¹ИБТИДОИ Инҷили Исои Масеҳ, Писари Худо,

¹The beginning of the Good News of Jesus Christ, the Son of God.

²Чунон ки дар суҳафи анбиё навишта шудааст: «Инак, Ман косиди Худро пешолеши Ту мефиристам, то роҳи Туро пеши Ту муҳайе кунад».

²As it is written in the prophets, “Behold, I send my messenger before your face, who will prepare your way before you. Malachi 3:1

³«Овози нидокунандае дар биёбон: роҳи Худовандро тайер кунед, тариқи Ӯро рост кунед».

³The voice of one crying in the wilderness, ‘Make ready the way of the Lord! Make his paths straight!’” Isaiah 40:3

⁴Яҳьёи Таъмиддиҳанда дар биёбон зоҳир шуд ва барои омурзипщ гуноҳҳо таъмиди тавбаро мавъиза мекард.

⁴John came baptizing or, immersing in the wilderness and preaching the baptism of repentance for forgiveness of sins.

⁵Тамоми мардуми сарзамини Яҳудо ва сокинони Ерусалим берун омада, назди вай мерафтанд ва ба гуноҳҳои худ иқрор шуда, дар рӯди Ӯрдун аз вай таъмид меёфтанд.

⁵All the country of Judea and all those of Jerusalem went out to him. They were baptized by him in the Jordan river, confessing their sins.

⁶Яҳьё либосе аз пашми шутур дар бар ва камарбанде аз чарм дар камар дошт, малах ва асали ёбоӣ мехӯрд.

⁶John was clothed with camel’s hair and a leather belt around his waist. He ate locusts and wild honey.

⁷Ва мавъиза карда, мегуфт: «Аз паси ман Тавонотар аз ман меояд, ва ман сазовори он нестам, ки хам шуда, даволи пойафзоли Ӯро воз кунам,

⁷He preached, saying, “After me comes he who is mightier than I, the thong of whose sandals I am not worthy to stoop down and loosen.

⁸«Ман шуморо бо об таъмид додам, лекин Ӯ шуморо бо Рӯҳулқудс таъмид хоҳад дод».

⁸I baptized you in The Greek word (en) translated here as “in” could also be translated as “with” in some contexts. water, but he will baptize you in the Holy Spirit.”

⁹Дар он айём чунин воқеъ шуд, ки Исо аз Носираи Ҷалил омада, дар Ӯрдун аз Яҳьё таъмид ёфт.

⁹It happened in those days, that Jesus came from Nazareth of Galilee, and was baptized by John in the Jordan.

¹⁰Чун аз об баромад, дарҳол осмонро дид, ки шикофта аст, ва Рӯҳро, ки монанди кабӯтаре бар Ӯ нозил мешавад.

¹⁰Immediately coming up from the water, he saw the heavens parting, and the Spirit descending on him like a dove.

¹¹Ва овозе аз осмон даррасид: «Ту Писари Маҳбуби Ман ҳастӣ, ҳусни таваҷҷӯҳи Ман бар Туст».

¹¹A voice came out of the sky, “You are my beloved Son, in whom I am well pleased.”

¹²Пас аз он фавран Рӯҳ Ӯро ба биёбон бурд.

¹²Immediately the Spirit drove him out into the wilderness.

¹³Ва Ӯ чиҳил рӯз дар биёбон буд, ва шайтон Ӯро меозмуд; бо даррандагон рӯз мегузаронд, ва фариштагон Ӯро парасторӣ мекарданд.

¹³He was there in the wilderness forty days tempted by Satan. He was with the wild animals; and the angels were serving him.

¹⁴Пас аз он ки Яҳьё таслим карда шуд, Исо ба Ҷалил омад ва Инҷили Малакути Худоро мавъиза кард,

¹⁴Now after John was taken into custody, Jesus came into Galilee, preaching the Good News of the Kingdom of God,

¹⁵Ки вакт расидааст ва Малакути Худо наздик аст: «Тавба кунед ва ба Инҷил имон оваред».

¹⁵and saying, “The time is fulfilled, and the Kingdom of God is at hand! Repent, and believe in the Good News.”

¹⁶Ва чун аз канори баҳри Ҷалил мегузашт, Шимъӯн ва бародараш Андриёсро дид, ки дар баҳр тӯр меандохтанд, зеро ки сайёди моҳӣ буданд.

¹⁶Passing along by the sea of Galilee, he saw Simon and Andrew the brother of Simon casting a net into the sea, for they were fishermen.

¹⁷Ва Исо ба онҳо гуфт: «Маро пайравӣ кунед, ва Ман шуморо сайёди мардум гардонам».

¹⁷Jesus said to them, “Come after me, and I will make you into fishers for men.”

¹⁸Дарҳол онҳо тӯри худро монда, аз паи Ӯ равона шуданд.

¹⁸Immediately they left their nets, and followed him.

¹⁹Чун аз он ҷо каме пеш рафт, Яъқуб ибни Забдой ва бародари вай Юҳанноро дид, ки дар қаиқ тӯрҳои худро таъмир мекунанд,

¹⁹Going on a little further from there, he saw James the son of Zebedee, and John, his brother, who were also in the boat mending the nets.

