Zarma

Tagalog 1905

Ezekiel

4

1 Ni mo, boro izo, kala ni ma fareeje fo sambu ka jisi ni jine. Ma birni deedandi jeeri a boŋ, sanda Urusalima* birno nooya.
1Ikaw naman, anak ng tao, kumuha ka ng isang losa, at ilagay mo sa harap mo, at gumuhit ka sa ibabaw ng isang bayan, sa makatuwid baga'y ng Jerusalem.
2 Ma cabe kaŋ i n'a windi nda wongu, i na wongu fuyaŋ cina kaŋ ga gaaba nd'a, i na laabu guyaŋ tulluwa a casanta, i na wongu marga gata sinji a se kuray kulu, i n'a windi mo nda wongu cinari baguyaŋ hari.
2At kubkubin mo, at magtayo ka ng mga katibayan sa tapat noon, at maglagay ka ng bunton sa tapat noon; maglagay ka rin ng mga kampamento sa tapat noon; at magumang ka ng mga pangsaksak sa tapat noon sa palibot.
3 Ma ye ka sambu guuru taasa kaŋ ga tafay ka boori. M'a jisi a ma ciya sanda guuru cinari nin da birno deedando game ra. Ma ni mo sinji a do haray hala wongu m'a windi, ni g'a windi nda wongu marga mo. Woodin no ga ciya alaama Israyla dumo se.
3At magdala ka ng kawaling bakal, at ilagay mo na pinakakutang bakal sa pagitan mo at ng bayan: at iharap mo ang iyong mukha sa dako niyaon, at makukubkob, at iyong kukubkubin. Ito ang magiging tanda sa sangbahayan ni Israel.
4 Ni bumbo mo, kala ni ma kani ni kambe wow carawo gaa, naŋ kaŋ ni ga Israyla dumo zunubey dake. Jirbey kaŋ ni goono ga kani yaadin cine, ni goono g'i zunubey jare.
4Bukod dito'y humiga ka ng patagilid sa iyong kaliwa at ilagay mo ang kasamaan ng sangbahayan ni Israel doon; ayon sa bilang ng mga araw na iyong ihihiga roon, magdadanas ka ng kanilang kasamaan.
5 Zama ay na jirbiyaŋ daŋ ni se, sanda zangu hinza nda wayga cine kaŋ ga saba nda i zunubey jiirey. Yaadin cine no ni ga Israyla dumo zunubey jare nd'a.
5Sapagka't aking itinakda ang mga taon ng kanilang kasamaan upang maging sa iyo'y isang bilang ng mga araw, sa makatuwid baga'y tatlong daan at siyam na pung araw: gayon mo dadanasin ang kasamaan ng sangbahayan ni Israel.
6 Da ni na jirbi woodin yaŋ ban, kala ni ma kani koyne ni kambe ŋwaari carawo gaa. Ni ga Yahuda dumo zunubey mo jare jirbi waytaaci, ay na zaari fo kosu ni se jiiri fo se.
6At muli, pagka iyong natapos ang mga ito, ikaw ay hihiga sa iyong tagilirang kanan, at iyong dadanasin ang kasamaan ng sangbahayan ni Juda; apat na pung araw, bawa't araw ay pinaka isang taon, aking itinakda sa iyo.
7 Ni ga ni moyduma ye wongu marga kaŋ go ga Urusalima windi do haray, ni ga ni kwaay kamba saku, ni ga annabitaray te mo gallo boŋ.
7At iyong ihaharap ang iyong mukha sa pagkubkob ng Jerusalem na may lilis kang manggas; at ikaw ay manghuhula laban doon.
8 A go mo, ay ga korfoyaŋ daŋ ni gaa. Ni si bare mo ka fun kambu woone gaa ka ye kambu fa gaa, kala waati kaŋ i ga ni windi nda wongu jirbey kubay.
8At, narito, ipinaglalagay kita ng lubid, at ikaw ay huwag magpapalikoliko mula sa isang dako hanggang sa kabila, hanggang sa matupad mo ang mga kaarawan ng iyong pagkubkob.
