¹Jag är en man som har prövat elände under hans vredes ris.

¹Jam jest ten mąż, którym widział utrapienie od rózgi rozgniewania Bożego.

²Mig har han fört och låtit vandra genom mörker och genom ljus.

²Zaprowadził mię, i zawiódł do ciemności, a nie do światłości;

³Ja, mot mig vänder han sin hand beständigt, åter och åter.

³Tylko się na mię obórzył, a obrócił rękę swoję przez cały dzieó.

⁴Han har uppfrätt mitt kött och min hud, han har krossat benen i mig.

⁴Do starości przywiódł ciało moje i skórę moję, a połamał kości moje.

⁵Han har kringskansat och omvärvt mig med gift och vedermöda.

⁵Obudował mię a ogarnął żółcią i pracą;

⁶I mörker har han lagt mig såsom de längesedan döda.

⁶W ciemnych miejscach posadził mię, jako tych, którzy dawno pomarli.

⁷Han har kringmurat mig, så att jag ej kommer ut, han har lagt på mig tunga fjättrar.

⁷Ogrodził mię, abym nie wyszedł, obciążył okowy moje;

⁸Huru jag än klagar och ropar, tillstoppar han öronen för min bön.

⁸A choć wołam i krzyczę, zatula uszy na modlitwę moję.

⁹Med huggen sten har han murat för mina vägar, mina stigar har han gjort svåra.

⁹Ogrodził drogę moję ciosanym kamieniem, ścieszki moje wywrócił.

¹⁰En lurande björn är han mot mig, ett lejon som ligger i försåt.

¹⁰Jest jako niedźwiedziem czyhającym na mię, jako lwem w skrytościach.

¹¹Han förde mig på villoväg och rev mig i stycken, förödelse lät han gå över mig.

¹¹Drogi moje odwrócił, owszem, rozszarpał mię, i uczynił mię spustoszoną.

¹²Han spände sin båge och satte mig upp till ett mål för sin pil.

¹²Naciągnął łuk swój, a postawił mię jako cel strzałom swym.

¹³Ja, pilar från sitt koger sände han in i mina njurar.

¹³Przestrzelił nerki moje strzałami z sajdaka swego.

¹⁴Jag blev ett åtlöje för hela mitt folk en visa för dem hela dagen.

¹⁴Jestem pośmiewiskiem ze wszystkim ludem moim, pieśnią ich przez cały dzieó.

¹⁵Han mättade mig med bittra örter, han gav mig malört att dricka.

¹⁵Nasyca mię gorzkościami; upija mię piołunem.

¹⁶Han lät mina tänder bita sönder sig på stenar, han höljde mig med aska.

¹⁶Nadto pokruszył o kamyczki zęby moje, i pogrążył mię w popiele.

¹⁷Ja, du förkastade min själ och tog bort min frid; jag visste ej mer vad lycka var.

¹⁷Takeś oddalił, o Boże! od pokoju duszę moję, aż na wczasy zapominam.

¹⁸Jag sade: »Det är ute med min livskraft och med mitt hopp till HERREN.»

¹⁸I mówię: Zginęła siła moja, i nadzieja moja, którąm miał w Panu.

¹⁹Tänk på mitt elände och min husvillhet, på malörten och giftet!

¹⁹Wszakże wspominając na utrapienie moje, i na płacz mój, na piołun, i na żółć.

²⁰Stadigt tänker min själ därpå och är bedrövad i mig.

²⁰Wspominając ustawicznie, uniża się we mnie dusza moja.

²¹Men detta vill jag besinna, och därför skall jag hoppas:

²¹Przywodząc to sobie do serca swego, mam nadzieję.

²²HERRENS nåd är det att det icke är ute med oss, ty det är icke slut med hans barmhärtighet.

²²Wielkie jest miłosierdzie Paóskie, żeśmy do szczętu nie zginęli; nie ustawają zaiste litości jego.

²³Den är var morgon ny, ja, stor är din trofasthet.

²³Ale się na każdy poranek odnawiają; wielka jest prawda twoja.

