1 Cin ay daarijo boŋ ay n'a ceeci, Nga kaŋ ay bina ga ba, Ay n'a ceeci, amma ay mana du a.
1POR las noches busqué en mi lecho al que ama mi alma: Busquélo, y no lo hallé.
2 Kal ay ne: «Naŋ ya tun sohõ, Ka bar-bare kwaara fondey da batamey ra, Ay ga nga kaŋ ay bina ga ba din ceeci.» Ay n'a ceeci, amma ay mana di a.
2Levantaréme ahora, y rodearé por la ciudad; Por las calles y por las plazas Buscaré al que ama mi alma: Busquélo, y no lo hallé.
3 Batukoy kaŋ ga bar-bare kwaara ra n'ay gar. Ay ne i se mo: «Araŋ mana di ay se nga kaŋ ay bina ga ba din, wala?»
3Halláronme los guardas que rondan la ciudad, Y díjeles: ¿Habéis visto al que ama mi alma?
4 In d'ey mana gay da fayyaŋ, Kal ay na nga kaŋ ay bina ga ba din gar. Ay n'a gaay, ay mana yadda k'a taŋ koyne, Kala kaŋ ay kand'a ay nyaŋo kwaara jina, Nga kaŋ n'ay hay din fuwo ra nooya. Arhiijo ne:
4Pasando de ellos un poco, Hallé luego al que mi alma ama: Trabé de él, y no lo dejé, Hasta que lo metí en casa de mi madre, Y en la cámara de la que me engendró.
5 Ya araŋ Urusalima wandiyey, Ay goono ga kaseeti araŋ gaa, Saajo jeerey nda ŋweyey boŋ, Wa si ay baakwa tunandi, Wa s'a mo hay mo, kala nd'a yadda jina. Doonko marga ne:
5Yo os conjuro, oh doncellas de Jerusalem, Por las gamas y por las ciervas del campo, Que no despertéis ni hagáis velar al amor, Hasta que quiera.
6 May no woone kaŋ goono ga tun saajo wo ra sanda dullu cinari, Kaŋ ga to zawul da lubban haw, Ngey nda haw kaano hamni kulu kaŋ i ga neera?
6¿Quién es ésta que sube del desierto como columnita de humo, Sahumada de mirra y de incienso, Y de todos polvos aromáticos?
7 Wiiza! Suleymanu karga kaŋ i ga jare no, Kaŋ boro gaabikooni waydu goono g'a windi, Israyla* ra gaabikooniyaŋ no.
7He aquí es la litera de Salomón: Sesenta valientes la rodean, De los fuertes de Israel.
8 I kulu borey kaŋ yaŋ ga waani takuba mo, Kaŋ yaŋ ga goni wongu gaa. I afo kulu gonda nga takuba ga koto nga gaa, I ga batu cin humburkumay sabbay se.
8Todos ellos tienen espadas, diestros en la guerra; Cada uno su espada sobre su muslo, Por los temores de la noche.
9 Bonkoono Suleymanu na koytaray karga te nga boŋ se, Liban tuuri bundu wane.
9El rey Salomón se hizo una carroza De madera del Líbano.
10 A n'a kambey bundey te da nzarfu, A banda mo wura wane no, A gora do mo suudi no. A bindo ra kulu Urusalima wandiyey n'a taalam da baakasinay.
10Sus columnas hizo de plata, Su respaldo de oro, su cielo de grana, Su interior enlosado de amor, Por las doncellas de Jerusalem.
11 Wa fatta, ya araŋ Sihiyona wandiyey ka bonkoono Suleymanu guna, Nga nd'a koytaray fuula kaŋ nyaŋo didiji a se a hiija hane, A bine kaani zaaro ra.
11Salid, oh doncellas de Sión, y ved al rey Salomón Con la corona con que le coronó su madre el día de su desposorio, Y el día del gozo de su corazón.