1ШӮМО ба сабаби хатоҳо ва гуноҳҳои худ як вақте мурда будед.
1[] Και εσας οντας νεκρους δια τας παραβασεις και τας αμαρτιας εζωοποιησεν,
2Дар онҳо шумо мувофиқи давраи ин олам ва иродаи мире ки дар ҳаво ҳукмрон аст, яъне он рӯҳе ки ҳоло дар писарони исьён амал мекунад, зиндагӣ мекардед.
2εις τας οποιας περιεπατησατε ποτε κατα το πολιτευμα του κοσμου τουτου, κατα τον αρχοντα της εξουσιας του αερος, του πνευματος το οποιον ενεργει την σημερον εις τους υιους της απειθειας·
3Дар миёни онҳо ҳамаи мо низ як вақте аз рӯи шаҳавоти ҷисми худ зиндагӣ карда, ҳавасҳои ҷисм ва хаёлотро ба ҷо меовардем ва табиатан, мисли дигарон, фарзандони ғазаб будем.
3μεταξυ των οποιων και ημεις παντες ανεστραφημεν ποτε κατα τας επιθυμιας της σαρκος ημων, πραττοντες τα θεληματα της σαρκος και των διαλογισμων, και ημεθα εκ φυσεως τεκνα οργης, ως και οι λοιποι·
4Аммо Худои пур аз марҳамат, бар тибқи муҳаббати бузурге ки ба мо дорад,
4[] ο Θεος ομως πλουσιος ων εις ελεος, δια την πολλην αγαπην αυτου με την οποιαν ηγαπησεν ημας,
5Моро, агарчи аз рӯи хатоҳо мурда будем, бо Масеҳ зинда кард, - бо файз шумо наҷот ёфтаед, -
5και ενω ημεθα νεκροι δια τα αμαρτηματα, εζωοποιησεν ημας μετα του Χριστου· κατα χαριν εισθε σεσωσμενοι·
6Ва бо Ӯ моро бархезонд ва дар афлок дар Исои Масеҳ шинонд,
6και συνανεστησε και συνεκαθισεν εν τοις επουρανιοις δια Ιησου Χριστου,
7То ки дар асрҳои оянда сарвати беҳадди файзи Худро дар меҳрубоние ки ба мо дар Исои Масеҳ дорад, зоҳир намояд.
7δια να δειξη εις τους επερχομενους αιωνας τον υπερβαλλοντα πλουτον της χαριτος αυτου δια της προς ημας αγαθοτητος εν Χριστω Ιησου.
8Зеро ки шумо бо файз ба воситаи имон наҷот ёфтаед, ва ин на аз шумост, балки атои Худост,
8Διοτι κατα χαριν εισθε σεσωσμενοι δια της πιστεως· και τουτο δεν ειναι απο σας, Θεου το δωρον·
9Ва аз аъмол нест, то ки ҳеҷ кас фахр накунад.
9ουχι εξ εργων, δια να μη καυχηθη τις.
10Зеро ки мо офаридаи Ӯ ҳастем ва дар Исои Масеҳ барои аъмоли нек, ки иҷрои онҳоро Худо пешакӣ барои мо таъин намудааст, ба вуҷуд оварда шудаем.
10Διοτι αυτου ποιημα ειμεθα, κτισθεντες εν Χριστω Ιησου προς εργα καλα, τα οποια προητοιμασεν ο Θεος δια να περιπατησωμεν εν αυτοις.
11Пас, дар хотир дошта бошед, ки як вақте ба ҳасби ҷисм шумо халқҳо будед, ва касоне ки махтун номида мешаванд, шуморо номахтун меномиданд, вале хатнан онҳо ҷисмонист ва бо дасти инсон ба амал оварда шудааст;
11[] Δια τουτο ενθυμεισθε οτι σεις οι ποτε εθνικοι κατα σαρκα, οι λεγομενοι ακροβυστια υπο της λεγομενης περιτομης της χειροποιητου εν τη σαρκι,
12Дар он замон шумо бе Масеҳ, аз ҷамоати Исроил чудо ва нисбат ба аҳдҳои ваъда бегона будед, дар олам бе умед ва бе Худо будед.
12οτι ησθε εν τω καιρω εκεινω χωρις Χριστου, απηλλοτριωμενοι απο της πολιτειας του Ισραηλ και ξενοι των διαθηκων της επαγγελιας, ελπιδα μη εχοντες και οντες εν τω κοσμω χωρις Θεου.
13Аммо акнун, дар Исои Масеҳ, шумо, ки як вақте дур будед, бо Хуни Масеҳ наздик шудаед.
Ба воситаи Исо яҳудиён ва халқҳо ичозат доранд, ки ба Падаре ки дар осмон аст, наздик шаванд.
13Τωρα ομως δια του Ιησου Χριστου σεις οι ποτε οντες μακραν εγεινετε πλησιον δια του αιματος του Χριστου.
14Зеро ки Ӯ осоиштагии мост, ки ҳар дуро як гардонд ва девори ҷудоиро, яъне адоватро дар Бадани Худ хароб кард,
14[] Διοτι αυτος ειναι η ειρηνη ημων, οστις εκαμε τα δυο εν και ελυσε το μεσοτοιχον του φραγμου,
15Ва шариати аҳкомро, ки аз амрҳо иборат буд, ботил намуд, то ки дар Худ аз ҳар ду як одами навро ба вуҷуд оварда, осоиштагӣ барқарор намояд,
15καταργησας την εχθραν εν τη σαρκι αυτου, τον νομον των εντολων των εν τοις διαταγμασι, δια να κτιση εις εαυτον τους δυο εις ενα νεον ανθρωπον, φερων ειρηνην,
16Ва ба воситаи салиб дар як ҷисм ҳар дуро бо Худо оштӣ диҳад ва адоватро бикушад.
16και να συνδιαλλαξη αμφοτερους εις εν σωμα προς τον Θεον δια του σταυρου, θανατωσας δι' αυτου την εχθραν.
17Ӯ ба шумо, ки дур будед, ва ба онҳое ки наздик буданд, омад ва осоиштагиро башорат дод,
17Και ελθων εκηρυξεν ευαγγελιον ειρηνης εις εσας τους μακραν και εις τους πλησιον,
18Зеро ба воситаи Ӯ ҳар дуи мо иҷозат дорем, ки дар як Рӯҳ ба Падар наздик шавем.
18διοτι δι' αυτου εχομεν αμφοτεροι την εισοδον προς τον Πατερα δι' ενος Πνευματος.
19Пас, шумо акнун на ғайр ҳастед ва на бегона, балки ҳамватани муқаддасонед ва аҳли хонаи Худо,
19Αρα λοιπον δεν εισθε πλεον ξενοι και παροικοι αλλα συμπολιται των αγιων και οικειοι του Θεου,
20Ва бар асоси ҳаввориён ва анбиё барқарор гардидаед, ки Худи Исои Масеҳ санги зовия аст.
20εποικοδομηθεντες επι το θεμελιον των αποστολων και προφητων, οντος ακρογωνιαιου λιθου αυτου του Ιησου Χριστου·
21Бар Ӯ тамоми иморат маҳкам пайваст шуда, ба маъбади муқаддасе дар Худованд табдил меёбад,
21εν τω οποιω πασα η οικοδομη συναρμολογουμενη αυξανεται εις ναον αγιον εν Κυριω·
22Ва бар Ӯ шумо низ бино меёбед, то ки дар Рӯҳ маскани Худо бошед.
22εν τω οποιω και σεις συνοικοδομεισθε εις κατοικητηριον του Θεου δια του Πνευματος.