1Beko, o shpirti im, Zotin! O Zot, Perëndia im, ti je jashtëzakonisht i madh; je veshur me shkëlqim dhe madhështi.
1 Ya ay fundo, ma Rabbi sifa! Ya Rabbi ay Irikoyo, ni ya beeraykoy no gumo. Ni goono ga daabu nda beeray beeri, Da koytaray darza mo.
2Ai të mbështjell me dritë si të ishte një mantel dhe i shtrin qiejtë si një çadër;
2 Nin kaŋ goono ga ni boŋ daabu nda hananyaŋ sanda bankaaray cine, Ni goono ga beeney daaru sanda kosandi taafe cine.
3ai ndërton mbi ujërat dhomat e tij të larta, i bën retë si qerren e tij dhe ecën mbi krahët erës.
3 A na nga jidan bisey ganjey sinji harey ra, A na burey ciya nga torka, A ga dira haw fatayaŋ boŋ.
4I bën erërat lajmëtarë të tij dhe flakët e zjarrit shërbëtorë të tij.
4 A ga nga malaykey te haw faaruyaŋ. A ga nga goy-teerey mo te danji beele.
5Ai e ka krijuar tokën mbi themelet e saj; kjo nuk do të luajë kurrë përjetë.
5 A na ndunnya tiksa sinji, Zama a ma si zinji hal abada abadin.
6Ti e kishe mbuluar me humnerë si me një rrobe; ujërat ishin ndalur mbi malet.
6 Ni n'a daabu nda teeku guusuyaŋ sanda taafe cine, Harey kay tondi kuukey boŋ.
7Në qortimin tënd ato ikën, në zërin e gjëmimit tënd u larguan me nxitim.
7 Kaŋ i maa ni deeniyaŋo i zuru, Kaŋ i maa ni kaatiyaŋ jinda i te nyagas! da zuray.
8Dolën malet dhe luginat u ulën në vendin që ti kishe caktuar për to.
8 Tondi kuukey tun, Goorey mo ye ganda ka koy hala nango kaŋ ni daŋ i se.
9Ti u vure ujërave një kufi që nuk duhet ta kapërxenin; ato nuk do të kthehen më të mbulojnë tokën.
9 Ni na hirri daŋ teeku harey se kaŋ ga naŋ i ma si daaru ka bisa, Zama i ma si ye ka kaa ka laabo daabu.
10Ai bën që të dalin burime në luginat; ato rrjedhin midis maleve,
10 A na hari-moy donton i ma koy gooro ra, I ga zuru tondi nda tondi game ra,
11dhe u japin për të pirë tërë kafshëve të fushës; gomarët e egër shuajnë etjen e tyre.
11 I ga ganji ham kulu haŋandi, Ganji farkayey goono ga haŋ ka ngey jaw kaa.
12Pranë tyre banojnë shpendët e qiellit; midis gjelbërimeve lartojnë këngën e tyre.
12 I jarga mo beene curey ga goro, I goono ga hẽ tuuri kambey boŋ.
13Nga dhomat e sipërme të tij ai u jep ujë maleve; toka ngopet me frytin e veprave të tua.
13 Rabbi ga hari kaa nga jidan bisey kaŋ go beene ra ka gusam tondey boŋ. Ndunnya kungu nd'a goyey nafa.
14Ai bën që të rritet bari për bagëtinë dhe bimësia në shërbim të njeriut, duke nxjerrë nga toka ushqimin e tij,
14 A ga naŋ subu ma te almaney se, Da kobtoyaŋ mo kaŋ borey ga far, Zama a ma ŋwaari kaa taray, a ma fun laabo ra,
15dhe verën që gëzon zemrën e njeriut, vajin që bën të shkëlqejë fytyra tij dhe bukën që i jep forcë zemrës së njeriut.
15 Da duvan* kaŋ ga naŋ boro bine ma kaan, Da ji kaŋ ga naŋ a moyduma ma nyaale, Da ŋwaari kaŋ ga boro bine gaabandi.
16Kështu ngopen drurët e Zotit dhe kedrat e Libanit që ai ka mbjellë;
16 Rabbi tuuri-nyaŋey ga haŋ ka yeesi, Liban ra sedrey* nooya, kaŋ yaŋ a tilam,
17aty bëjnë folenë e tyre zogjtë, ndërsa lejleku bën nëpër selvitë banesën e tij.
17 Nangey kaŋ curayzey ga ngey fitey te. Waaliya mo, sipres* tuurey no ga ti a kwaara.
18Malet e larta janë për dhitë e egra, shkëmbinjtë janë streha e lepujve.