9 Ni ma sambu mo alkama, da sayir*, da dunguri, da fira, da ntaasu ciray, da somno. M'i daŋ kusu folloŋ ra ka buuru te d'ey. Ni jirbey baayaŋ kaŋ ni ga kani kambu fa gaa lasaabuyaŋ me, sanda jirbi zangu hinza nda wayga din nooya, yaadin cine no ni g'a ŋwa.
9Magdala ka rin ng trigo, at ng cebada, at ng habas, at ng lentejas, at ng mijo, at ng espelta, at ilagay mo sa isang sisidlan, at gawin mong tinapay; ayon sa bilang ng mga araw na iyong ihihiga sa iyong tagiliran, sa makatuwid baga'y tatlong daan at siyam na pung araw, iyong kakanin yaon.
10 }waaro kaŋ ni ga ŋwa din mo, neesiyaŋ boŋ no a ga te: kilo farsimi taacante tiŋay zaari kulu, alwaati ka kaa alwaati no ni g'a ŋwa.
10At ang iyong pagkain na iyong kakanin ay magiging ayon sa timbang, dalawang pung siklo isang araw: araw-araw ay iyong kakanin.
11 Hari mo, neesiyaŋ boŋ no ni g'a haŋ, litar jare cine, alwaati ka kaa alwaati no ni g'a haŋ.
11At ikaw ay iinom ng tubig ayon sa takal, na ikaanim na bahagi ng isang hin: araw-araw ikaw ay iinom.
12 Sayir* maasa himandi cine no ni g'a ŋwa, ni g'a haagu mo i jine nda boro wuri.
12At iyong kakaning parang mga munting tinapay na cebada, at iyong lulutuin sa dumi na galing sa tao sa kanilang paningin.
13 Rabbi ne mo: Yaadin cine no Israyla izey ga ngey ŋwaarey ŋwa da harram, dumi cindey game ra, nangey kaŋ ay g'i gaaray ka kond'ey.
13At sinabi ng Panginoon, Ganito kakanin ng mga anak ni Israel ang kanilang maruming tinapay, sa gitna ng mga bansa na aking pagtatabuyan sa kanila.
14 Kala ay ne: «Kaari! ya Rabbi, Koy Beero! Guna, ay mana ay boŋ ziibandi baa ce fo, zama za ay go zanka hala ka kaa sohõ, ay mana hay fo kaŋ jifa ŋwa, wala mo haŋ kaŋ ganji ham tooru-tooru. Ham kaŋ ga harram mo, a mana furo ay me ra baa ce fo.»
14Nang magkagayo'y sinabi ko, Ah Panginoong Dios! narito, ang aking kaluluwa ay hindi nadumhan, sapagka't mula sa aking kabataan hanggang ngayon ay hindi ako kumain ng namamatay sa sarili, o nilapa ng mga hayop; o pumasok man ang kasuklamsuklam na karne sa aking bibig.
15 Kal a ne ay se: A go, ay na ni no haw hangare boro wuri nango ra, a boŋ no ni ga ni ŋwaaro soola.
15Nang magkagayo'y sinabi niya sa akin, Tingnan mo, ibinigay ko sa iyo'y dumi ng baka na kahalili ng dumi ng tao, at iyong ihahanda ang iyong tinapay sa ibabaw niyaon.
16 A ye ka ne ay se: Boro izo, ma guna: ay ga fundi gaabandiyaŋ hari pati, sanda ŋwaari nooya, Urusalima ra. I ga ngey ŋwaaro kulu neesi no, k'a ŋwa da karhã. I ga ngey haro mo haŋ no neesiyaŋ boŋ ka margu nda jijiriyaŋ.
16Bukod dito'y sinabi niya sa akin, Anak ng tao, narito, aking babaliin ang tungkod ng tinapay sa Jerusalem: at sila'y magsisikain ng tinapay ayon sa timbang, at may pagkatakot; at magsisiinom sila ng tubig ayon sa takal, at manglulupaypay:
17 Hal a ga to naŋ kaŋ i ga jaŋ ŋwaari nda hari zaati. I ma care guna boŋ-haway ra, i ma lakaw ka ban ngey zunubey ra.
17Upang sila'y mangailangan ng tinapay at tubig, at manglupaypay na magkakasama, at manganlata sa kanilang kasamaan.