mi alma; Del poder del perro mi única.

²¹Shpëtomë nga gryka e luanit dhe nga brirët e buajve. Ti m'u përgjigje.

²¹Sálvame de la boca del león, Y óyeme librándome de los cuernos de los unicornios.

²²Unë do t'u njoftoj emrin tënd vëllezërve të mi, do të të lëvdoj në mes të kuvendit.

²²Anunciaré tu nombre á mis hermanos: En medio de la congregación te alabaré.

²³Ju që keni frikë nga Zoti, lëvdojeni; dhe ju të gjithë, pasardhës të Jakobit, përlëvdojeni; dhe ju të gjithë, o fis i Izraelit, kini frikë nga ai.

²³Los que teméis á Jehová, alabadle; Glorificadle, simiente toda de Jacob; Y temed de él, vosotros, simiente toda de Israel.

²⁴Sepse ai nuk ka përçmuar as nuk ka hedhur poshtë vuajtjen e të pikëlluarit, dhe nuk i ka fshehur fytyrën e tij; por kur i ka klithur atij, ai e ka kënaqur.

²⁴Porque no menospreció ni abominó la aflicción del pobre, Ni de él escondió su rostro; Sino que cuando clamó á él, oyóle.

²⁵Shkaku i lëvdimit tim në kuvendin e madh je ti; unë do t'i plotësoj zotimet e mia në prani të të gjithë atyre që kanë frikë nga ti.

²⁵De ti será mi alabanza en la grande congregación; Mis votos pagaré delante de los que le temen.

²⁶Nevojtarët do të hanë dhe do të ngopen; ata që kërkojnë Zotin do ta lëvdojnë; zemra juaj do të jetojë përjetë.

²⁶Comerán los pobres, y serán saciados: Alabarán á Jehová los que le buscan: Vivirá vuestro corazón para siempre.

²⁷Të gjitha skajet e tokës do ta mbajnë mend Zotin dhe do të kthehen tek ai; dhe të gjitha familjet e kombeve do të adhurojnë përpara teje.

²⁷Acordarse han, y volveránse á Jehová todos los términos de la tierra; Y se humillarán delante de ti todas las familias de las gentes.

²⁸Sepse Zotit i përket mbretëria dhe ai sundon mbi kombet.

²⁸Porque de Jehová es el reino; Y él se enseñoreará de las gentes.

²⁹Gjithë të pasurit e dheut do të hanë dhe do të të adhurojnë; të gjithë ata që zbresin në pluhur dhe që nuk arrijnë të mbahen gjallë do të përkulen para teje.

²⁹Comerán y adorarán todos los poderosos de la tierra: Postraránse delante de él todos los que descienden al polvo, Si bien ninguno puede conservar la vida á su propia alma.

³⁰Pasardhësit do t'i shërbejnë; do t'i flitet për Zotin brezit të ardhshëm.

³⁰La posteridad le servirá; Será ella contada por una generación de Jehová.

³¹Ata do të vijnë dhe do t'i shpallin drejtësinë e tij një populli që nuk ka lindur akoma, dhe që ai vetë e ka krijuar.

³¹Vendrán, y anunciarán al pueblo que naciere, Su justicia que él hizo.