1I këndoni me gëzim Perëndisë, forcës sonë; lëshoni britma gëzimi për Perëndinë e Jakobit.
1Al Músico principal: sobre Gittith: Salmo de Asaph. CANTAD á Dios, fortaleza nuestra: Al Dios de Jacob celebrad con júbilo.
2Lartoni një këngë dhe i bini dajres, harpës melodioze bashkë me lirën.
2Tomad la canción, y tañed el adufe, El arpa deliciosa con el salterio.
3I bini borisë ditën e hënës së re, ditën e hënës së plotë, ditën e festës sonë.
3Tocad la trompeta en la nueva luna, En el día señalado, en el día de nuestra solemnidad.
4Sepse ky është një statut për Izraelin, një ligj i Perëndisë të Jakobit.
4Porque estatuto es de Israel, Ordenanza del Dios de Jacob.
5Ai e caktoi si një dëshmi te Jozefi, kur doli kundër vendit të Egjiptit. Atëherë unë dëgjova një gjuhë që nuk e kuptoja;
5Por testimonio en José lo ha constituído, Cuando salió por la tierra de Egipto; Donde oí lenguaje que no entendía.
6"O Izrael, unë e hoqa barrën nga shpatullat e tua; duart e tua e kanë lënë shportën.
6Aparté su hombro de debajo de la carga; Sus manos se quitaron de vasijas de barro.
7Kur ishe keq ti më klithe mua dhe unë të çlirova; t'u përgjigja i fshehur në bubullimë, të vura në provë në ujërat e Meribas. (Sela)
7En la calamidad clamaste, y yo te libré: Te respondí en el secreto del trueno; Te probé sobre las aguas de Meriba. (Selah.)
8Dëgjo, o populli im, dhe unë do të qortoj. O Izrael, sikur ti të më dëgjoje!
8Oye, pueblo mío y te protestaré. Israel, si me oyeres,
9Mos pastë në mesin tënd asnjë perëndi të huaj dhe mos adhuro asnjë perëndi të huaj.
9No habrá en ti dios ajeno, Ni te encorvarás á dios extraño.
10Unë jam Zoti, Perëndia yt, që të nxori nga vendi i Egjiptit; hap gojën tënde dhe unë do të ta mbush.
10Yo soy Jehová tu Dios, Que te hice subir de la tierra de Egipto: Ensancha tu boca, y henchirla he.
11Por populli im nuk e ka dëgjuar zërin tim dhe Izraeli nuk më është bindur.
11Mas mi pueblo no oyó mi voz, E Israel no me quiso á mí.
12Prandaj i braktisa në ashpërsinë e zemrës së tyre, me qëllim që të ecnin sipas bindjeve të tyre.
12Dejélos por tanto á la dureza de su corazón: Caminaron en sus consejos.
13Ah, sikur populli im të më dëgjonte, sikur Izraeli të ecte në rrugët e mia!
13Oh, si me hubiera oído mi pueblo, Si en mis caminos hubiera Israel andado!
14Do të poshtëroja menjëherë armiqtë e tij dhe do ta ktheja dorën time kundër kundërshtarëve të tij.
14En una nada habría yo derribado sus enemigos, Y vuelto mi mano sobre sus adversarios.
15Ata që urrejnë Zotin do t'i nënshtroheshin dhe fati i tyre do të caktohej përjetë.
15Los aborrecedores de Jehová se le hubieran sometido; Y el tiempo de ellos fuera para siempre.
16Dhe unë do ta ushqeja (Izraelin) me grurin më të mirë dhe do ta ngopja me mjaltin që pikon nga shkëmbi".
16Y Dios lo hubiera mantenido de grosura de trigo: Y de miel de la piedra te hubiera saciado.