1 Maryama go ga Musa ciinay Haruna se, Etiyopi waybora kaŋ Musa hiiji sabbay se (zama Musa wando ya Etiyopi boro no.)
1Musa Kûşlu bir kadınla evlenmişti. Bundan dolayı Miryamla Harun onu yerdiler.
2 I ne: «Musa hinne do no Rabbi salaŋ, wala? Manti a salaŋ iri mo do?» Rabbi maa woodin mo.
2‹‹RAB yalnız Musa aracılığıyla mı konuştu?›› dediler, ‹‹Bizim aracılığımızla da konuşmadı mı?›› RAB bu yakınmaları duydu.
3 (Amma bora din, Musa wo, lalabuko no gumo ka bisa boro kulu kaŋ go ndunnya fando boŋ.)
3Musa yeryüzünde yaşayan herkesten daha alçakgönüllüydü.
4 Kala sahãadin, Rabbi salaŋ Musa nda Haruna nda Maryama se ka ne: «Araŋ boro hinza ma fatta ka kaa kubayyaŋ hukumo do.» I boro hinza binde fatta.
4RAB ansızın Musa, Harun ve Miryama, ‹‹Üçünüz Buluşma Çadırına gelin›› dedi. Üçü de gittiler.
5 Rabbi mo zumbu buru yuuma ra ka kay hukumo meyo jarga ka Haruna nda Maryama ce nga do. Kaŋ i maan a do,
5RAB bulut sütununun içinde indi. Çadırın kapısında durup Harunla Miryamı çağırdı. İkisi ilerlerken
6 Rabbi ne: «Wa maa ay sanney. Da annabi* fo go araŋ game ra, ay no ga ti Rabbi, ay g'ay boŋ cabe a se bangayyaŋ ra. Ay ga salaŋ a se mo hindiri ra.
6RAB onlara seslendi: ‹‹Sözlerime kulak verin:Eğer aranızda bir peygamber varsa,Ben RAB görümde kendimi ona tanıtır,Onunla düşte konuşurum.
7 Amma ay tamo Musa wo, manti yaadin no a go, za kaŋ naanaykoy no ay windo kulu ra.
7Ama kulum Musa öyle değildir.O bütün evimde sadıktır.
8 Ay ga salaŋ a se no me-da-me sanda taray kwaaray, manti nda kubay sanni bo. A ga di Rabbi alhaalo mo. Ifo se no araŋ mana humburu ay tamo Musa ciinayyaŋ?»
8Onunla bilmecelerle değil,Açıkça, yüzyüze konuşurum.O RABbin suretini görüyor.Öyleyse kulum Musayı yermekten korkmadınız mı?››
9 Kala Rabbi dukur i se gumo. A dira mo.
9RAB onlara öfkelenip oradan gitti.
10 Buru yuuma mo fun hukumo boŋ. A go mo, Maryama te jiray. A kwaaray pal-pal, danga neezu* cine. Haruna bare ka Maryama guna, a di kaŋ a ciya jiraykooni.
10Bulut çadırın üzerinden ayrıldığında Miryam deri hastalığına yakalanmış, kar gibi bembeyaz olmuştu. Harun Miryama baktı, deri hastalığına yakalandığını gördü.
11 Haruna ne Musa se: «Masiiba neeya, ay jine bora! Ay ga ni ŋwaaray, i ma si iri taalo dake iri boŋ, zama iri na saamotaray te, iri na zunubi te mo.
11Musaya, ‹‹Ey efendim, lütfen akılsızca işlediğimiz günahtan ötürü bizi cezalandırma›› dedi,
12 Ay ga ni ŋwaaray, a ma si ciya danga buuko, kaŋ fatta nya gunde ra da basi kaŋ jara fumbu!»
12‹‹Miryam etinin yarısı yenmiş olarak ana rahminden çıkan ölü bir bebeğe benzemesin.››
13 Kala Musa hẽ Rabbi gaa ka ne: «Irikoy, ay ga ni ŋwaaray, m'a no baani!»
13Musa RABbe, ‹‹Ey Tanrı, lütfen Miryamı iyileştir!›› diye yakardı.
14 Amma Rabbi ne Musa se: «D'a baabo tufa a moyduma gaa hinne, manti haawi g'a di kala jirbi iyye? I m'a kaa gata banda jirbi iyye fo. Woodin banda i m'a ta a ma furo koyne.»
14RAB, ‹‹Babası onun yüzüne tükürseydi, yedi gün utanç içinde kalmayacak mıydı?›› diye karşılık verdi, ‹‹Onu yedi gün ordugahtan uzaklaştırın, sonra geri getirilsin.››
15 I na Maryama daabu mo gata banda kala jirbi iyye. Jama mo mana dira kala waato kaŋ i kande Maryama a ma furo koyne.
15Böylece Miryam yedi gün ordugahtan uzaklaştırıldı, o geri getirilene dek halk yola çıkmadı.
16 Woodin banda no jama tun Hazerot ka koy zumbu Paran ganjo ra.
16Bundan sonra halk Haserot'tan ayrılıp Paran Çölü'nde konakladı.