1 «Haciika, haciika ay ga ci araŋ se: boro kaŋ si furo feeji kalo meyo gaa, amma a ga kaaru nangu fo haray, bora din ya zay da komko no.
1DE cierto, de cierto os digo: El que no entra por la puerta en el corral de las ovejas, mas sube por otra parte, el tal es ladrón y robador.
2 Amma boro kaŋ ga furo meyo gaa haray ya feeji kuruko no.
2Mas el que entra por la puerta, el pastor de las ovejas es.
3 Kalo me gaaykwa ga fiti a se, feejey mo ga maa a jinde. A ga nga bumbo feejey ce nda ngey maayey ka kond'ey taray.
3A éste abre el portero, y las ovejas oyen su voz: y á sus ovejas llama por nombre, y las saca.
4 Waati kaŋ a ga nga waney kulu kaa taray, a ga furo i jine. Feejey mo g'a gana, zama i g'a jinda bay.
4Y como ha sacado fuera todas las propias, va delante de ellas; y las ovejas le siguen, porque conocen su voz.
5 I si yaw gana abada, amma i ga zuru a se no, zama i si yawey jinde bay.»
5Mas al extraño no seguirán, antes huirán de él: porque no conocen la voz de los extraños.
6 Misa wo no Yesu ci i se, amma i mana faham da sanney din kaŋ a ci ngey se.
6Esta parábola les dijo Jesús; mas ellos no entendieron qué era lo que les decía.
7 Yesu ye ka ne i se koyne: «Haciika, haciika ay ga ci araŋ se: ay no ga ti feeji kalo meyo.
7Volvióles, pues, Jesús á decir: De cierto, de cierto os digo: Yo soy la puerta de las ovejas.
8 Borey kulu kaŋ n'ay jin, zay da komko yaŋ no, amma feejey mana hangan i se.
8Todos los que antes de mí vinieron, ladrones son y robadores; mas no los oyeron las ovejas.
9 Ay no ga ti meyo. Boro kulu kaŋ ga furo ay do ga du faaba. A ga furo kalo ra mo ka fatta ka du kuray do.
9Yo soy la puerta: el que por mí entrare, será salvo; y entrará, y saldrá, y hallará pastos.
10 Zay si kaa kala zaytaray da wiyaŋ da halaciyaŋ se. Ay wo kaa zama i ma du fundi, i ma du a mo da baayaŋ.
10El ladrón no viene sino para hurtar, y matar, y destruir: yo he venido para que tengan vida, y para que la tengan en abundancia.
11 Ay no ga ti kuruko hanna. Kuruko hanno ga nga fundo no feejey sabbay se.
11Yo soy el buen pastor: el buen pastor su vida da por las ovejas.
12 Goy-ize kaŋ ga goy te alhakku se, kaŋ manti kuruko no, kaŋ feejey manti a wane yaŋ mo no, d'a di sakali* go kaa, a ga zuru ka feejey naŋ no. Sakalo mo g'i hamay k'i say-say.
12Mas el asalariado, y que no es el pastor, de quien no son propias las ovejas, ve al lobo que viene, y deja las ovejas, y huye, y el lobo las arrebata, y esparce las ovejas.
13 Goy-izo din ga zuru zama a baa si nda feejey.
13Así que, el asalariado, huye, porque es asalariado, y no tiene cuidado de las ovejas.
14 Ay no ga ti kuruko hanna. Ay g'ay waney bay, ay waney mo g'ay bay
14Yo soy el buen pastor; y conozco mis ovejas, y las mías me conocen.
15 sanda mate kaŋ cine Baaba g'ay bay, ay mo ga Baaba bay. Ay g'ay fundo no mo feejey sabbay se.
15Como el Padre me conoce, y yo conozco al Padre; y pongo mi vida por las ovejas.
16 Ay gonda feeji fooyaŋ mo kaŋ manti kalo wo wane. Woodin yaŋ mo tilas kal ay ma kand'ey. I ga maa ay jinde ka ciya kuru folloŋ kaŋ gonda kuruko folloŋ.
16También tengo otras ovejas que no son de este redil; aquéllas también me conviene traer, y oirán mi voz; y habrá un rebaño, y un pastor.
17 Woone sabbay se no Baaba ga ba ay: zama ay g'ay fundo no, ay ma ye k'a ta koyne.
17Por eso me ama el Padre, porque yo pongo mi vida, para volverla á tomar.
18 Boro kulu si no kaŋ g'a ta ay gaa, amma ay boŋ se no ay g'a no. Ay gonda dabari ay m'a no, ay gonda dabari mo ay ma ye k'a ta koyne. Lordo wo, ay Baabo do no ay du a.»
18Nadie me la quita, mas yo la pongo de mí mismo. Tengo poder para ponerla, y tengo poder para volverla á tomar. Este mandamiento recibí de mi Padre.
19 Kakaw ye ka tun Yahudancey game ra koyne sanney din sabbay se.
19Y volvió á haber disensión entre los Judíos por estas palabras.
20 I ra boro boobo goono ga ne: «A gonda follay, a boŋo koma! Ifo se no araŋ ga hangan a se?»
20Y muchos de ellos decían: Demonio tiene, y está fuera de sí; ¿para qué le oís?