²⁴HERREN är min del, det säger min själ mig; därför vill jag hoppas på honom.

²⁴Pan jest działem moim, mówi dusza moja, dlatego mam w nim nadzieję.

²⁵HERREN är god mot dem som förbida honom, mot den själ som söker honom.

²⁵Dobry jest Pan tym, którzy naó oczekują, duszy takowej, która go szuka.

²⁶Det är gott att hoppas i stillhet på hjälp från HERREN.

²⁶Dobrze jest, cierpliwie oczekiwać na zbawienie Paóskie.

²⁷Det är gott för en man att han får bära ett ok i sin ungdom.

²⁷Dobrze jest mężowi nosić jarzmo od dziecióstwa swego;

²⁸Må han sitta ensam och tyst, när ett sådant pålägges honom.

²⁸Który będąc opuszczony, cierpliwym jest w tem, co naó włożono;

²⁹Må han sänka sin mun i stoftet; kanhända finnes ännu hopp.

²⁹Kładzie w prochu usta swe, ażby się okazała nadzieja;

³⁰Må han vända kinden till åt den som slår honom och låta mätta sig med smälek.

³⁰Nadstawia bijącemu policzka, a nasycony bywa obelżeniem.

³¹Ty Herren förkastar icke för evig tid;

³¹Bo Pan na wieki nie odrzuca;

³²utan om han har bedrövat, så förbarmar han sig igen, efter sin stora nåd.

³²Owszem, jeźli zasmuca, zasię się zmiłuje według mnóstwa miłosierdzia swego.

³³Ty icke av villigt hjärta plågar han människors barn och vållar dem bedrövelse.

³³Zaiste nie z serca trapi i zasmuca synów ludzkich.

³⁴Att man krossar under sina fötter alla fångar i landet,

³⁴Aby kto starł nogami swemi wszystkich więźniów w ziemi;

³⁵att man vränger en mans rätt inför den Högstes ansikte,

³⁵Aby kto niesprawiedliwie sądził męża przed obliczem Najwyższego;

³⁶att man gör orätt mot en människa i någon hennes sak, skulle Herren icke se det?

³⁶Aby kto wywrócił człowieka w sprawie jego, Pan się w tem nie kocha.

³⁷Vem sade, och det vart, om det ej var Herren som bjöd?

³⁷Któż jest, coby rzekł: Stało się, a Pan nie przykazał?

³⁸Kommer icke från den Högstes mun både ont och gott?

³⁸Izali z ust Najwyższego nie pochodzi złe i dobre?

³⁹Varför knorrar då en människa här i livet, varför en man, om han drabbas av sin synd?

³⁹Przeczżeby tedy sobie utyskiwać miał człowiek żyjący, a mąż nad kaźnią za grzechy swoje.

⁴⁰Låtom oss rannsaka våra vägar och pröva dem och omvända oss till HERREN.

⁴⁰Dowiadujmy się raczej, a badajmy się dróg naszych, nawróćmy się do Pana;

⁴¹Låtom oss upplyfta våra hjärtan, såväl som våra händer, till Gud i himmelen.

⁴¹Podnieśmy serca i ręce nasze w niebo do Boga.

⁴²Vi hava varit avfälliga och gensträviga, och du har icke förlåtit det.

⁴²Myśmy wstąpili i staliśmy się odpornymi; przetoż ty nie odpuszczasz.

⁴³Du har höljt dig i vrede och förföljt oss, du har dräpt utan förskoning.

⁴³Okryłeś się zapalczywością, i gonisz nas, mordujesz, a nie szanujesz.

⁴⁴Du har höljt dig i moln, så att ingen bön har nått fram.

⁴⁴Okryłeś się obłokiem, aby cię nie dochodziła modlitwa.

⁴⁵Ja, orena och föraktade låter du oss stå mitt ibland folken.

⁴⁵Za śmieci i za pomiotło położyłeś nas w pośrodku tych narodów.

⁴⁶Alla våra fiender spärra upp munnen emot oss.

