1Detta är konung Lemuels ord, vad hans moder sade, när hon förmanade honom:
1Kuwanu waa erayadii Lemuu'eel oo ahaa boqorkii Masaa ay hooyadiis bartay isaga.
2Hör, min son, ja, hör, du mitt livs son, hör, du mina löftens son.
2Waa maxay, wiilkaygiiyow? Waa maxay, wiilkii uurkaygow? Waa maxay, wiilkii nidarradaydow?
3Giv icke din kraft åt kvinnor, vänd icke dina vägar till dem som äro konungars fördärv.
3Xooggaaga naago ha siinin, Dawyadaadana ha siinin kuwa boqorrada dumiya.
4Ej konungar tillkommer det, Lemoel, ej konungar tillkommer det att dricka vin ej furstar att fråga efter starka drycker.
4Lemuu'eelow, uma eka boqorrada, uma eka boqorradu inay khamri cabbaan, Oo amiirradana uma eka inay waxa lagu sakhraamo damcaan,
5De kunde eljest under sitt drickande förgäta lagen och förvända rätten för alla eländets barn.
5Waaba intaasoo ay cabbaan, oo ay sharciga illoobaan, Oo ay kuwa dhibaataysan midkood gartiisa qalloociyaan.
6Nej, åt den olycklige give man starka drycker och vin åt dem som hava en bedrövad själ.
6Waxa lagu sakhraamo siiya ka dhimashada ku dhow, Oo khamrigana waxaad siisaan kuwa naftoodu la qadhaadhaatay.
7Må dessa dricka och förgäta sitt armod och höra upp att tänka på sin vedermöda.
7Ha cabbo, oo caydhnimadiisa ha illoobo, Oo dhibaatadiisana yaanu mar dambe soo xusuusan innaba.
8Upplåt din mun till förmån för den stumme och till att skaffa alla hjälplösa rätt.
8Afka u fur carrablaawaha aawadiis, Si aad kuwa baabba'aya oo dhan u xaq mariso.
9Ja, upplåt din mun och döm med rättvisa, och skaffa den betryckte och fattige rätt. ----
9Afka fur, oo si xaq ah u garsoor, Oo miskiinka iyo saboolka baahanba gartooda u qaad.
10En idog hustru, var finner man en sådan? Långt högre än pärlor står hon i pris.
10Bal yaa heli kara naag wanaagsan? Waayo, qiimaheedu waa ka sii badan yahay xataa luul.
11På henne förlitar sig hennes mans hjärta, och bärgning kommer icke att fattas honom.
11Waayo, qalbiga ninkeedu iyaduu isku halleeyaa, Oo isagu innaba uma baahnaan doono wax booli ah.
12Hon gör honom vad ljuvt är och icke vad lett är, i alla sina levnadsdagar.
12Cimrigeeda oo dhan isaga wanaag bay u samayn doontaa, Oo innaba xumaan kuma samayn doonto.
13Omsorg har hon om ull och lin och låter sina händer arbeta med lust.
13Waxay doondoontaa dhogor idaad iyo geed linen la yidhaahdo. Oo iyadoo raalli ku ah ayay gacmaheeda ku shaqaysaa.
14Hon är såsom en köpmans skepp, sitt förråd hämtar hon fjärran ifrån.
14Iyadu waa sida doonniyaha baayacmushtariga, Oo cuntadeeda waxay ka keentaa meel fog.
15Medan det ännu är natt, står hon upp och sätter fram mat åt sitt husfolk, åt tjänarinnorna deras bestämda del.
15Waxay kacdaa iyadoo weli ay habeennimo tahay, Oo dadka reerkeeda ayay cunto siisaa, Oo gabdhaheedana hawshooday siisaa,
16Hon har planer på en åker, och hon skaffar sig den; av sina händers förvärv planterar hon en vingård.
16Iyadu waxay ka fikirtaa beer, wayna soo iibsataa, Oo midhaha gacmaheeda ayay beercanab ku beerataa.
17Hon omgjordar sina länder med kraft och lägger driftighet i sina armar.
17Waxay dhexda ku xidhataa xoog, Oo gacmaheedana way xoogaysaa.
18Så förmärker hon att hennes hushållning går väl; hennes lampa släckes icke ut om natten.
18Waxay eegtaa in baayacmushtarigeedu wanaagsan yahay; Laambaddeeduna habeenkii ma bakhtido.
19Till spinnrocken griper hon med sina händer, och hennes fingrar fatta om sländan.
19Waxay gacmaheeda ku fidisaa dunmiiqa, Oo sacabbadeeduna waxay qabtaan usha wareegta.
20För den betryckte öppnar hon sin hand och räcker ut sina armar mot den fattige.
20Waxay sacabkeeda u furtaa miskiinka, Oo gacmaheedana waxay u fidisaa saboolka baahan.
21Av snötiden fruktar hon intet för sitt hus, ty hela hennes hus har kläder av scharlakan.
21Dadka reerkeeda ugama cabsato dhaxanta barafka cad, Waayo, xaaskeeda oo dhammu waxay wada qabaan dhar labanlaab ah.
22Sköna täcken gör hon åt sig, hon har kläder av finaste linne och purpur.
22Waxay samaysataa durraaxado daabac leh, Oo dharkeeduna waxaa weeye dhar aad u wanaagsan oo guduudan.
23Hennes man är känd i stadens portar, där han sitter bland landets äldste.
23Ninkeedana waxaa laga yaqaan irdaha magaalada, Markuu dhex fadhiisto waayeellada waddanka.
24Fina linneskjortor gör hon och säljer dem, och bälten avyttrar hon till krämaren.
24Waxay samaysaa dhar wanaagsan, wayna iibisaa, Oo baayacmushtarigana waxay ka iibisaa boqorro dhexda lagu xidho.
25Kraft och heder är hennes klädnad, och hon ler mot den dag som kommer.
25Xoog iyo sharaf ayaa iyada dhar u ah; Oo wakhtiga soo socda way ku qososhaa.
26Sin mun upplåter hon med vishet, och har vänlig förmaning på sin tunga.
26Afkeeda waxay u kala qaaddaa xigmad; Oo carrabkeedana waxaa saaran sharciga raxmadda.
27Hon vakar över ordningen i sitt hus och äter ej i lättja sitt bröd.
27Waxay aad u xannaanaysaa reerkeeda, Oo kibista caajisnimadana ma cunto.
28Hennes söner stå upp och prisa henne säll, hennes man likaså och förkunnar hennes lov:
28Carruurteedu way kacaan oo waxay ugu yeedhaan tan barakaysan, Oo weliba ninkeeduna wuu ammaanaa, isagoo leh;
29»Många idoga kvinnor hava funnits, men du, du övergår dem allasammans.»
29Dumar badan baa wanaag sameeyey, Laakiinse adigu waad ka sii wanaagsan tahay dhammaantood.
30Skönhet är förgänglig och fägring en vindfläkt; men prisas må en hustru som fruktar HERREN.
30Suuradwacnaantu waa khiyaano miidhan, oo quruxduna waa ciiryaamo oo kale, Laakiinse naagtii Rabbiga ka cabsata waa la ammaani doonaa.Midhihii gacmaheeda wax ka siiya, Oo shuqulladeeduna iyada ha ku ammaaneen irdaha magaalada.
31Må hon få njuta sina gärningars frukt; hennes verk skola prisa henne i portarna.
31Midhihii gacmaheeda wax ka siiya, Oo shuqulladeeduna iyada ha ku ammaaneen irdaha magaalada.