¹Pse mburresh me të keqen, o njeri i fuqishëm? Mirësia e Perëndisë është e përjetshme.

¹Niçin kötülüğünle böbürlenirsin, ey kabadayı,Tanrının sadık kullarına karşıBütün gün dilin yıkım tasarlarKeskin ustura gibi, ey hilekâr.

²Gjuha jote shkakton rrënim; ajo është si një brisk i mprehur, o veprues mashtrimesh.

³İyilikten çok kötülüğü,Doğru konuşmaktan çok yalanı seversin. |iSela

³Ty të pëlqen e keqja ndaj së mirës, gënjeshtra më tepër se e folura drejt. (Sela)

⁴Seni hileli dil seni!Her yıkıcı sözü seversin.

⁴Ty të pëlqen çdo fjalë shkatërrimi, o gjuhë hileqare.

⁵Ama Tanrı seni sonsuza dek yıkacak,Seni kapıp çadırından fırlatacak,Yaşam diyarından kökünü sökecek. |iSela

⁵Prandaj Perëndia do të të shkatërrojë për gjithnjë; ai do të të kapë, do të të heqë nga çadra jote dhe do të të shkulë nga toka e të gjallëve. (Sela)

⁶Doğrular bunu görünce korkacak,Gülerek şöyle diyecekler:

⁶Të drejtët do ta shohin, do të kenë frikë dhe do ta përqeshin atë, duke thënë:

⁷‹‹İşte bu adam, Tanrıya sığınmak istemedi,Servetinin bolluğuna güvendi,Başkalarını yıkarak güçlendi!››

⁷"Ky është njeriu që nuk e kishte bërë Perëndinë kështjellë të tij; por kishte besim në bollëkun e pasurive të tij dhe bëhej i fortë nga ligësia e tij".

⁸Ama ben Tanrının evinde yeşeren zeytin ağacı gibiyim,Sonsuza dek Tanrının sevgisine güvenirim.

⁸Por unë jam si një dru ulliri që gjelbëron në shtëpinë e Perëndisë; kam besim gjithnjë në mirësinë e Perëndisë.

⁹Sürekli sana şükrederim yaptıkların için,Sadık kullarının önünde umut bağlarım,Çünkü adın iyidir.

⁹Do të të kremtoj gjithnjë për sa ke bërë, dhe në prani të shenjtorëve të tu do të kem shpresë të patundur në emrin tënd, sepse ai është i mirë.