1Och du, människobarn, tag dig ett skarpt svärd och bruka det såsom rakkniv, och för det över ditt huvud och din haka; tag dig så en vågskål och dela det avrakade håret.
1Ug ikaw, anak sa tawo, magkuha ka ug usa ka mahait nga pinuti; ang ingon sa navaja alang sa mag-aalot, kuhaon mo kana alang kanimo, ug isaghid kana sa imong ulo ug sa imong bungot: unya magkuha ka ug timbangan sa pagtimbang, ug bahina ang buhok.
2En tredjedel skall du bränna upp i eld mitt i staden, när belägringsdagarna hava gått till ända; en tredjedel skall du taga ut och slå den med svärdet där runt omkring; och en tredjedel skall du strö ut för vinden, och mitt svärd skall jag draga ut efter dem.
2Imong sunogon sa kalayo ang ikatolo ka bahin diha sa kinataliwad-an sa ciudad, sa diha nga ang mga adlaw sa pagsulong matuman na; ug kuhaon mo ang ikatolo ka bahin, ug ilibut mo kini nga pagatagudtagoron sa pinuti; ug ang usa nga ikatolo ka bahin isaliyab mo sa hangin, ug pagaibton ko ang akong espada sunod kanila.
3Men några få strån skall du taga undan därifrån, och dem skall du knyta in i flikarna av din mantel.
3Ug magkuha ka niana ug pipila lamang ang gidaghanon, ug ihigot mo sila sa mga sidsid sa imong bisti.
4Och av dessa strån skall du återigen taga några och kasta dem i elden och bränna upp dem i eld. Härifrån skall en eld gå ut över hela Israels hus.
4Ug gikan niini magkuha ka pag-usab, ug itugpo kana sa taliwala sa kalayo, ug sunoga sila sa kalayo; kay gikan niana mogula ang kalayo ngadto sa tibook balay sa Israel.
5Så säger Herren, HERREN: Detta år Jerusalem, som jag har satt mitt ibland hednafolken, med länder runt däromkring.
5Mao kini ang giingon sa Ginoong Jehova: Mao kini ang Jerusalem; gipahamutang ko siya sa taliwala sa mga nasud, ug ang kayutaan nagalibut kaniya.
6Men det var gensträvigt mot mina rätter på ett ännu ogudaktigare sätt än hednafolken, och var ännu mer gensträvigt mot mina stadgar än länderna runt däromkring; ty de förkastade mina rätter och vandrade icke efter mina stadgar.
6Ug siya misukol batok sa akong tulomanon pinaagi sa pagbuhat ug kadautan labi pa kay sa mga nasud, ug batok sa akong kabalaoran labaw pa kay sa kayutaan nga nagalibut kaniya; kay sila nanagdumili sa akong mga tulomanon, ug mahitungod sa akong kabalaoran, sila wala maglakaw diha niana.
7Därför säger Herren, HERREN så: Eftersom I haven rasat värre än hednafolken runt omkring eder, och icke haven vandrat efter mina stadgar och icke gjort efter mina rätter, ja, icke ens gjort efter de hednafolks rätter, som bo runt omkring eder,
7Busa sa ingon niana misulti ang Ginoong Jehova: Tungod kay kamo samokan labaw pa kay sa mga nasud nga nagalibut kaninyo, ug wala magalakaw sa akong kabalaoran, ni magbantay sa akong mga tulomanon, ni magbuhat sumala sa mga tulomanon sa mga nasud nga nagalibut kaninyo;
8därför säger Herren, HERREN så: Se, fördenskull skall jag också komma över dig och skipa rätt mitt ibland dig inför hednafolkens ögon;
8Busa mao kini ang giingon sa Ginoong Jehova: Ania karon, ako, ako gayud, batok kanimo; ug ipakanaug ko ang mga paghukom sa taliwala nimo sa atubangan sa mga nasud.
9jag skall göra med dig vad jag aldrig förr har gjort, och sådant som jag aldrig mer vill göra, för alla dina styggelsers skull.
9Ug buhaton ko kanimo kadtong wala pa nako mahimo, ug sa sama niana dili na ako magabuhat pag-usab, tungod sa tanan nimong mga dulumtanan.
