¹En vallfartssång. Tänk, HERRE, David till godo, på allt vad han fick lida,

¹Ya RAB, Davutun hatırı için,Çektiği bütün zorlukları,Sana nasıl ant içtiğini,Yakupun güçlü Tanrısına adak adadığını anımsa:

²han som svor HERREN en ed och gjorde ett löfte åt den Starke i Jakob;

³‹‹Evime gitmeyeceğim,Yatağıma uzanmayacağım,

³»Jag skall icke gå in i den hydda där jag bor, ej heller bestiga mitt viloläger,

⁴Gözlerime uyku girmeyecek,Göz kapaklarım kapanmayacak,

⁴jag skall icke unna mina ögon sömn eller mina ögonlock slummer,

⁵RABbe bir yer,Yakupun güçlü Tanrısına bir konut buluncaya dek.››

⁵förrän jag har funnit en plats åt HERREN, en boning åt den Starke i Jakob.»

⁶Antlaşma Sandığının Efratada olduğunu duyduk,Onu Yaar kırlarında bulduk.

⁶Ja, vi hörde därom i Efrata, vi förnummo det i skogsbygden.

⁷‹‹RABbin konutuna gidelim,Ayağının taburesi önünde tapınalım›› dedik.

⁷Låtom oss gå in i hans boning, tillbedja vid hans fotapall.

⁸Çık, ya RAB, yaşayacağın yere,Gücünü simgeleyen sandıkla birlikte.

⁸Stå upp, HERRE, och kom till din vilostad, du och din makts ark.

⁹Kâhinlerin doğruluğu kuşansın,Sadık kulların sevinç çığlıkları atsın.

⁹Dina präster vare klädda i rättfärdighet, och dina fromma juble.

¹⁰Kulun Davutun hatırı için,Meshettiğin krala yüz çevirme.

¹⁰För din tjänare Davids skull må du icke visa tillbaka din smorde.

¹¹RAB Davuta kesin ant içti,Andından dönmez:‹‹Senin soyundan birini tahtına oturtacağım.

¹¹HERREN har svurit David en osviklig ed, som han icke skall rygga: »Av ditt livs frukt skall jag sätta konungar på din tron.

¹²Eğer oğulların antlaşmama,Vereceğim öğütlere uyarlarsa,Onların oğulları da sonsuza dekSenin tahtına oturacak.››

¹²Om dina barn hålla mitt förbund och hålla mitt vittnesbörd, som jag skall lära dem, så skola ock deras barn till evig tid få sitta på din tron.

¹³Çünkü RAB Siyonu seçti,Onu konut edinmek istedi.

¹³Ty HERREN har utvalt Sion, där vill han hava sin boning.

¹⁴‹‹Sonsuza dek yaşayacağım yer budur›› dedi,‹‹Burada oturacağım, çünkü bunu kendim istedim.

¹⁴Detta är min vilostad till evig tid; här skall jag bo, ty till detta ställe har jag lust.

¹⁵Çok bereketli kılacağım erzağını,Yiyecekle doyuracağım yoksullarını.

¹⁵Dess förråd skall jag rikligen välsigna, åt dess fattiga skall jag giva bröd till fyllest.

¹⁶Kurtuluşla donatacağım kâhinlerini;Hep sevinç ezgileri söyleyecek sadık kulları.

¹⁶Dess präster skall jag kläda i frälsning, och dess fromma skola jubla högt.

¹⁷Burada Davut soyundan güçlü bir kral çıkaracağım,Meshettiğim kralın soyunuIşık olarak sürdüreceğim.

¹⁷Där skall jag låta ett horn skjuta upp åt David; där har jag rett till en lampa åt min smorde.

¹⁸Düşmanlarını utanca bürüyeceğim,Ama onun başındaki taç parıldayacak.››

¹⁸Hans fiender skall jag kläda i skam, men på honom skall hans krona glänsa.»