18 Tondi kuukey mo, tondi boŋ hinciney wane no, Tondey zullanta mo, tondi boŋ hansey tuguyaŋ do no.
19Ai ka bërë hënën për stinët, dielli e di orën e perëndimit të tij.
19 A na hando daŋ alwaatey se, Wayna mo ga nga kaŋyaŋo do bay.
20Ti dërgon terrin dhe bëhet natë; gjatë asaj shkojnë rreth e qark gjithë kafshët e pyllit.
20 Ni ga kubay te a ma ciya mo cin, Alwaati kaŋ cine ganji hamey kulu ga fun taray moso-moso.
21Luanët e vegjël vrumbullojnë duke kërkuar gjahun dhe i kërkojnë Perëndisë ushqimin e tyre.
21 Muusu beeri izey goono ga korro ngey hamey banda, I goono ga ngey ŋwaaro ceeci Irikoy gaa.
22Por, kur lind dielli, ata tërhiqen dhe rrinë në strofkat e tyre.
22 Wayna fattanta ngey mo ga koy lamba, Ka kani ngey tuguyaŋ guusey ra.
23Atëherë njeriu del për të punuar dhe punon deri në mbrëmje.
23 Adam-ize mo ga fatta ka koy nga goyo da nga taabey do hala wiciri kambu.
24Sa të shumta janë veprat e tua, o Zot! Ti i ke bërë të gjitha me dituri; toka është plot me pasuritë e tua.
24 Ya Rabbi, man ni goyey baayaŋ misa! Laakal no ni n'i kulu te d'a. Ndunnya go toonante da ni takaharey.
25Ja deti, i madh dhe i gjerë, ku gëlojnë krijesa të panumërta;
25 Yongo teeko nooya, kaŋ ga beeri, a ga tafay mo, Naŋ kaŋ baafuney kaŋ si kabu bara, Hari hamey, ikayney da ibeerey.
26e përshkojnë anijet dhe Leviathani, që ti ke formuar për t'u tallur në të.
26 Noodin no hiyey ga dira, Noodin mo no Lebiyatan* go, Nga kaŋ ni taka zama a ma fooru haro ra.
27Të gjithë presin që ti t'u japësh ushqimin në kohën e duhur.
27 Woodin yaŋ kulu goono ga ni hangan, Ni m'i no ngey ŋwaarey i alwaatey ra.
28Ti ua jep atyre dhe ata e mbledhin; ti hap dorën dhe ngopen me të mira.
28 I ga haŋ kaŋ ni g'i no margu-margu, Ni ga ni kambe fiti, ngey mo ga kungu nda gomni.
29Ti fsheh fytyrën tënde dhe ata e humbasin fare; ti heq frymën, dhe ata vdesin duke u kthyer përsëri në pluhurin e tyre.
29 Ni ga ni moyduma tugu, i boŋ ga haw. Ni ga i biyey kaa, I ga bu ka ye ka te ngey laabu zeena koyne.
30Ti dërgon frymën tënde dhe ata krijohen, kështu ti ripërtërin faqen e dheut.
30 Ni ga ni Biya donton, ngey mo ga taka, Ni ga laabo alhaalo tajandi.
31Lavdia e Zotit të rrojë përjetë; le të gëzohet Zoti me veprat e tij;
31 Rabbi darza ma goro hal abada. Rabbi ma farhã nga goyey ra.
32ai shikon tokën dhe kjo dridhet; ai prek malet dhe ato nxjerrin tym.
32 A ga ndunnya guna, nga mo ma zinji, D'a na tondi kuukey ham, kala i ma dullu kaa.
33Unë do t'i këndoj Zotit deri sa të kem jetë; do t'i këndoj lavde Perëndisë tim deri sa të jem.
33 Ay ga baytu Rabbi se ay fundo me-a-me, Ay g'ay Irikoyo sifa ay goonoyaŋ kulu ra.
34Le të jetë mendimi im i pëlqyer prej tij; unë do të ngazëllohem tek Zoti.
34 Ay fonguyaŋey ma ciya haŋ kaŋ ga kaan a se, Ay mo, ay ga farhã Rabbi ra.
35Le të zhduken mëkatarët nga toka dhe të pabesët mos qofshin më. Shpirti im, bekoje Zotin! Aleluja.
35 Zunubi teekoy ma ban ndunnya ra. Laalakoyey mo ma si ye ka bara. Ya ay fundo, ma Rabbi sifa! Alleluya!