Svenska 1917

Tagalog 1905

Proverbs

8

1Hör, visheten ropar, och förståndet höjer sin röst.
1Hindi ba umiiyak ang karunungan, at inilalabas ng unawa ang kaniyang tinig?
2Uppe på höjderna står hon, vid vägen, där stigarna mötas.
2Sa taluktok ng mga mataas na dako sa tabi ng daan, sa mga salubungang landas, siya'y tumatayo;
3Invid portarna, vid ingången till staden där man träder in genom dörrarna, höjer hon sitt rop:
3Sa tabi ng mga pintuang-bayan sa pasukan ng bayan, sa pasukan sa mga pintuan siya'y humihiyaw ng malakas:
4Till eder, I man, vill jag ropa, och min röst skall utgå till människors barn.
4Sa inyo, Oh mga lalake, ako'y tumatawag; at ang aking tinig ay sa mga anak ng mga tao.
5Lären klokhet, I fåkunnige, och I dårar, lären förstånd.
5Oh kayong mga musmos, magsiunawa kayo ng katalinuhan; at, kayong mga mangmang, makaunawa kayo sa puso.
6Hören, ty om höga ting vill jag tala, och mina läppar skola upplåta sig till att säga vad rätt är.
6Kayo'y mangakinig, sapagka't magsasalita ako ng mga marilag na bagay; at ang buka ng aking mga labi ay magiging mga matuwid na bagay,
7Ja, sanning skall min mun tala, en styggelse för mina läppar är ogudaktighet.
7Sapagka't ang aking bibig ay sasambit ng katotohanan; at kasamaan ay karumaldumal sa aking mga labi.
8Rättfärdiga äro alla min muns ord; i dem finnes intet falskt eller vrångt.
8Lahat ng mga salita ng aking bibig ay sa katuwiran; walang bagay na liko o suwail sa kanila.
9De äro alla sanna för den förståndige och rätta för dem som hava funnit kunskap.
9Pawang malilinaw sa kaniya na nakakaunawa, at matuwid sa kanila na nangakakasumpong ng kaalaman.
10Så tagen emot min tuktan hellre än silver, och kunskap hellre än utvalt guld.
10Tanggapin mo ang aking turo at huwag pilak; at ang kaalaman na higit kay sa dalisay na ginto.
11Ty visheten är bättre än pärlor; allt vad härligt som finnes går ej upp emot henne.
11Sapagka't ang karunungan ay maigi kay sa mga rubi; at lahat ng mga bagay na mananasa ay hindi maitutulad sa kaniya.
12Jag, visheten, är förtrogen med klokheten, och jag råder över eftertänksam insikt.
12Akong karunungan ay tumatahan sa kabaitan, at aking nasusumpungan ang kaalaman at gunita.
13Att frukta HERREN är att hata det onda; ja, högfärd, högmod, en ond vandel och en ränkfull mun, det hatar jag.
13Ang pagkatakot sa Panginoon ay ipagtanim ang kasamaan; Kapalaluan, at kahambugan at masamang lakad, at ang masamang bibig ay aking ipinagtatanim.
14Hos mig finnes råd och utväg; jag är förstånd, hos mig är makt.
14Payo ay akin at magaling na kaalaman: ako'y kaunawaan; ako'y may kapangyarihan,
15Genom mig regera konungarna och stadga furstarna vad rätt är.
15Sa pamamagitan ko ay naghahari ang mga hari, at nagpapasiya ng kaganapan ang mga pangulo.
16Genom mig härska härskarna och hövdingarna, ja, alla domare på jorden.
16Sa pamamagitan ko ay nagpupuno ang mga pangulo, at ang mga mahal na tao, sa makatuwid baga'y lahat ng mga hukom sa lupa.
17Jag älskar dem som älska mig, och de som söka mig, de finna mig.
17Aking iniibig sila na nagsisiibig sa akin; at yaong nagsisihanap na masikap sa akin ay masusumpungan ako.
18Rikedom och ära vinnas hos mig, ädla skatter och rättfärdighet.
18Mga kayamanan at karangalan ay nasa akin; Oo, lumalaging mga kayamanan at katuwiran.
19Min frukt är bättre än guld, ja, finaste guld och den vinning jag skänker bättre än utvalt silver.
