1 Zijiyaŋ dooni no. Albarkante no boro kulu kaŋ ga humburu Rabbi, Boro kaŋ ga dira a fondey ra.
1Mapalad ang bawa't isa na natatakot sa Panginoon, na lumalakad sa kaniyang mga daan.
2 Ni ga ni kambe goyey nafa ŋwa, Ni ga ciya albarkante, ni ga ciya arzakante mo.
2Sapagka't iyong kakanin ang gawa ng iyong mga kamay: magiging maginhawa ka, at ikabubuti mo.
3 Ni wando ga ciya reyzin* nya kaŋ ga hay ni windo ra jina haray, Ni izey mo sanda zeytun* tilamanteyaŋ no ni taablo windanta.
3Ang asawa mo'y magiging parang mabungang puno ng ubas, sa mga pinakaloob ng iyong bahay: ang mga anak mo'y parang mga puno ng olibo, sa palibot ng iyong dulang.
4 Guna, boro kaŋ ga humburu Rabbi, Yaadin cine no a ga du albarka nd'a.
4Narito, na ganito nawa pagpalain ang tao, na natatakot sa Panginoon.
5 Rabbi ga ni albarkandi nda albarka kaŋ ga fun Sihiyona ra, Ni ma di Urusalima albarka mo ni fundi jirbey kulu ra.
5Pagpapalain ka ng Panginoon mula sa Sion: at iyong makikita ang buti ng Jerusalem sa lahat na kaarawan ng iyong buhay.
6 Oho, ni ma di ni haamey. Laakal kanay ma bara Israyla gaa!
6Oo, iyong makikita ang mga anak ng iyong mga anak. Kapayapaan nawa'y suma Israel.