¹Ne të lëvdojmë, o Perëndi, ne të lëvdojmë, sepse emri yt na është i afërt; njeriu tregon mrekullitë e tua.

¹ Doonkoy jine bora se. I m'a doon da subo kaŋ ga ne: «Ma si halaci». Asaf baytu fo no, dooni mo no.

²Kur do të vijë koha e caktuar, unë do të gjykoj me drejtësi.

² Ya Irikoy, iri ga saabu ni se, iri ga saabu, Zama ni maa ga maan. Borey goono ga ni dambara harey baaru dede.

³Toka dhe tërë banorët e saj shkrihen, por unë i bëj të qëndrueshme shtyllat e saj. (Sela)

³ Ni ne: «Saaya kaŋ alwaato kaŋ ay jisi din to, Ay no ga ciiti da mate kaŋ ga saba.

⁴U kam thënë fodullëve: "Mos u mburrni!", dhe të pabesëve: "Mos u bëni hundëpërpjetë!

⁴ Waati kaŋ ndunnya da nga ra gorokoy kulu ga jijiri, Ay no g'a bonjarey sinji. (Wa dangay)

⁵Mos e ngrini lart kokën, mos flisni me qafë të fortë".

⁵ Ay ne foomantey se: ‹Wa si fooma.› Laalakoyey mo, ay ne i se: ‹Wa si boŋ jare.

⁶Sepse lëvdimi nuk vjen as nga lindja, as nga perëndimi, as edhe nga shkretëtira.

⁶ Wa si araŋ hilley tunandi beene, Araŋ ma si salaŋ da gande-gaabay.› »

⁷Sepse Perëndia është ai që gjykon; ai ul njerin dhe ngre tjetrin.

⁷ Zama manti wayna funay, manti wayna kaŋay, Manti mo dandi kambe haray no beeray ga fun bo,

⁸Sepse Zoti ka në dorë një kupë vere që shkumon dhe plot me erëza, që ai e zbraz. Me siguri tërë të pabesët e dheut do ta kullojnë dhe do të pinë deri llumin.

⁸ Amma Irikoy no ga ti Ciitikwa. A ga boro fo kaynandi, a ma afo mo beerandi.

⁹Por unë do të shpall përjetë dhe do t'i këndoj lavde Perëndisë të Jakobit.

⁹ Zama Rabbi kambe ra gonda gaasiya, Duvaŋo* kaŋ go a ra mo ga te kufu, A ga to da marga-marga, Irikoy ga soogu ka kaa a ra mo. A zambo mo, daahir boro laaley kulu kaŋ go ndunnya g'a zinji-zinji ka zu.

¹⁰Dhe do të dërrmoj tërë fuqinë e të pabesëve, por fuqia e të drejtëve do të përlëvdohet.

¹⁰ Amma ay wo, hal abada ay g'a baaro fe, Ay ma sifayaŋ baytu te Yakuba Irikoyo se.

¹¹ A ga boro laaley hilley kulu pati, Amma adilantey hilley ga du darza.