19Ang bunga ko ay maigi kay sa ginto, oo, kay sa dalisay na ginto; at ang pakinabang sa akin kay sa piling pilak.
20På rättfärdighetens väg går jag fram, mitt på det rättas stigar,
20Ako'y lumalakad sa daan ng katuwiran, sa gitna ng mga landas ng kahatulan:
21till att giva dem som älska mig en rik arvedel och till att fylla deras förrådshus.
21Upang aking papagmanahin ng pag-aari yaong nagsisiibig sa akin, at upang aking mapuno ang kanilang ingatang-yaman.
22HERREN skapade mig såsom sitt förstlingsverk, i urminnes tid, innan han gjorde något annat.
22Inari ako ng Panginoon sa pasimula ng kaniyang lakad, bago pinasimulan ang kaniyang mga gawa ng una.
23Från evighet är jag insatt, från begynnelsen, ända ifrån jordens urtidsdagar.
23Ako'y nalagay mula noong araw mula ng walang pasimula, bago nalikha ang lupa.
24Innan djupen voro till, blev jag född, innan källor ännu funnos, fyllda med vatten
24Ako'y nailabas ng wala pang mga kalaliman; nang wala pang mga bukal na sagana ng tubig.
25Förrän bergens grund var lagd, förrän höjderna funnos, blev jag född,
25Bago ang mga bundok ay nalagay, bago ang mga burol ay ako'y nailabas:
26när han ännu icke hade skapat land och mark, ej ens det första av jordkretsens stoft.
26Samantalang hindi pa niya nililikha ang lupa, ni ang mga parang man, ni ang pasimula man ng alabok ng sanglibutan.
27När han beredde himmelen, var jag tillstädes, när han spände ett valv över djupet,
27Nang kaniyang itatag ang langit nandoon ako: nang siya'y maglagay ng balantok sa balat ng kalaliman:
28när han fäste skyarna i höjden, när djupets källor bröto fram med makt,
28Nang kaniyang pagtibayin ang langit sa itaas: nang maging matibay ang mga bukal ng kalaliman:
29när han satte för havet dess gräns, så att vattnet icke skulle överträda hans befallning, när han fastställde jordens grundvalar --
29Nang bigyan niya ang dagat ng kaniyang hangganan, upang huwag salangsangin ng tubig ang kaniyang utos: nang kaniyang iayos ang mga patibayan ng lupa:
30då fostrades jag såsom ett barn hos honom, då hade jag dag efter dag min lust och min lek inför hans ansikte beständigt;
30Nasa siping nga niya ako na gaya ng matalinong manggagawa: at ako ang kaniyang ligaya sa araw-araw, na nagagalak na lagi sa harap niya;
31jag hade min lek på hans jordkrets och min lust bland människors barn.
31Na nagagalak sa kaniyang tinatahanang lupa; at ang aking kaaliwan ay sa mga anak ng mga tao.
32Så hören mig nu, I barn, ty saliga äro de som hålla mina vägar.
32Ngayon nga, mga anak ko, dinggin ninyo ako: sapagka't mapalad ang nangagiingat ng aking mga daan.
33Hören tuktan, så att I bliven visa, ja, låten henne icke fara.
33Mangakinig kayo ng turo, at kayo'y magpakapantas, at huwag ninyong tanggihan.
34Säll är den människa som hör mig, så att hon vakar vid mina dörrar dag efter dag håller vakt vid dörrposterna i mina portar.
34Mapalad ang tao na nakikinig sa akin, na nagbabantay araw-araw sa aking mga pintuang-bayan, na naghihintay sa mga haligi ng aking mga pintuan.
35Ty den som finner mig, han finner livet och undfår nåd från HERREN.
35Sapagka't sinomang nakakasumpong sa akin, ay nakakasumpong ng buhay. At magtatamo ng lingap ng Panginoon.
36Men den som går miste om mig han skadar sig själv; alla de som hata mig, de älska döden.
36Nguni't siyang nagkakasala laban sa akin ay nagliligaw ng kaniyang sariling kaluluwa; silang lahat na nangagtatanim sa akin ay nagsisiibig ng kamatayan.