¹КАСЕРО, ки дар имон суст аст, қабул кунед бе он ки дар бораи ақидаҳо мубоҳиса намоед.

¹Len tumensa kodoles kai nai les baro pachamos, ai na xan tume lesa pe so gindil wo.

²Яке боварӣ дорад, ки хӯрдани ҳама ҷиз ҷоиз аст, вале он ки суст аст, фақат сабзавот мехӯрад.

²Iek manush gindil ke sai xal swako fielo, ai aver manush, kai nai les baro pachamos, xal ferdi legumi.

³Касе ки мехӯрад, набояд он касро, ки намехӯрад, хор шуморад; ва касе ки намехӯрад, набояд он касро, ки мехӯрад, л^аҳкум кунад: чунки Худо ӯро қабул кардааст.

³Kodo kai xal anda swako fielo te na xoliavol pe kodo kai chi xal uni dieli; ai kodo kai chi xal uni dieli chi trobul te dosharel kodoles kai xal swako fielo; ke O Del lia les peste.

⁴Ту кистӣ, ки бандаи каси дигарро маҳкум мекунй? Пенги оғои худ ӯ меистад ё меафтад; аммо ба по хоҳад истод, зеро ки Худо қодир аст ӯро ба по бархезонад.

⁴Kon san tu te doshares avreska sluga? Te kerela peski buchi vorta vai nichi. Kodia zhanela lesko gazda so kerela lesa. Numa beshela vorta, ke O Del si les e putiera te del les zor.

⁵Як кас як рӯзро аз рӯзи дигар авло медонад; лекин каси дигар рӯзҳоро баробар медонад. Бигзор ҳар яке дар эътиқоди худ устувор бошад.

⁵Uni gindin ke uni dies mai bare le sar aver dies, numa uni gindin ke sa le dies iek fielo le. Swako trobul te pachalpe zurales ande so gindil.

⁶Он ки рӯзеро авло медонад, барои Худованд чунин мекунад; ва он ки рӯзҳоро баробар медонад, барои Худованд чунин мекунад. Он ки мехӯрад, барои Худованд мехӯрад, зеро ки Худоро шукр мегӯяд. Ва он ки намехӯрад, барои Худованд намехӯрад ва Худоро шукр мегӯяд.

⁶Kodo kai si leske bari diela o dies, kerel kodia te luvudil le Devles; kodo kai xal swako fielo kerel kodia te luvudil le Devles, ke naisil le Devles anda pesko xabe. Kodo kai chi xal anda swako fielo kerel kodia te luvudil le Devles, ai naisil le Devles.

⁷Зеро ки ҳеҷ яке аз мо барои худ зист намекунад, ва ҳеҷ яке барои худ намемирад.

⁷Swako anda amende traiil peske, ai khonik chi merel peske; Te traiisaras, traiisaras le Devleske, ai te merasa, meras le Devleske. No te traiisarasa vai te merasa, sa ame Devleske sam.

⁸Зеро ки агар зист кунелт, барои Худованд зист мекунем, ва агар бимирем, барои Худованд мемирем. Бинобар ин, хоҳ зист кунем, хоҳ бимирем, ба Худованд тааллуқ дорем.

⁹Ke o Kristo mulo ai avilo palpale ka traio te avel O Del le mulengo ai zhuvindengo.

⁹Зеро Масеҳ барои он мурд ва аз нав зинда шуд, ки ҳам бар мурдагон ва ҳам бар зиндагон Худованд бошад.

¹⁰Numa tu - Sostar doshares che phrales? Ai tu - gratsia tuke cho phral? Ke savorhe avasa angla Del, te kerel kris pe amende wo.

¹⁰Пас чаро ту бародаратро лтаҳкум мекунй? Ё ту низ чаро бародаратро хор мешуморӣ? Охир, ҳамаи мо пеши курсии доварии Худо ҳозир хоҳем шуд.

¹¹Ke si ramome ande Vorba le Devleski, "Chaches traiiv, mothol O Del, ai swako manush dela changa angla mande, ai swako manush phenela ke me sim O Del."

¹¹Зеро ки навишта шудааст: "Қасам ба ҳаёти Худам, Л1егӯяд Худованд: пеши Ман ҳар зонуе хам хоҳад шуд, ва ҳар забоне Худоро ситоиш хоҳад кард".

¹²No swako anda amende trboula te avel angla Del ai te mothol pa peste.

¹²Пас, ҳар яке аз мо дар бораи худ ба Худо ҳисобот хоҳад дод.

