¹Yüksek sesle Tanrıya yakarıyorum,Haykırıyorum beni duysun diye.

²Sıkıntılı günümde Rabbe yönelir,Gece hiç durmadan ellerimi açarım,Gönlüm avunmaz bir türlü.

³Tanrıyı anımsayınca inlerim,Düşündükçe içim daralır. |iSela

⁴Açık tutuyorsun göz kapaklarımı,Sıkıntıdan konuşamıyorum.

⁵Geçmiş günleri,Yıllar öncesini düşünüyorum.

⁶Gece ilahilerimi anacağım,Kendi kendimle konuşacağım,İnceden inceye soracağım:

⁷‹‹Rab sonsuza dek mi bizi reddedecek?Lütfunu bir daha göstermeyecek mi?

⁸Sevgisi sonsuza dek mi yok oldu?Sözü geçerli değil mi artık?

⁹Tanrı unuttu mu acımayı?Sevecenliğinin yerini öfke mi aldı?›› |iSela

¹⁰Sonra kendi kendime, ‹‹İşte benim derdim bu!›› dedim,‹‹Yüceler Yücesi gücünü göstermiyor artık.››

¹¹RABbin işlerini anacağım,Evet, geçmişteki harikalarını anacağım.

¹²Yaptıkları üzerinde derin derin düşüneceğim,Bütün işlerinin üzerinde dikkatle duracağım.

¹³Ey Tanrı, yolun kutsaldır!Hangi ilah Tanrı kadar uludur?

¹⁴Harikalar yaratan Tanrı sensin,Halklar arasında gücünü gösterdin.

¹⁵Güçlü bileğinle kendi halkını,Yakup ve Yusuf oğullarını kurtardın. |iSela

¹⁶Sular seni görünce, ey Tanrı,Sular seni görünce çalkalandı,Enginler titredi.

¹⁷Bulutlar suyunu boşalttı,Gökler gürledi,Her yanda okların uçuştu.

¹⁸Kasırgada gürleyişin duyuldu,Şimşekler dünyayı aydınlattı,Yer titreyip sarsıldı.

¹⁹Kendine denizde,Derin sularda yollar açtın,Ama ayak izlerin belli değildi.

²⁰Musa ve Harun'un eliyleHalkını bir sürü gibi güttün.