21 Boro fooyaŋ goono ga ne: «Sanney din manti follokom wane no. Follay ga hin ka danawey moy fiti no?»
21Decían otros: Estas palabras no son de endemoniado: ¿puede el demonio abrir los ojos de los ciegos?
22 Alwaato din i goono ga Hanandiyaŋ Bato* te Urusalima, hargu alwaato ra mo no.
22Y se hacía la fiesta de la dedicación en Jerusalem; y era invierno;
23 Yesu goono ga windi Irikoy windo ra Suleymanu tanda ra.
23Y Jesús andaba en el templo por el portal de Salomón.
24 Yahudancey mo n'a windi ka ne a se: «Kala waatifo no ni g'iri kaa baaru? Da ni ya Almasihu no, ma ci iri se taray kwaaray.»
24Y rodeáronle los Judíos y dijéronle: ¿Hasta cuándo nos has de turbar el alma? Si tú eres el Cristo, dínos lo abiertamente.
25 Yesu tu i se ka ne: «Ay ci araŋ se, amma araŋ mana cimandi. Goyey kaŋ yaŋ ay ga te ay Baaba maa ra, ngey no ga seeda ay boŋ.
25Respondióles Jesús: Os lo he dicho, y no creéis: las obras que yo hago en nombre de mi Padre, ellas dan testimonio de mí;
26 Amma araŋ mana cimandi zama manti ay feejey ra no araŋ go.
26Mas vosotros no creéis, porque no sois de mis ovejas, como os he dicho.
27 Ay feejey ga maa ay jinde, ay g'i bay, ngey mo g'ay gana.
27Mis ovejas oyen mi voz, y yo las conozco, y me siguen;
28 Ay g'i no fundi hal abada, i si halaci mo, abada. Boro kulu si no mo kaŋ g'i kom ay kambe ra.
28Y yo les doy vida eterna y no perecerán para siempre, ni nadie las arrebatará de mi mano.
29 Ay Baabo kaŋ n'i no ay se ga bisa ikulu beeray. Boro kulu si hin k'i kom ay Baabo kambe ra.
29Mi Padre que me las dió, mayor que todos es y nadie las puede arrebatar de la mano de mi Padre.
30 In d'ay Baaba, iri kulu afolloŋ no.»
30Yo y el Padre una cosa somos.
31 Yahudancey ye ka tondiyaŋ sambu zama ngey m'a catu.
31Entonces volvieron á tomar piedras los Judíos para apedrearle.
32 Yesu tu i se ka ne: «Goy hanno boobo no ay cabe araŋ se, ay Baaba do wane yaŋ. I ra goy woofo se no araŋ g'ay catu nda tondi?»
32Respondióles Jesús: Muchas buenas obras os he mostrado de mi Padre, ¿por cuál obra de esas me apedreáis?
33 Yahudancey tu a se ka ne: «Goy hanno sabbay se iri si ga ni catu bo, amma Irikoy alaasiray sabbay se no, zama nin kaŋ ga ti boro, ni ga ni boŋ himandi Irikoy.»
33Respondiéronle los Judíos, diciendo: Por buena obra no te apedreamos, sino por la blasfemia; y porque tú, siendo hombre, te haces Dios.
34 Yesu tu ka ne i se: «Manti a go hantumante araŋ asariya ra: ‹Ay ne: Araŋ ya irikoyyaŋ no?›
34Respondióles Jesús: ¿No está escrito en vuestra ley: Yo dije, Dioses sois?
35 D'a ne borey kaŋ yaŋ Irikoy sanno kaa i do se ‹irikoyyaŋ› (Irikoy Tira Hanney mo si tun),
35Si dijo, dioses, á aquellos á los cuales fué hecha palabra de Dios (y la Escritura no puede ser quebrantada);
36 araŋ ga ne bora kaŋ Baaba fay waani ka donton ndunnya ra se: ni goono ga Irikoy kayna, zama ay ne ay ya Irikoy Izo no?
36¿A quien el Padre santificó y envió al mundo, vosotros decís: Tú blasfemas, porque dije: Hijo de Dios soy?
37 D'ay s'ay Baaba goyey te, araŋ ma s'ay cimandi.
37Si no hago obras de mi Padre, no me creáis.
38 Amma d'ay g'i te, baa d'araŋ man'ay cimandi, kulu nda yaadin araŋ ma goyey cimandi, zama araŋ ma faham ka bay mo kaŋ Baabo go ay ra, ay mo go Baabo ra.»
38Mas si las hago, aunque á mí no creáis, creed á las obras; para que conozcáis y creáis que el Padre está en mí, y yo en el Padre.
39 I goono ga ye ka ceeci ngey m'a di, amma a koma i se.
39Y procuraban otra vez prenderle; mas él se salió de sus manos;
40 A ye ka Urdun daŋandi koyne ka koy nango kaŋ Yohanna jin ka baptisma te, noodin mo no a goro.
40Y volvióse tras el Jordán, á aquel lugar donde primero había estado bautizando Juan; y estúvose allí.
41 Boro boobo kaa a do ka ne: «Sikka si, Yohanna mana alaama kulu te, amma hay kulu kaŋ Yohanna ci bora din boŋ, cimi no.»
41Y muchos venían á él, y decían: Juan, á la verdad, ninguna señal hizo; mas todo lo que Juan dijo de éste, era verdad.
42 Boro boobo mo n'a cimandi noodin.
42Y muchos creyeron allí en él.