Zarma

Spanish: Reina Valera (1909)

Isaiah

47

1 Ya wandiya, Babila ize wayo, Ma zumbu ka goro laabu bulungo ra. Ya nin Kaldancey ize wayo, Ma goro ganda koytaray karga jaŋay ra. Zama i si ye ka ne ni se daamante wala arzakante ize way koyne.
1DESCIENDE, y siéntate en el polvo, virgen hija de Babilonia, siéntate en la tierra sin trono, hija de los Caldeos: que nunca más te llamarán tierna y delicada.
2 Ma fufuyaŋ tondi sambu ka hamni fufu. Ma ni bangumo kaa, Ma ni zaara willi ka kaa ni gaa. Ma ni mukuru sawar ka isey yaw ka bisa.
2Toma el molino, y muele harina: descubre tus guedejas, descalza los pies, descubre las piernas, pasa los ríos.
3 Ni gaa-koono ga fun taray, Oho, ni haawo ga bangay. Ay ga taaley bana, ay si jalla boro kulu gaa mo.»
3Descubierta será tu vergüenza, y tu deshonor será visto: tomaré venganza, y no encontraré hombre.
4 Iri Fansakwa maa no ga ti Rabbi Kundeykoyo, Israyla wane Hananyankoyo.
4Nuestro Redentor, Jehová de los ejércitos es su nombre, el Santo de Israel.
5 «Ya nin Kaldancey ize wayo, Ma goro siw, ma koy ka furo kubay ra, Zama i si ye ka ne ni se mayrayey wayboro bonkooni koyne.
5Siéntate, calla, y entra en tinieblas, hija de los Caldeos: porque nunca más te llamarán señora de reinos.
6 Ay futu ay borey se, ay n'ay wane jama ziibandi k'i daŋ ni kambe ra mo. Ni mana suuji cabe i se mo baa kayna. Ni na ni calo dake dottijo zeeney boŋ nda tiŋay laalo.
6Enojéme contra mi pueblo, profané mi heredad, y entreguélos en tu mano: no les hiciste misericordias; sobre el viejo agravaste mucho tu yugo.
7 Ni ne mo: ‹Ay ga ciya wayboro bonkooni hal abada!› Hala ni mana muraadey wo daŋ ni bina ra, Ni mana fongu mo mate kaŋ i ga kokor d'a.
7Y dijiste: Para siempre seré señora: y no has pensado en esto, ni te acordaste de tu postrimería.
8 Sohõ binde, ma maa woone, Nin kaŋ ndunnya kaani no ni goono ga zal-zal d'a. Ni goono ga goro nda laakal kanay, Ni ga ne ni bina ra: ‹Ay neeya! Wayboro fo si no mo kal ay hinne. Ay si goborotaray goray te, Ay si ize mursay bay mo.›
8Oye pues ahora esto, delicada, la que está sentada confiadamente, la que dice en su corazón: Yo soy, y fuera de mí no hay más; no quedaré viuda, ni conoceré orfandad.
9 Amma hari hinko wo ga ni jirsi zaari folloŋ ra: Ize mursay da goborotaray. Ce folloŋ no i ga kaŋ ni boŋ, Nin da ni moodabal booba da ni safari citila.
9Estas dos cosas te vendrán de repente en un mismo día, orfandad y viudez: en toda su perfección vendrán sobre ti, por la multitud de tus adivinanzas, y por la copia de tus muchos agüeros.
10 Ni de mo ni laala gaa. Ni ne: ‹Boro kulu si ga di ay.› Ni laakalo da ni bayra, ngey no ka ni halli. Ni ne mo ni bina ra: ‹Ay neeya! Afo kulu mo si no.›
10Porque te confiaste en tu maldad, diciendo: Nadie me ve. Tu sabiduría y tu misma ciencia te engañaron, y dijiste en tu corazón: Yo, y no más.
11 Amma laala ga kaŋ ni boŋ kaŋ ni si bay naŋ kaŋ a fun. Hasaraw ga du nin kaŋ ni si hin ka gaay, Halaciyaŋ kaŋ gaa ni mana bay mo ga ni jirsi.
11Vendrá pues sobre ti mal, cuyo nacimiento no sabrás: caerá sobre ti quebrantamiento, el cual no podrás remediar: y destrucción que no sabrás, vendrá de repente sobre ti.
12 Sohõ binde, ma kay ni safaro da ni moodabal booba game ra, Wo kaŋ yaŋ ni na ni boŋ taabandi nd'a za ni zankatara waate, Ka di hala ni ga hin ka nafa d'ey, Hala ni ga hin ka borey jijirandi!
12Estáte ahora en tus encantamentos, y con la multitud de tus agüeros, en los cuales te fatigaste desde tu niñez; quizá podrás mejorarte, quizá te fortificarás.
13 Ni farga nda ni wane saaware-saawarey. Sohõ kala borey kaŋ ga beena guna, Kaŋ ga annabitaray te da handariyayzey, Kaŋ yaŋ ga handu baaru no handu kulu, I ma tun ka kay ka ni faaba haya kaŋ ga ba ka du nin din gaa.
13Haste fatigado en la multitud de tus consejos. Parezcan ahora y defiéndante los contempladores de los cielos, los especuladores de las estrellas, los que contaban los meses, para pronosticar lo que vendrá sobre ti.
14 A go, i ga ciya sanda buunu cine, Danji g'i ŋwa, I si ngey fundey faaba danji beela hino gaa. Danjo din si ciya sanda danj'ize kaŋ gaa i ga caan bo, Wala mo danji kaŋ gande i ga goro.
14He aquí que serán como tamo; fuego los quemará, no salvarán sus vidas del poder de la llama; no quedará brasa para calentarse, ni lumbre á la cual se sienten.
15 Borey kaŋ yaŋ ni taabi i banda. Borey kulu kaŋ yaŋ na day da neera te da nin za ni zankatara waate, Yaadin cine no i ga ciya ni se. I boro fo kulu ga daray nga boŋ fonda ra. Boro kulu si ni faaba.
15Así te serán aquellos con quienes te fatigaste, tus negociantes desde tu niñez: cada uno echará por su camino, no habrá quien te salve.