¹O Perëndi, e kemi dëgjuar me veshët tona, etërit tanë na kanë treguar veprën që ti ke bërë në ditët e tyre në kohërat e lashta.

¹Al Músico principal: de los hijos de Coré: Masquil. OH Dios, con nuestros oídos hemos oído, nuestros padres nos han contado, La obra que hiciste en sus días, en los tiempos antiguos.

²Për t'i vendosur me dorën tënde ti ke shpronësuar kombet, ke çrrënjosur popuj për t'u bërë vend atyre. Në fakt nuk e pushtuan vendin me shpatën e tyre dhe nuk qe krahu i tyre që i shpëtoi, por ishte dora jote e djathtë, krahu yt dhe drita e fytyr

²Tú con tu mano echaste las gentes, y los plantaste á ellos; Afligiste los pueblos, y los arrojaste.

³ës sate, sepse të pëlqenin.

³Porque no se apoderaron de la tierra por su espada, Ni su brazo los libró; Sino tu diestra, y tu brazo, y la luz de tu rostro, Porque te complaciste en ellos.

⁴Ti je mbreti im, o Perëndi, që vendos fitoret për Jakobin.

⁴Tú, oh Dios, eres mi rey: Manda saludes á Jacob.

⁵Me anën tënde do të përmbysim armiqtë tanë; në emër tënd do të shkelim ata që ngrihen kundër nesh.

⁵Por medio de ti sacudiremos á nuestros enemigos: En tu nombre atropellaremos á nuestros adversarios.

⁶Sepse nuk kam besim tek harku im dhe nuk do të jetë shpata ime ajo që do të më shpëtojë.

⁶Porque no confiaré en mi arco, Ni mi espada me salvará.

⁷Por je ti ai që na shpëton nga armiqtë tanë dhe që i mbulon me turp ata që na urrejnë.

⁷Pues tú nos has guardado de nuestros enemigos, Y has avergonzado á los que nos aborrecían.

⁸Ne do të lëvdojmë çdo ditë Perëndinë dhe do të kremtojmë emrin tënd përjetë. (Sela)

⁸En Dios nos gloriaremos todo tiempo, Y para siempre loaremos tu nombre. (Selah.)

⁹Por ti na dëbove dhe na mbulove me turp, dhe nuk del më me ushtritë tona.

⁹Empero nos has desechado, y nos has hecho avergonzar; Y no sales en nuestros ejércitos.

¹⁰Ti ke bërë të kthejmë kurrizin përpara armikut, dhe ata që na urrejnë na kanë grabitur.

¹⁰Nos hiciste retroceder del enemigo, Y saqueáron nos para sí los que nos aborrecían.

¹¹Ti na ke dhënë si dele për therje dhe na ke shpërndarë midis kombeve.

¹¹Pusístenos como á ovejas para comida, Y esparcístenos entre las gentes.

¹²Ti e ke shitur popullin tënd për asgjë dhe nuk ke nxjerrë asnjë fitim nga shitja e tij.

¹²Has vendido tu pueblo de balde, Y no pujaste en sus precios.

¹³Ti na bëre për turp me fqinjët tanë, u bëmë gazi dhe tallja e atyre që rrijnë rreth nesh.

¹³Pusístenos por vergüenza á nuestros vecinos, Por escarnio y por burla á los que nos rodean.

¹⁴Ti na ke bërë të jemi gazi i kombëve; përsa na përket neve, popujt tundin kokën.

¹⁴Pusístenos por proverbio entre las gentes, Por movimiento de cabeza en los pueblos.

¹⁵Turpi im më rri gjithmonë përpara, dhe fytyra ime është e mbuluar nga turpi,

¹⁵Cada día mi vergüenza está delante de mí, Y cúbreme la confusión de mi rostro,

¹⁶për shkak të atij që më fyen dhe më poshtëron, për shkak të armikut dhe atij që kërkon hakmarrje.

¹⁶Por la voz del que me vitupera y deshonra, Por razón del enemigo y del que se venga.

¹⁷Të tëra këto na kanë rënë mbi kurriz, por ne nuk kemi harruar dhe nuk kemi tradhëtuar besëlidhjen tënde.

¹⁷Todo esto nos ha venido, y no nos hemos olvidado de ti; Y no hemos faltado á tu pacto.

¹⁸Zemra jonë nuk është kthyer prapa dhe hapat tona nuk janë larguar nga rruga jote,

¹⁸No se ha vuelto atrás nuestro corazón, Ni tampoco se han apartado nuestros pasos de tus caminos.

¹⁹por ti na ke copëtuar, duke na futur në vende çakejsh dhe duke na mbuluar me hijen e vdekjes.

¹⁹Cuando nos quebrantaste en el lugar de los dragones, Y nos cubriste con sombra de muerte,

²⁰Po të kishim harruar emrin e Perëndisë tonë dhe po t'i kishim shtrirë duart tona drejt një perëndie të huaj,

²⁰Si nos hubiésemos olvidado del nombre de nuestro Dios, O alzado nuestras manos á dios ajeno,

²¹a nuk do ta kishte zbuluar Perëndia këtë gjë? Në fakt ai i njeh sekretet e zemrës.

²¹¿No demandaría Dios esto? Porque él conoce los secretos del corazón.

²²Po, për shkakun tënd ne vritemi çdo ditë dhe konsiderohemi si dele.

²²Empero por tu causa nos matan cada día; Somos tenidos como ovejas para el matadero.

²³Zgjohu! Pse fle, o Zot? Çohu, mos na kthe për gjithnjë.

²³Despierta; ¿por qué duermes, Señor? Despierta, no te alejes para siempre.

²⁴Pse e fsheh fytyrën tënde, dhe harron pikëllimin tonë dhe shtypjen tonë?

²⁴¿Por qué escondes tu rostro, Y te olvidas de nuestra aflicción, y de la opresión nuestra?

²⁵Sepse shpirtërat tona janë ulur deri te pluhuri dhe trupi ynë i është ngjitur tokës.

²⁵Porque nuestra alma está agobiada hasta el polvo: Nuestro vientre está pegado con la tierra.

²⁶Çohu të na ndihmosh dhe na shpëto për hir të mirësisë sate.

²⁶Levántate para ayudarnos, Y redímenos por tu misericordia.