⁴⁶Otworzyli na nas usta swoje wszyscy nieprzyjaciele nasi.

⁴⁷Faror och fallgropar möta oss fördärv och skada.

⁴⁷Strach i dół przyszedł na nas, spustoszenie i skruszenie.

⁴⁸Vattenbäckar rinna ned från mitt öga för dottern mitt folks skada.

⁴⁸Strumienie wód płyną z oczów moich, dla skruszenia córki ludu mojego.

⁴⁹Mitt öga flödar utan uppehåll och förtröttas icke,

⁴⁹Oczy moje płyną bez przestanku, przeto, że niemasz żadnej ulgi,

⁵⁰till dess att HERREN blickar ned från himmelen och ser härtill.

⁵⁰Ażby wejrzał i obaczył Pan z nieba.

⁵¹Mitt öga vållar mig plåga för alla min stads döttrars skull.

⁵¹Oczy moje trapią duszę moję dla wszystkich córek miasta mojego.

⁵²Jag bliver ivrigt jagad såsom en fågel av dem som utan sak äro mina fiender.

⁵²Łowili mię ustawicznie jako ptaka nieprzyjaciele moi bez przyczyny.

⁵³De vilja förgöra mitt liv här i djupet, de kasta stenar på mig.

⁵³Wrzucili do dołu żywot mój, a przywalili mię kamieniem.

⁵⁴Vatten strömma över mitt huvud, jag säger: »Det är ute med mig.»

⁵⁴Wezbrały wody nad głową moją, i rzekłem: Jużci po mnie!

⁵⁵Jag åkallar ditt namn, o HERRE, har underst i djupet.

⁵⁵Wzywam imienia twego, o Panie! z dołu bardzo głębokiego.

⁵⁶Du hör min röst; tillslut icke ditt öra, bered mig lindring, då jag nu ropar.

⁵⁶Głos mój wysłuchiwałeś; nie zatulajże ucha twego przed wzdychaniem mojem, i przed wołaniem mojem.

⁵⁷Ja, du nalkas mig, när jag åkallar dig; du säger: »Frukta icke.»

⁵⁷Przybliżając się do mnie w dzieó, któregom cię wzywał, mawiałeś: Nie bój się.

⁵⁸Du utför, Herre, min själs sak, du förlossar mitt liv.

⁵⁸Zastawiałeś się, Panie! o sprawę duszy mojej, a wybawiałeś żywot mój.

⁵⁹Du ser, HERRE, den orätt mig vederfares; skaffa mig rätt.

⁵⁹Widzisz, o Panie! bezprawie, które mi się dzieje, osądźże sprawę moję.

⁶⁰Du ser all deras hämndgirighet, alla deras anslag mot mig.

⁶⁰Widzisz wszystkę pomstę ich, i wszystkie zamysły ich przeciwko mnie.

⁶¹Du hör deras smädelser, HERRE, alla deras anslag mot mig.

⁶¹Słyszysz urąganie ich, o Panie! i wszystkie zamysły ich przeciwko mnie.

⁶²Vad mina motståndare tala och tänka ut är beständigt riktat mot mig.

⁶²Słyszysz wargi powstawających przeciwko mnie, i przemyśliwanie ich przeciwko mnie przez cały dzieó.

⁶³Akta på huru de hava mig till sin visa, evad de sitta eller stå upp.

⁶³Obacz siadanie ich, i wstawanie ich; jam zawżdy jest pieśnią ich.

⁶⁴Du skall giva dem vedergällning, HERRE, efter deras händers verk.

⁶⁴Oddajże im nagrodę, Panie! według sprawy rąk ich;

⁶⁵Du skall lägga ett täckelse över deras hjärtan; din förbannelse skall komma över dem.

⁶⁵Dajże im zatwardziałe serce, i przeklęstwo swe na nich;

⁶⁶Du skall förfölja dem i vrede och förgöra dem, så att de ej bestå under HERRENS himmel.

⁶⁶Goó ich w zapalczywości, a zgładź ich, aby nie byli pod niebem twojem, o Panie!