1Опомени се, Господе, шта нас задеси; погледај и види срамоту нашу.
1Rabbiyow, bal xusuuso wixii nagu soo degay. Ka fiirso oo bal eeg caydii nalagu caayay.
2Наследство наше привали се туђинцима, домови наши иностранцима.
2Dhaxalkayagii waxaa helay shisheeyayaal. Guryahayagiina waxaa iska qaatay ajnabiyo.
3Постасмо сироте, без оца, матере наше као удовице.
3Waxaannu nahay agoommo, aabbayaal ma lihin, Oo hooyooyinkayana carmallay noqdeen
4Своју воду пијемо за новце, своја дрва купујемо.
4Biyahayagii lacag baannu ku cabnay, Oo qoryahayagiina waa nalaga iibiyey.
5На врату нам је јарам, и гоне нас; уморени немамо одмора.
5Kuwii na eryanayayna way na gaadheen, Waannu daalan nahay oo nasasho ma lihin.
6Пружамо руку к Мисирцима и Асирцима, да се наситимо хлеба.
6Waxaannu gacanta u dhiibannay Masriyiinta Iyo reer Ashuur si aannu kibis uga dheregno.
7Оци наши згрешише, и нема их, а ми носимо безакоња њихова.
7Aabbayaashayo waa dembaabeen, mana joogaan, Oo annagaa xumaatooyinkoodii xambaarannay.
8Робови нам господаре, нема никога да избави из руку њихових.
8Addoommaa noo taliya, Oo mid gacantooda naga samatabbixiyaana ma jiro,
9Са страхом за живот свој од мача у пустињи доносимо себи хлеб.
9Waxaannu kibistayada ku helnaa naftayadoo aan biimayno, Waana seefta cidlada aawadeed.
10Кожа нам поцрне као пећ од љуте глади.
10Haraggayagii wuxuu u madoobaaday sidii foorno oo kale, Waana kulaylkii abaarta daraaddiis.
11Срамоте жене на Сиону и девојке по градовима Јудиним.
11Naagihii Siyoon dhexdeedaa lagu kufsaday, Hablihii bikradaha ahaana magaalooyinka dalka Yahuudah waa lagu kufsaday.
12Кнезове вешају својим рукама, не поштују лице старачко.
12Amiirradii gacmahoodaa lagu deldelay, Oo odayaashiina lama sharfin.
13Младиће узимају под жрвње, и деца падају под дрвима.
13Barbaarradii dhagaxshiidkay qaadeen, Oo carruurtiina rarkii qoryaha bay la kufeen.
14Стараца нема више на вратима, ни младића на певању.
14Odayaashii iridday ka joogsadeen, Oo barbaarradiina muusikadoodii farahay ka qaadeen.
15Неста радости срцу нашем, игра наша претвори се у жалост.
15Farxaddii qalbigayagay ka dhammaatay, Oo cayaartayadiina baroorashay u rogmatay.
16Паде венац с главе наше; тешко нама, што згрешисмо!
16Taajkii madaxayaguu ka dhacay. Annagaa iska hoognay, waayo, waannu dembaabnay!
17Стога је срце наше жалосно, стога очи наше потамнеше,
17Taas darteed qalbigayagu wuu itaal darnaaday. Oo waxyaalahaas aawadoodna indhahayagii way arag darnaayeen.
18Са горе Сиона, што опусте, и лисице иду по њој.
18Maxaa yeelay, Buur Siyoon waa cidlowday, Oo dawacooyin baa ku dul socda.
19Ти, Господе, остајеш довека, престо Твој од колена до колена.
19Rabbiyow, weligaaba sida boqor baad u fadhidaa, Oo carshigaaguna ab ka ab buu waaraa.
20Зашто хоћеш да нас заборавиш довека, да нас оставиш задуго?
20Haddaba bal maxaad weligaaba noo illowdaa, Oo maxaad wakhti dheer noo dayrisaa?
21Обрати нас, Господе, к себи, и обратићемо се; понови дане наше како беху пре.
21Rabbiyow, xaggaaga noo soo celi, oo waannu soo noqon doonnaa. Maalmahayagana sida kuwii hore oo kale nooga dhig.Laakiinse dhammaantayoba waad na diidday. Oo aad baad noogu cadhootay.
22Јер еда ли ћеш нас сасвим одбацити и гневити се на нас веома?
22Laakiinse dhammaantayoba waad na diidday. Oo aad baad noogu cadhootay.