1Kush veçohet kërkon kënaqësinë e tij dhe zemërohet kundër gjithë diturisë së vërtetë.
1 Boro kaŋ na nga boŋ fay waani, Nga boŋ muraadu no a goono ga ceeci. A ga laakal hanante kulu kakaw.
2Budallai nuk gjen kënaqësi te maturia, por vetëm në të vënit në dukje të zemrës së tij.
2 Saamo sinda farhã kulu fahamay ra, Kala day a bina ma nga boŋ kaa taray.
3Kur vjen i pabesi vjen edhe përçmimi dhe bashkë me humbjen e nderit vjen turpi.
3 Saaya kaŋ boro laalo kaa, Kala donda-caray mo ma kaa, Kayna banda mo kala foyray.
4Fjalët e gojës së një njeriu janë ujëra të thella; burimi i diturisë është si një rrjedhë uji që shkon duke gurgulluar.
4 Boro me sanney go danga hari kaŋ ga guusu, Koyne, laakal hari-mo go danga gooru kaŋ ga zuru.
5Nuk është mirë të preferosh të pabesin, apo të shkaktosh humbjen e të drejtit në gjyq.
5 A si boori i ma boro laalo beerandi, Hal i ma adilante ganji cimi ciiti.
6Buzët e budallait të çojnë në grindje, dhe goja e tij kërkon goditje.
6 Saamo deene ga furo kakaw ra, A meyo mo ga karyaŋ ce a ma kaa.
7Goja e budallait është shkatërrimi i tij dhe buzët e tij janë një lak për jetën e tij.
7 Saamo meyo ya a halaciko no, A deena mo ga ti a fundo se kumsay.
8Fjalët e shpifësit janë si një gjellë shumë e shijshme që zbret thellë në zorrë.
8 Boro kaŋ ga ciinay, a sanno ga hima laam'izey no, I ga furo hala bine lokotey ra.
9Edhe ai që është përtac në punën e tij është vëlla i planprishësit.
9 Boro kaŋ ga hawfun nga goy ra ga te halaciko se nya-ize.
10Emri i Zotit është një kala e fortë, tek ai turret i drejti dhe gjen siguri.
10 Rabbi maa ya wongu fu gaabikooni no, Adilante ga zuru ka furo a ra ka goro baani.
11Pasuria e kamësit është qyteti i tij i fortë dhe simbas mendimit të tij ajo është si një mur i lartë.
11 Arzakante arzaka a kwaara gaabikooni no, Danga cinari kuuku mo no a diyaŋo gaa.
12Përpara shkatërrimit, zemra e njeriut ngrihet, por para lavdisë vjen përulësia.
12 Za halaciyaŋ mana kaa boro ga te boŋbeeray, Beeray mo goono ga lalabu ce gana.
13Kush jep përgjigje për një çështje para se ta ketë dëgjuar, tregon marrëzinë e tij për turp të vet.
13 Boro kaŋ na sanni ye za a mana maa, Saamotaray da haawi no a gaa.
14Fryma e njeriut i jep krahë në sëmundjen e tij, por kush mund ta ngrerë një frymë të demoralizuar?
14 Boro biya ga suuru nda nga dooro, Amma bine sunnay, may no ga hin a suuru?
15Zemra e njeriut të matur fiton dituri, edhe veshi i të urtëve kërkon diturinë.
15 Fayankakoy bine ga du bayray, Laakalkooni hanga mo ga bayray ceeci.
16Dhurata e njeriut i hap rrugën dhe e çon në prani të të mëdhenjve.
16 Boro nooyaŋo ga nangoray soola a se, A ga kond'a mo boro beerey jine.
17I pari që mbron çështjen e vet duket sikur ka të drejtë; por pastaj vjen tjetri dhe e shqyrton.
17 Boro kaŋ jin ka kande nga sanno, A cimo no i ga di. Amma a gorokasin ga kaa k'a gosi.
18Fati u jep fund grindjeve dhe i ndan të fuqishmit.
18 Goŋ ga kakaw feeri, A ga fay hinkoy hinka game ra mo.
19Një vëlla i fyer është si një qytet i fortë; dhe grindjet janë si shulat e një kalaje.
19 Nya-izetaray kaŋ sara ga bisa kwaara gaabikooni sasabandiyaŋ sanday. Kakaw sanni mo ga hima sanda cinari me daabirji karangaley.
20Njeriu e ngop barkun me frytin e gojës së tij, ai ngopet me prodhimin e buzëve të tij.
20 Boro gunde ga kungu nd'a me sanney, A ga kungu nd'a me-kuurey nafa.
21Vdekja dhe jeta janë nën pushtetin e gjuhës; ata që e duan do të hanë frytet e saj.
21 Buuyaŋ nda fundi go deene hina ra, Boro kaŋ ga ba hina din mo ga kungu nd'a nafa.
22Kush ka gjetur grua ka gjetur një gjë të mirë dhe ka siguruar një favor nga Zoti.
22 Boro kaŋ du wande, hari hanno no a du. A du gomni Rabbi do mo.
23I varfëri flet duke u lutur, kurse i pasuri përgjigjet me ashpërsi.
23 Alfukaaru ga ŋwaarayyaŋ te, Amma arzakante ga tu da sanni kaso.
24Njeriu që ka shumë miq duhet gjithashtu të tregohet mik, por është një mik që është më i lidhur se një vëlla.
24 Coro boobo ga kande hasaraw boobo, Amma baako go no kaŋ ga ba ni ganda ka bisa nya-ize.