1ЧӮНИН суҳан амин аст, ки агар касе усқуфиро орзу кунад, кори хубе орзу мекунад.
1[] Πιστος ο λογος· Εαν τις ορεγηται επισκοπην, καλον εργον επιθυμει.
2Аммо усқуф бояд беайб, соҳиби як зан, ҳушьёр, боисмат, боодоб, меҳмоннавоз ва омӯзгор бошад;
2Πρεπει λοιπον ο επισκοπος να ηναι αμεμπτος, μιας γυναικος ανηρ, αγρυπνος, σωφρων, κοσμιος, φιλοξενος, διδακτικος,
3На моили шаробнӯшй, на ҷангара, на тамаъкор, балки сокит ва сулҳҷӯ, на зарпараст;
3ουχι μεθυσος, ουχι πληκτης, ουχι αισχροκερδης, αλλ' επιεικης, αμαχος, αφιλαργυρος,
4Хонаву ҷои худро ба хубӣ идора кунад, фарзандонашро бо камоли ҳалолкорӣ дар итоат нигоҳ дорад;
4κυβερνων καλως τον εαυτου οικον, εχων τα τεκνα αυτου εις υποταγην μετα πασης σεμνοτητος·
5Зеро, кас агар хонаву ҷои худро идора карда натавонад, оё вай дар бораи Калисои Худо ғамҳорӣ карда метавонад?
5διοτι εαν τις δεν εξευρη να κυβερνα τον εαυτου οικον, πως θελει επιμεληθη την εκκλησιαν του Θεου;
6Аз ҷумлаи навимонон набошад, мабодо мағрур шуда, зери хукми иблис афтад.
6να μη ηναι νεοκατηχητος, δια να μη υπερηφανευθη και πεση εις την καταδικην του διαβολου.
7Ва ҳамчунин аз ҷониби онҳое ки дар берунанд, ӯ бояд шаҳодати нек дошта бошад, то ки ба мазаммат ва доми иблис гирифтор нашавад.
7Πρεπει δε αυτος να εχη και παρα των εξωθεν μαρτυριαν καλην, δια να μη πεση εις ονειδισμον και παγιδα του διαβολου.
8Лозим аст, ки дьяконҳо низ ҳалолкор бошанд, на дузабон, на шавқманди шаробнӯшӣ, на тамаъкор,
8[] Οι διακονοι ωσαυτως πρεπει να ηναι σεμνοι, ουχι διγλωσσοι, ουχι δεδομενοι εις οινον πολυν, ουχι αισχροκερδεις,
9Балки сирри имонро дар виҷдони пок нигоҳ доранд.
9εχοντες το μυστηριον της πιστεως μετα καθαρας συνειδησεως.
10Валекин онҳо ҳам бигзор аввал озмуда шаванд ва баъд, агар беайб бошанд, ҳизмат кунанд.
10Και ουτοι δε ας δοκιμαζωνται πρωτον, επειτα ας γινωνται διακονοι, εαν ηναι αμεμπτοι.
11Ҳамчунин занонашон бояд ҳалолкор бошанд, на ғайбаткунанда, балки хушьёр ва аз ҳар ҷиҳат мӯътамад.
11Αι γυναικες ωσαυτως σεμναι, ουχι καταλαλοι, εγκρατεις, πισται κατα παντα.
12Дьяконҳо бояд соҳиби як зан бошанд, фарзандон ва хонаву ҷои худро ба хубӣ идора кунанд;
12Οι διακονοι ας ηναι μιας γυναικος ανδρες, κυβερνωντες καλως τα τεκνα αυτων και τους οικους αυτων.
13Зеро онҳое ки нағз хизмат карда бошанд, барои худ мартабаи олӣ ва ҷуръати азим дар имоне ки дар Исои Масеҳ аст, муҳайё мекунанд.
13Διοτι οι καλως διακονησαντες αποκτωσιν εις εαυτους βαθμον καλον και πολλην παρρησιαν εις την πιστιν την εις τον Ιησουν Χριστον.
14Инро ба ту менависам ба умеди он ки ба қарибӣ назди ту биёям.
14[] Ταυτα σοι γραφω, ελπιζων να ελθω προς σε ταχυτερον·
15Аммо агар даранг кунам, туро лозим аст бидонӣ, ки чй гуна дар хонаи Худо рафтор намоӣ, ки он Калисои Худои Ҳай, рукн ва буньёди ростист.
15αλλ' εαν βραδυνω, δια να εξευρης πως πρεπει να πολιτευησαι εν τω οικω του Θεου, οστις ειναι η εκκλησια του Θεου του ζωντος, ο στυλος και το εδραιωμα της αληθειας.
16Ва бечуну чаро бузург аст сирри диндорӣ: Худо дар ҷисм зоҳир шуд, дар Рӯҳ тасдиқ гардид, ба василаи фариштаҳо дида игуд, дар миёни халқҳо мавъиза карда шуд, дар ҷаҳон бо имон пазируфта шуд, дар ҷалол боло бароварда шуд.
16Και αναντιρρητως το μυστηριον της ευσεβειας ειναι μεγα· ο Θεος εφανερωθη εν σαρκι, εδικαιωθη εν πνευματι, εφανη εις αγγελους, εκηρυχθη εις τα εθνη, επιστευθη εις τον κοσμον, ανεληφθη εν δοξη.