1En psalm av Asaf. Gud, HERREN Gud, talar och kallar jorden, allt mellan öster och väster.
1Güçlü olan Tanrı, RAB konuşuyor;Güneşin doğduğu yerden battığı yere kadarYeryüzünün tümüne sesleniyor.
2Från Sion, skönhetens fullhet, träder Gud fram i glans.
2Güzelliğin doruğu SiyondanParıldıyor Tanrı.
3Vår Gud kommer, och han skall icke tiga. Förtärande eld går framför honom, och omkring honom stormar det med makt.
3Tanrımız geliyor, sessiz kalmayacak,Önünde yanan ateş her şeyi kül ediyor,Çevresinde şiddetli bir fırtına esiyor.
4Han kallar på himmelen därovan och på jorden, för att döma sitt folk:
4Halkını yargılamak içinYere göğe sesleniyor:
5»Församlen till mig mina fromma, som sluta förbund med mig vid offer.»
5‹‹Toplayın önüme sadık kullarımı,Kurban keserek benimle antlaşma yapanları.››
6Och himlarna förkunna att han är rättfärdig, att Gud är den som skipar rätt. Sela.
6Gökler Onun doğruluğunu duyuruyor,Çünkü yargıç Tanrının kendisidir. |iSela
7Hör, mitt folk, jag vill tala; Israel, låt mig varna dig. Gud, din Gud, är jag.
7‹‹Ey halkım, dinle de konuşayım,Ey İsrail, sana karşı tanıklık edeyim:Ben Tanrıyım, senin Tanrınım!
8Icke för dina slaktoffer vill jag gå till rätta med dig; dina brännoffer har jag alltid inför mig.
8Kurbanlarından ötürü seni azarlamıyorum,Yakmalık sunuların sürekli önümde.
9Jag vill icke taga tjurar ur ditt hus eller bockar ur dina fållor;
9Ne evinden bir boğa,Ne de ağıllarından bir teke alacağım.
10ty mina äro alla skogens djur, boskapen på de tusende bergen;
10Çünkü bütün orman yaratıkları,Dağlardaki bütün hayvanlar benimdir.
11jag känner alla fåglar på bergen, och vad som rör sig på marken är mig bekant.
11Dağlardaki bütün kuşları korurum,Kırlardaki bütün yabanıl hayvanlar benimdir.
12Om jag hungrade, skulle jag icke säga dig det; ty min är jordens krets med allt vad därpå är.
12Acıksam sana söylemezdim,Çünkü bütün dünya ve içindekiler benimdir.
13Skulle jag äta tjurars kött, och skulle jag dricka bockars blod?
13Ben boğa eti yer miyim?Ya da keçi kanı içer miyim?
14Nej, offra lovets offer åt Gud, så skall du få infria dina löften till den Högste.
14Tanrıya şükran kurbanı sun,Yüceler Yücesine adadığın adakları yerine getir.
15Och åkalla mig i nöden, så vill jag hjälpa dig, och du skall prisa mig.»
15Sıkıntılı gününde seslen bana,Seni kurtarırım, sen de beni yüceltirsin.
16Men till den ogudaktige säger Gud: »Huru kan du tala om mina stadgar och föra mitt förbund på tungan,
16Ama Tanrı kötüye şöyle diyor:‹‹Kurallarımı ezbere okumayaYa da antlaşmamı ağzına almaya ne hakkın var?
17du som hatar tuktan och kastar mina ord bakom dig?
17Çünkü yola getirilmekten nefret ediyor,Sözlerimi arkana atıyorsun.
18Om du ser en tjuv, så håller du med honom, och med äktenskapsbrytare giver du dig i lag.
18Hırsız görünce onunla dost oluyor,Zina edenlere ortak oluyorsun.
19Din mun släpper du lös till vad ont är, och din tunga hopspinner svek.
19Ağzını kötülük için kullanıyor,Dilini yalana koşuyorsun.
20Du sitter där och förtalar din broder, din moders son lastar du!
20Oturup kardeşine karşı konuşur,Annenin oğluna kara çalarsın.
21Så gör du, och jag tiger, och nu tror du att jag är såsom du. Nej, jag vill straffa dig och ställa dig det för ögonen.
21Sen bunları yaptın, ben sustum,Beni kendin gibi sandın.Seni azarlıyorum,Suçlarını gözünün önüne seriyorum.
22I som förgäten Gud, märken detta, för att jag icke må sönderriva eder utan räddning:
22‹‹Dikkate alın bunu, ey Tanrıyı unutan sizler!Yoksa parçalarım sizi, kurtaran olmaz.
23den som offrar lovets offer, han ärar mig; och den som aktar på sin väg, honom skall jag låta se Guds frälsning.»
23Kim şükran kurbanı sunarsa beni yüceltir;Yolunu düzeltene kurtarışımı göstereceğim.››