1Kur Zoti i bëri robërit e Sionit të kthehen, na u duk si ëndërr.
1 Zijiyaŋ dooni no. Saaya kaŋ Rabbi ye ka kande Sihiyona izey kaŋ koy tamtaray, Iri ciya sanda boro kaŋ goono ga hindiri.
2Atëherë goja jonë u mbush me qeshje dhe gjuha jonë me këngë gëzimi, atëherë thuhej midis kombeve: "Zoti ka bërë gjëra të mëdha për ta".
2 Alwaato din no iri meyey ga to da haari, Iri deeney mo gonda farhã baytuyaŋ. Kala dumi cindey game ra i ne: «Rabbi na muraadu beeriyaŋ te i se.»
3Zoti ka bërë gjëra të mëdha për ne, dhe jemi tërë gëzim.
3 Lalle, muraaduyaŋ kaŋ ga beeri no Rabbi te iri se, Iri mo, iri goono ga maa kaani.
4Bëj të rikthehen robërit tanë, o Zot, ashtu si përrenjtë në jug.
4 Ya Rabbi, ma ye ka kande iri, iri ma fun tamtaray, Sanda Negeb* goorey hari zurey cine.
5Ata që mbjellin me lotë, do të korrin me këngë gëzimi.
5 Borey kaŋ ga duma nda mundi ga wi da farhã.
6Vërtetë ecën duke qarë ai që mban farën që do të mbillet, por ai do të kthehet më këngë gëzimi duke sjellë duajt e tij.
6 Bora kaŋ goono ga dira, a ga hẽ, A dumayaŋ gaaso go a se ga jare, A ga ye ka kaa da farhã kuuwayaŋ, A go ga kande nga bokey.