10Därför skola i dig föräldrar äta sina barn, och barn sina föräldrar; och jag skall skipa rätt i dig och strö ut för alla vindar allt som bliver kvar av dig.
10Busa ang mga amahan magakaon sa mga anak sa taliwala nimo, ug ang mga anak magakaon sa ilang mga amahan; ug ipakanaug ko ang mga paghukom kanimo; ug ang tibook nga mahibilin kanimo pagapatlaagon ko ngadto sa tanang mga hangin.
11Ja, så sant jag lever, säger Herren, HERREN: sannerligen, därför att du har orenat min helgedom med alla dina skändligheter och alla dina styggelser, skall jag också utan skonsamhet vända bort mitt öga och icke hava någon misskund.
11Tungod niini, ingon nga ako buhi nagaingon ang Ginoong Jehova, sa pagkamatuod, tungod kay gihugawan mo ang akong balaang puloy-anan sa tanan mo nga makapaluod nga mga butang, ug sa tanan mong mga dulumtanan, busa pagapakunhoron ko ikaw ; ni pagawason ko ikaw sa akong mata, ug ako usab dili malooy kanimo .
12En tredjedel av dig skall dö av pest och förgås av hunger i dig, en tredjedel skall falla för svärd runt omkring dig; och en tredjedel skall jag strö ut för alla vindar, och mitt svärd skall jag draga ut efter dem.
12Ang ikatolo ka bahin kanimo mamatay sa kamatay, ug ang uban sa gutom sila pagaut-uton diha sa imong taliwala; ug ang ikatolo ka bahin mapukan pinaagi sa espada sa libut kanimo; ug pagapatlaagon ko ang ikatolo usab ka bahin ngadto sa tanang mga hangin, ug pagaibton ko ang espada sunod kanila.
13Ja, min vrede skall få uttömma sig, och jag skall släcka min förtörnelse på dem och hämnas på dem; och när jag så uttömmer min förtörnelse på dem, skola de förnimma att jag, HERREN, har talat i min nitälskan.
13Ingon niana ang akong kasuko mamatuman, ug akong pahunongon ang akong kaligutgut diha kanila, ug ako mamatagbaw: ug sila mahibalo nga ako, si Jehova, nagsulti sa akong pagsingkamot sa diha nga natuman na ang akong kasuko sa ibabaw nila.
14Och jag skall låta dig bliva en ödemark och en smälek bland folken runt omkring dig, inför var mans ögon, som går där fram.
14Labut pa buhaton ko ikaw nga biniyaan ug usa ka kaulawan sa taliwala sa mga nasud nga nagalibut kanimo, sa mga mata sa tanan nga managpangagi.
15Ja, det skall bliva till smälek och hån, till varnagel och skräck för folken runt omkring dig, när jag så skipar rätt i dig med vrede och förtörnelse och förtörnelses tuktan. Jag, HERREN, har talat.
15Busa kana mahimong usa ka kaulawan ug usa ka pagyubit, usa ka pagtulon-an ug usa nga makapahibulong, alang sa mga nasud nga nagalibut kanimo, sa diha nga ipakanaug ko ang mga paghukom kanimo sa kasuko ug sa kaligutgut, ug sa mapintas nga mga pagbadlong (Ako, si Jehova, namulong niini);
16När jag sänder bland dem hungerns onda pilar, som bliva till fördärv, ja, när jag sänder dessa till att fördärva eder och så låter eder hunger bliva allt värre, då skall jag förstöra för eder edert livsuppehälle.
16Sa diha nga ipadala ko sa ibabaw nila ang dautan nga mga udyong sa gutom, nga alang sa pagkalaglag, nga akong ipadala aron sa paglaglag kaninyo. Ug padakuon ko ang gutom diha kaninyo, ug putlon ko ang inyong gisaligan sa tinapay.
17Jag skall sända över eder hungersnöd och vilddjur, som skola döda edra barn; och pest och blodsutgjutelse skall gå över dig, och svärd skall jag låta komma över dig. Jag, HERREN, har talat.
17Ug ipadala ko kaninyo ang gutom ug dautan nga mga mananap, ug sila magapasubo kanimo; ug ang kamatay ug ang dugo molatas kanimo; ug magadala ako ug espada diha kanimo: Ako, si Jehova, namulong niini.