1Me siguri Perëndia është i mirë me Izraelin, me ata që janë të pastër nga zemra.
1 Asaf baytu fo no. Daahir, Irikoy ya gomnikoy no Israyla se, Ngey kaŋ gonda bine hanante se no.
2Por, sa për mua, gati gati po më pengoheshin këmbët dhe për pak hapat e mia do të shkisnin.
2 Amma ay wo, ay cey ga ba ka kati, Kayna ka cindi ay taamuyaŋey ma tansi.
3Sepse i kisha zili mburravecët, duke parë mirëqënien e njerëzve të këqij.
3 Zama ay bina canse foomantey se, Waato kaŋ ay di laalakoyey arzaka.
4Sepse nuk ka dhembje në vdekjen e tyre, dhe trupi i tyre është i majmë.
4 Zama i buuyaŋ ra sinda doori maayaŋ durayyaŋ, I gaabey go toonante.
5Ata nuk po heqin si vdekatarët e tjerë, as pësojnë goditje si njerëzit e tjerë.
5 I si taabi ra sanda boro cindey cine, I mana masiiba te i se sanda boro cindey cine.
6Prandaj kryelartësia i rrethon si një gjerdan dhe dhuna i mbështjell si një rrobe.
6 Woodin se no boŋbeeray goono ga sarku i jindey gaa sanda jinde gaa taalam hari cine, I gonda toonye ga daŋ sanda bankaaray cine.
7Sytë u dalin jashtë nga dhjami dhe përfytyrimet e çoroditura të zemrës së tyre vërshojnë.
7 I moy go ga dor-doru maani sabbay se, I biney fonguyaŋey baa gumo.
8Ata tallen dhe kurdisin me pabesi shtypjen, flasin me arrogancë.
8 I goono ga hahaaray te, laala ra mo i ga kankami ci. I goono ga niine jare ka salaŋ,
9E drejtojnë gojën e tyre kundër qiellit dhe gjuha e tyre përshkon tokën.
9 I na ngey meyey ye beene ka gaaba nda beeney, I deeney mo goono ga bar-bare ganda.
10Prandaj njerëzit e tyre kthehen nga ajo anë dhe pijnë me të madhe ujërat e tyre,
10 Woodin se no a borey ga ye ka kaa neewo, I goono ga hari haŋ gumo.
11dhe thonë: "Si është e mundur që Perëndia të dijë çdo gjë dhe të ketë njohuri te Shumë i Larti?".
11 Foomantey din goono ga ne: «Mate no Irikoy ga te ka bay? Bayray woofo no go Beeray-Beeri-Koyo do?»
12Ja, këta janë të pabesë; megjithatë janë gjithnjë të qetë dhe i shtojnë pasuritë e tyre.
12 A go, woone yaŋ, ngey no ga ti laalakoyey: I goono ga goro baani samay duumi, I goono ga tonton da arzaka.
13Më kot, pra, pastrova zemrën time dhe i lava duart në pafajësinë time.
13 Daahir, yaamo no ay n'ay bina hanandi, Ay n'ay kambey nyun da taali-jaŋay.
14Sepse jam goditur tërë ditën dhe jam ndëshkuar çdo mëngjes.
14 Zama zaari me-a-me masiiba no ay goono ga haŋ, Da goojiyaŋ mo susubay kulu.
15Sikur të kisha thënë: "Do të flas edhe unë kështu", ja, do të kisha mohuar brezin e bijve të tu.
15 D'ay ne: «Yaadin cine no ay ga salaŋ,» A go, doŋ ay na ni izey zamana amaana ŋwa.
16Atëherë kërkova ta kuptoj këtë gjë, por ajo m'u duk shumë e vështirë.
16 Waato kaŋ ay ceeci ay ma woodin bay, kala a ciya haŋ kaŋ gaabu ay se.
17Deri sa hyra në shenjtoren e Perëndisë dhe mora parasysh fundin e tyre.
17 Day waato kaŋ ay furo Irikoy nangu hananta ra, Gaa no ay laakal d'i bananta.
18Me siguri, ti i vë në vënde të rrëshqitshme dhe kështu i bën që të bien në shkatërrim.
18 Daahir, ni n'i daŋ tansi nangey ra, Ni n'i furu halaci zulliyaŋey do.
19Si u shkatërruan në një çast! Ata vdiqën të konsumuar nga tmerri!
19 Guna mate kaŋ cine i kaŋ farap! folloŋ, I n'i haabu ka ban parkatak da humburkumay beeriyaŋ.
20Ashtu si në një ëndërr, kur zgjohesh, kështu edhe ti, o Zot, kur të zgjohesh, do të përbuzësh pamjen e tyre të kotë.
20 Sanda hindiri cine waati kaŋ boro mo hay, Yaadin cine no, ya ay Koyo, da ni mo hay, Ni ga donda i alhaalo.
21Kur zemra ime acarohej dhe e ndjeja veten sikur më shponin nga brenda,
21 Waati kaŋ a dooru ay gaa, A n'ay gooru mo ay bina ra,
22unë isha pa mend dhe pa kuptim; para teje isha si një kafshë.
22 Ay na alman alhaali te, ay jaŋ bayray mo, Hal ay hima sanda ganji ham ni jine.
23Por megjithatë unë jam gjithnjë me ty; ti më ke kapur nga dora e djathtë.
23 Kulu nda yaadin, waati kulu ay go ni banda, Ni n'ay kambe ŋwaaro di ka gaay.
24Ti do të më udhëheqësh me këshillën tënde dhe do të më çosh pastaj në lavdi.
24 Ni g'ay candi nda ni saawara, Woodin banda ni g'ay ta ay ma koy darza ra.
25Cilin kam në qiell veç teje? Dhe mbi tokë nuk dëshiroj tjetër njeri veç teje.
25 May no ay se beene da manti nin no? Ndunnya ra mo sinda boro fo kaŋ g'ay beejandi kala nin.
26Mishi im dhe zemra ime nuk mund të ligështohen, por Perëndia është kështjella e zemrës sime dhe pjesa ime në përjetësi.
26 Ay bina d'ay hamo gaze, Amma Irikoy ga ti ay bina tondi daaro, D'ay baa mo hal abada.
27Sepse ja, ata që largohen prej teje do të vdesin; ti shkatërron tërë ata që, duke kurvëruar, largohen prej teje.
27 Zama a go, borey kaŋ yaŋ ga mooru nin ga halaci. Ngey kaŋ yaŋ fay da nin ka amaana ŋwaari gana, I kulu ni g'i halaci.
28Por sa për mua, e mira është t'i afrohem Perëndisë; e kam bërë Zotin tim, Zotin, strehën time, për të treguar gjithë veprat e tua.
28 Amma a boori ay se ya maan Irikoy, Ay na Rabbi, Koy Beero te ay koruyaŋ do, Zama ay ma ni goyey kulu baaru dede.