1 Doŋ alwaatey ra Irikoy salaŋ iri kaay-kaayey se annabey* do. A n'a te sorro boobo nda fondo waani-waani mo.
1DIOS, habiendo hablado muchas veces y en muchas maneras en otro tiempo á los padres por los profetas,
2 Amma sohõ, jirbi banantey wo ra, a salaŋ iri se nga Izo ra. Nga no Irikoy daŋ hay kulu tubuko, a do mo no a na zamaney kulu te.
2En estos porstreros días nos ha hablado por el Hijo, al cual constituyó heredero de todo, por el cual asimismo hizo el universo:
3 Nga no ga ti Irikoy darza kaaro, d'a alhaalo mo. A goono ga hay kulu yaari da nga sanno dabaro. Waato kaŋ a na zunubey hanandiyaŋo te mo, a goro beena ra, Beeray-Beeri-Koyo kambe ŋwaaro gaa.
3El cual siendo el resplandor de su gloria, y la misma imagen de su sustancia, y sustentando todas las cosas con la palabra de su potencia, habiendo hecho la purgación de nuestros pecados por sí mismo, se sentó á la diestra de la Majestad en las alturas,
4 Zama a ciya boro kaŋ bisa malaykey beeray mate kaŋ a na maa tubu kaŋ bisa i waney.
4Hecho tanto más excelente que los ángeles, cuanto alcanzó por herencia más excelente nombre que ellos.
5 Zama malayka* woofo se no Irikoy salaŋ ce fo ka ne: «Ni ya ay izo no. Hunkuna no ay na ni hay.»? Wala woofo se no a ne: «Ay ga ciya a se baaba, nga mo ga ciya ay se ize.»?
5Porque ¿á cuál de los ángeles dijo Dios jamás: Mi hijo eres tú, Hoy yo te he engendrado? Y otra vez: Yo seré á él Padre, Y él me será á mí hijo?
6 Woodin banda, waato kaŋ a kande nga hay-jina ndunnya ra a ne: «Irikoy malaykey kulu mo ma sududu a se.»
6Y otra vez, cuando introduce al Primogénito en la tierra, dice: Y adórenle todos los ángeles de Dios.
7 Malaykey boŋ a ne: «A ga nga malaykey te haw faaruyaŋ. A ga nga goy-teerey mo te danji beele.»
7Y ciertamente de los ángeles dice: El que hace á sus ángeles espíritus, Y á sus ministros llama de fuego.
8 Amma nga Izo boŋ a ne: «Ya Irikoy, ni koytaray karga ya hal abada abadin wane no. Ni koytaray sarjilla ya sarjilla kayante no.
8Mas al hijo: Tu trono, oh Dios, por el siglo del siglo; Vara de equidad la vara de tu reino;
9 Ni ba adilitaray, ni konna mo ilaalo. Woodin se no Irikoy, kaŋ ti ni Irikoyo, na ni suuban ka farhã jiyo soogu ni boŋ ka bisa ni hangasiney.»
9Has amado la justicia, y aborrecido la maldad; Por lo cual te ungió Dios, el Dios tuyo, Con óleo de alegría más que á tus compañeros.
10 A ne mo: «Ya nin, Rabbi, za sintina ni na ganda sinji, beeney mo ni kambe goyo no.
10Y: Tú, oh Señor, en el principio fundaste la tierra; Y los cielos son obras de tus manos:
11 I ga halaci, amma ni wo, ni go no duumi. I kulu ga zeen mo danga kwaay cine.
11Ellos perecerán, mas tú eres permanente; Y todos ellos se envejecerán como una vestidura;
12 Ni g'i kunkuni danga alkuba cine, Ni g'i barmay mo danga bankaaray cine. Amma nin wo, ni si bare, ni jiirey mo sinda me.»
12Y como un vestido los envolverás, y serán mudados; Empero tú eres el mismo, Y tus años no acabarán.
13 Amma malayka woofo se no a ci ce fo ka ne: «Ma goro ay kambe ŋwaaro gaa, hal ay ma ni ibarey te ni ce taamey se furkange?»
13Pues, ¿á cuál de los ángeles dijo jamás: Siéntate á mi diestra, Hasta que ponga á tus enemigos por estrado de tus pies?
14 Manti malaykey kulu biyayaŋ no, goy-teeriyaŋ no, kaŋ Irikoy ga donton zama i ma saajaw goy te borey kaŋ yaŋ ga faaba tubu se?
14¿No son todos espíritus administradores, enviados para servicio á favor de los que serán herederos de salud?