¹³Na mai dosharas iek kavres; ai mai bini den tume goji, te nai keren so nai vorta kai sai rimol tumare phrales, ai te perel ando bezex.

¹³Пас, якдигарро дигар маҳкум накунем; балки беҳтар аст дар он хусус муҳокима кунед, ки касе дар сари роҳи бародараш пешпое ё васвасае нагузорад.

¹⁴Me zhanav, ai pachav ke kadia si katar O Del O Jesus, ke kanchi nai bi vuzho wo korkorho, numa te gindila vari kon ke iek diela bi vuzhi la, kodia diela kerdiol bi vuzhi leske.

¹⁴Ман медонам ва дар Исои Худованд яқин дорам, ки ҳеҷ як чиз ба худии худ наҷис нест; фақат барои касе кичизеро наҷис мешуморад, он наҷис аст.

¹⁵Te nekezhisas chi phrales pala iek diela kai xas, antunchi chi mai phires ande dragostia, na xasar kodoles kai o Kristo mulo pala leste, pala xaben kai xas!

¹⁵Ва агар бародарат аз барои хӯрок озурда шавад, ту дигар аз рӯи муҳаббат рафтор намекунӣ; бо хӯроки худ он касро, ки Масеҳ барои ӯ мурдааст, нобуд накун.

¹⁶So si tumenge lasho chi trobul kodia diela avrenge te mothon nasulimos pa late.

¹⁶Пас эҳтиёт бошед, ки аз кори неки шумо бадгӯй накунанд.

¹⁷Ke o rhaio le Devlesko nai o xaben ai o pimos; numa so si vorta, ai e pacha, ai o raduimos kai del o Swunto Duxo.

¹⁷Зеро ки Малакути Худо аз хӯрдан ва нӯшидан иборат нест, балки адолат, сулху осоищтагӣ ва шодмонй дар Рӯҳулқудс аст.

¹⁸Kodo kai kerel buchi le Kristoske kadia drago lo le Devleske, ai le manush mothon leske kai vorta kerel.

¹⁸Ва ҳар кй ба ин тариқа Масеҳро бандагӣ мекунад, вай писандидаи Худр ва мақбули мардум аст.

¹⁹Rodas le dieli kai anen e pacha, ai so zuralel ame savorhen ando pachamos.

¹⁹Пас, дар роҳи сулҳу осоиштагӣ ва тақвияти якдигар саъю кӯшиш кунем.

²⁰Na rimosar e buchi le Devleski pala xaben. Ke sa le xabenata sai xanpe, numa nai mishto te xas vari so kai kerel che phrales te perel ando bezez.

²⁰Аз барои хӯрок кори Худоро вайрон накун. Ҳама чиз пок аст, лекин агар ба сабаби хӯрдан касе ба васваса афтад, ин кор савоб надорад.

²¹So si mishto si te na xas mas, ai te na pes mol, ai mekes kadala dieli, te sai rimolpe cho phral pala lende, vai te kovliarel les. Si tu pachamos?

²¹Беҳтар аст, ки ту гӯшт нахӯрй, май нанӯшӣ ва коре накунӣ, ки боиси пешпо хӯрдан, ё ба васваса афтодан ва ё суст шудани бародарат мегардида бошад.

²²So haliares tu korkorho pa kodia diela garav tuke ai angla Del. Raduime lo kodo kai chi haliarel pe doshalo kana mangel te kerel iek diela!

²²Имоне ки ту дорӣ, барои худат, дар пеши Худо иошта бош. Хушо касе ки худро барои он чи баргузидааст, маҳкум намекунад.

²³Numa kodo kai chi zhanel te si vorta vai nichi te xal iek diela, doshalo lo katar O Del te xala. Ke chi kerel kodia diela peske pachamasa. Ai so godi diela kai keres kai chi avel katar o pachamos bezex si.

²³Аммо он ки шубҳа дорад, агар бихӯрад, махкум мегардад, чунки ин корро аз рӯи имон накард; ва ҳар коре ки мувофиқи имон нест, гуноҳ аст.

²⁴Ба Ӯ, ки қодир аст шуморо устувор гардонад ба ҳасби башорати ман ва мавъизаи Исои Масеҳ, ба ҳасби кашфи он сирре ки аз замонҳои азалӣ ниҳон буд,

²⁵Вале алҳол зоҳир шуда, ба воситаи навиштаҳои анбиё, бо амри Худои ҷовидонӣ ба ҳамаи халқҳо маълум шудааст, то ки ба итоати имон дароянд,

²⁶Ба Худои ҳакилш якто, ба воситаи Исои Масеҳ, то абад ҷалол бод. Омин.