1Detta är konung Lemuels ord, vad hans moder sade, när hon förmanade honom:
1Ang mga salita ng haring Lemuel; ang sanggunian na itinuro sa kaniya ng kaniyang ina.
2Hör, min son, ja, hör, du mitt livs son, hör, du mina löftens son.
2Ano anak ko? at ano, Oh anak ng aking bahay-bata? At ano, Oh anak ng aking mga panata?
3Giv icke din kraft åt kvinnor, vänd icke dina vägar till dem som äro konungars fördärv.
3Huwag mong ibigay ang iyong kalakasan sa mga babae, o ang iyo mang mga lakad sa lumilipol ng mga hari.
4Ej konungar tillkommer det, Lemoel, ej konungar tillkommer det att dricka vin ej furstar att fråga efter starka drycker.
4Hindi sa mga hari, Oh Lemuel, hindi sa mga hari ang paginom ng alak; ni sa mga pangulo man, na magsabi, saan nandoon ang matapang na alak?
5De kunde eljest under sitt drickande förgäta lagen och förvända rätten för alla eländets barn.
5Baka sila'y uminom, at makalimotan ang kautusan, at humamak ng kahatulan sa sinomang nagdadalamhati.
6Nej, åt den olycklige give man starka drycker och vin åt dem som hava en bedrövad själ.
6Bigyan mo ng matapang na inumin siya na handang manaw, at ng alak ang mapanglaw na loob.
7Må dessa dricka och förgäta sitt armod och höra upp att tänka på sin vedermöda.
7Uminom siya at limutin niya ang kaniyang kahirapan, at huwag nang alalahanin pa ang kaniyang karalitaan.
8Upplåt din mun till förmån för den stumme och till att skaffa alla hjälplösa rätt.
8Bukhin mo ang iyong bibig sa pipi, sa bagay ng lahat ng naiwang walang kandili.
9Ja, upplåt din mun och döm med rättvisa, och skaffa den betryckte och fattige rätt. ----
9Bukhin mo ang iyong bibig, humatol ka ng katuwiran, at mangasiwa ka ng kahatulan sa dukha at mapagkailangan.
10En idog hustru, var finner man en sådan? Långt högre än pärlor står hon i pris.
10Isang mabait na babae sinong makakasumpong? Sapagka't ang kaniyang halaga ay higit na makapupo kay sa mga rubi.
11På henne förlitar sig hennes mans hjärta, och bärgning kommer icke att fattas honom.
11Ang puso ng kaniyang asawa ay tumitiwala sa kaniya, at siya'y hindi kukulangin ng pakinabang.
12Hon gör honom vad ljuvt är och icke vad lett är, i alla sina levnadsdagar.
12Gumagawa siya ng mabuti sa kaniya at hindi kasamaan lahat ng mga kaarawan ng kaniyang buhay.
13Omsorg har hon om ull och lin och låter sina händer arbeta med lust.
13Siya'y humahanap ng balahibo ng tupa at lino, at gumagawang kusa ng kaniyang mga kamay.
14Hon är såsom en köpmans skepp, sitt förråd hämtar hon fjärran ifrån.
14Siya'y parang mga sasakyang dagat ng kalakal; nagdadala siya ng kaniyang pagkain mula sa malayo.
15Medan det ännu är natt, står hon upp och sätter fram mat åt sitt husfolk, åt tjänarinnorna deras bestämda del.
15Siya'y bumabangon naman samantalang gabi pa, at nagbibigay ng pagkain sa kaniyang sangbahayan, at ng kanilang gawain sa kaniyang alilang babae.
16Hon har planer på en åker, och hon skaffar sig den; av sina händers förvärv planterar hon en vingård.
16Kaniyang minamasdan ang bukid at binibili: sa pamamagitan ng kaniyang kamay ay nagtatanim siya ng ubasan.
17Hon omgjordar sina länder med kraft och lägger driftighet i sina armar.
17Binibigkisan niya ang kaniyang mga balakang ng kalakasan, at nagpapalakas ng kaniyang mga bisig.
18Så förmärker hon att hennes hushållning går väl; hennes lampa släckes icke ut om natten.
18Kaniyang namamalas na ang kaniyang kalakal ay makikinabang: ang kaniyang ilaw ay hindi namamatay sa gabi.
19Till spinnrocken griper hon med sina händer, och hennes fingrar fatta om sländan.
19Kaniyang itinangan ang kaniyang mga kamay sa panulid, at ang kaniyang mga kamay ay humahawak ng panghabi.
20För den betryckte öppnar hon sin hand och räcker ut sina armar mot den fattige.
20Iginagawad niya ang kaniyang kamay sa dukha: Oo, iniaabot niya ang kaniyang mga kamay sa mapagkailangan.
21Av snötiden fruktar hon intet för sitt hus, ty hela hennes hus har kläder av scharlakan.
21Hindi niya ikinatatakot ang kaniyang sangbahayan sa niebe; sapagka't ang boo niyang sangbahayan ay nakapanamit ng mapulang mapula.
22Sköna täcken gör hon åt sig, hon har kläder av finaste linne och purpur.
22Gumagawa siya sa ganang kaniya ng mga unang may burda; ang kaniyang pananamit ay mainam na kayong lino at ng kayong kulay ube.
23Hennes man är känd i stadens portar, där han sitter bland landets äldste.
23Ang kaniyang asawa ay kilala sa mga pintuang-bayan, pagka siya'y nauupo sa kasamahan ng mga matanda ng lupain.
24Fina linneskjortor gör hon och säljer dem, och bälten avyttrar hon till krämaren.
24Gumagawa siya ng mga kasuutang kayong lino at ipinagbibili; at nagbibigay ng mga pamigkis sa mga mangangalakal.
25Kraft och heder är hennes klädnad, och hon ler mot den dag som kommer.
25Kalakasan at kamahalan ay siyang kaniyang suot. At kaniyang tinatawanan ang panahong darating.
26Sin mun upplåter hon med vishet, och har vänlig förmaning på sin tunga.
26Binubuka niya ang kaniyang bibig na may karunungan; at ang kautusan ng kagandahang-loob ay nasa kaniyang dila.
27Hon vakar över ordningen i sitt hus och äter ej i lättja sitt bröd.
27Kaniyang tinitignang mabuti ang mga lakad ng kaniyang sangbahayan, at hindi kumakain ng tinapay ng katamaran.
28Hennes söner stå upp och prisa henne säll, hennes man likaså och förkunnar hennes lov:
28Nagsisibangon ang kaniyang mga anak, at tinatawag siyang mapalad; gayon din ang kaniyang asawa, at pinupuri siya niya, na sinasabi:
29»Många idoga kvinnor hava funnits, men du, du övergår dem allasammans.»
29Maraming anak na babae ay nagsisigawang may kabaitan, nguni't ikaw, ay humihigit sa kanilang lahat.
30Skönhet är förgänglig och fägring en vindfläkt; men prisas må en hustru som fruktar HERREN.
30Ang lingap ay magdaraya, at ang kagandahan ay walang kabuluhan: nguni't ang babae na natatakot sa Panginoon, ay siya'y pupurihin.
31Må hon få njuta sina gärningars frukt; hennes verk skola prisa henne i portarna.
31Bigyan ninyo siya ng bunga ng kaniyang mga kamay; at purihin siya ng kaniyang mga gawa sa mga pintuang-bayan.