1 Doŋ day ni ma ciya sanda ay arme kaŋ n'ay nya fafa naan! Naŋ kulu kaŋ ay di nin taray, Kal ay ma ni garba sunsum, Boro kulu s'ay hahaara mo.
1OH quién te me diese como hermano Que mamó los pechos de mi madre; De modo que te halle yo fuera, y te bese, Y no me menosprecien!
2 Doŋ kal ay ma ni candi, Ya konda nin ay nya kwaara, Ni mo m'ay dondonandi. Kala ya ni no duvan* salwata kaŋ gonda yaazi, Kaŋ i te d'ay garenadey, ni ma haŋ mo.
2Yo te llevaría, te metiera en casa de mi madre: Tú me enseñarías, Y yo te hiciera beber vino Adobado del mosto de mis granadas.
3 A kambe wow ma bara ay boŋo cire, A kambe ŋwaaro mo m'ay ganday. Arhiijo ne:
3Su izquierda esté debajo de mi cabeza, Y su derecha me abrace.
4 Ya araŋ Urusalima wandiyey, Ay goono g'araŋ kaseeti, Wa si ay baakwa tunandi. Araŋ ma s'a mo hay mo, Kala nd'a yadda jina. Doonko marga ne:
4Conjúroos, oh doncellas de Jerusalem, Que no despertéis, ni hagáis velar al amor, Hasta que quiera.
5 May no wayboro wo kaŋ ga fun saajo ra, Kaŋ go ga jeeri nga baakwa gaa? Arhiijo ne: Pom* nya cire no ay na ni tunandi jirbi, Nango kaŋ ni nya na ni hay, Nango kaŋ ni nya taabi ka ni hay nooya.
5¿Quién es ésta que sube del desierto, Recostada sobre su amado? Debajo de un manzano te desperté: Allí tuvo tu madre dolores, Allí tuvo dolores la que te parió.
6 M'ay daŋ ka te sanda kawaatimi ni bina ra, Sanda kawaatimi ni kamba gaa mo. Zama baakasinay gonda gaabi sanda buuyaŋ cine. Canse mo gonda laala sanda Alaahara cine, A deena ya danji beele no, Rabbi danji beela kaŋ ga futu cine.
6Ponme como un sello sobre tu corazón, como una marca sobre tu brazo: Porque fuerte es como la muerte el amor; Duro como el sepulcro el celo: Sus brasas, brasas de fuego, Fuerte llama.
7 Hari zuru boobo si hin ka baakasinay wi, Hari-yaa mo si hin k'a daabu. Baa day boro na nga windi arzaka kulu no ka baakasinay day, A si ganji i g'a cabe donda-caray gumo. Doonko marga ne:
7Las muchas aguas no podrán apagar el amor, Ni lo ahogarán los ríos. Si diese el hombre toda la hacienda de su casa por este amor, De cierto lo menospreciaran.
8 Iri gonda kayne wayboro fo kaŋ sinda fafa. Mate no iri ga te iri kayne wayboro wo se han kaŋ hane i tun a hiijay ceeciyaŋ se?
8Tenemos una pequeña hermana, Que no tiene pechos: ¿Qué haremos á nuestra hermana Cuando de ella se hablare?
9 D'a ciya cinari, kay, Iri ga nzarfu cinari cina a boŋ. D'a ciya windi me mo, Kal iri m'a windi nda sedre kataakuyaŋ. Wayhiijo ne:
9Si ella es muro, Edificaremos sobre él un palacio de plata: Y si fuere puerta, La guarneceremos con tablas de cedro.
10 Ay wo, waato ay ya cinari no, Ay fafey mo ga hima cinari kuuku yaŋ. Waato din gaa no ay du a do gaakuri.
10Yo soy muro, y mis pechos como torres, Desde que fuí en sus ojos como la que halla paz.
11 Waato Suleymanu gonda reyzin* kali kaŋ go Baal-Hamon. A na nga kalo sufuray goy-teeri fooyaŋ se, I afo kulu ma kande nzarfu gude zambar fo-fo fari albarka banandi.
11Salomón tuvo una viña en Baal-hamón, La cual entregó á guardas, Cada uno de los cuales debía traer mil monedas de plata por su fruto.
12 Ay kalo kaŋ ay wane no go ay kambe ra. Nin mo, Suleymanu, zambaro ni wane no, Ngey kaŋ goono g'a albarka gaay mo ga du zangu hinka. Arhiijo ne:
12Mi viña, que es mía, está delante de mí: Las mil serán tuyas, oh Salomón, Y doscientas, de los que guardan su fruto.
13 Ya nin kaŋ goono ga goro kaley ra, Ay hangasiney goono ga hanga jeeri ni jinda se. Naŋ ay mo ma maa. Wayhiijo ne:
13Oh tú la que moras en los huertos, Los compañeros escuchan tu voz: Házmela oir.
14 Ya ay baakwa, ma te da cahãyaŋ. Ma fooru sanda jeer'ize wala ŋwe ize tondey kaŋ yaŋ gonda yaazi haw kaano boŋ.
14Huye, amado mío; Y sé semejante al gamo, ó al cervatillo, Sobre las montañas de los aromas.