²⁰Ва дарҳол онҳоро даъват намуд. Онҳо падари худ Забдойро дар қаиқ бо коргарон гузошта, аз паи Ӯ равона шуданд.

²⁰Immediately he called them, and they left their father, Zebedee, in the boat with the hired servants, and went after him.

²¹Ва онҳо ба Кафарнаҳум омаданд; ва дере нагузашта Ӯ дар рӯзи шакбе ба куништ даромада, ба таълим додан шурӯъ намуд.

²¹They went into Capernaum, and immediately on the Sabbath day he entered into the synagogue and taught.

²²Ҳама аз таълими Ӯ дар ҳайрат монданд, зеро ки онҳоро ҳамчун соҳибқудрат таълим медод, на ҳамчун китобдонон.

²²They were astonished at his teaching, for he taught them as having authority, and not as the scribes.

²³Дар куништи онҳо касе буд, ки рӯҳи палид дошт, ва якбора фарьёд зада, гуфт:

²³Immediately there was in their synagogue a man with an unclean spirit, and he cried out,

²⁴«Туро бо мо чӣ кор аст, эй Исои Носирӣ? Ту барои нест кардани мо омадаӣ! Ман медонам, киТукистӣ, эй Қуддуси Худо!»

²⁴saying, “Ha! What do we have to do with you, Jesus, you Nazarene? Have you come to destroy us? I know you who you are: the Holy One of God!”

²⁵Исо вайро манъ карда, гуфт: «Хомӯш шав ва аз вай берун ой!»

²⁵Jesus rebuked him, saying, “Be quiet, and come out of him!”

²⁶Рӯҳи палид вайро ба ларза андоҳта, бо овози баланд фарьёд заду аз вай берун шуд.

²⁶The unclean spirit, convulsing him and crying with a loud voice, came out of him.

²⁷Ҳама ба воҳима афтоданд, ба дараҷае ки аз якдигар мепурсиданд: «Ин чист? Ин чӣ таълимоти навест, ки Ӯ ба арвоҳи палид низ боқудратона амр мефармояд, ва онҳо ба Ӯ итоат мекунанд?»

²⁷They were all amazed, so that they questioned among themselves, saying, “What is this? A new teaching? For with authority he commands even the unclean spirits, and they obey him!”

²⁸Ва овозаи Ӯ зуд дар тамоми сарзамини Ҷалил паҳн шуд.

²⁸The report of him went out immediately everywhere into all the region of Galilee and its surrounding area.

²⁹Ва аз куништ баромада, дарҳол бо Яъқуб ва Юҳанно ба хонаи Шимъӯн ва Андриёс омаданд.

²⁹Immediately, when they had come out of the synagogue, they came into the house of Simon and Andrew, with James and John.

³⁰Модарарӯси Шимъӯн дар ҳолати табларза хобида буд; ва дарҳол Ӯро аз ин ҳолати вай хабардор карданд.

³⁰Now Simon’s wife’s mother lay sick with a fever, and immediately they told him about her.

³¹Ва Ӯ наздик шуда, аз дасти вай гирифту бархезонд; табларзаи вай дарҳол нест шуду вай ба парастории онҳо машғул гашт.

³¹He came and took her by the hand, and raised her up. The fever left her, and she served them.

³²Бегоҳӣ, ки офтоб фурӯ рафта буд, ҳамаи беморон ва девонагонро назди Ӯ оварданд.

³²At evening, when the sun had set, they brought to him all who were sick, and those who were possessed by demons.

³³Ва тамоми аҳли шаҳр пеши дари хона гирд омаданд.

³³All the city was gathered together at the door.

³⁴Ва Ӯ бисьёр касонро, ки ба касалиҳои гуногун гирифтор буданд, шифо бахшид ва бисьёр девҳоро берун кард ва намонд, ки девҳо сухан ронанд, зеро ки Масеҳ будани Ӯро медонкстанд.

³⁴He healed many who were sick with various diseases, and cast out many demons. He didn’t allow the demons to speak, because they knew him.

³⁵Пагоҳӣ, хеле бармаҳал хеста, берун рафт ва ба хилватгоҳе расида, дар он ҷо дуо гуфт.

³⁵Early in the morning, while it was still dark, he rose up and went out, and departed into a deserted place, and prayed there.

³⁶Шимъӯн ва касоне ки наздаш буданд, аз паи Ӯ шитофтанд;

³⁶Simon and those who were with him followed after him;

³⁷Чун Ӯро ефтанд, гуфтанд: «Ҳама Туро меҷӯянд».

³⁷and they found him, and told him, “Everyone is looking for you.”

³⁸Ӯ ба онҳо гуфт: «Ба деҳоту шаҳрҳои наздик биравем, то ки Ман дар он ҷо низ мавъиза кунам, зеро ки Ман барои ҳамин омадаам».

³⁸He said to them, “Let’s go elsewhere into the next towns, that I may preach there also, because I came out for this reason.”

³⁹Ва Ӯ дар тамоми Ҷалил дар куништҳои онҳо мавъиза менамуд ва девҳоро берун мекард.

³⁹He went into their synagogues throughout all Galilee, preaching and casting out demons.

⁴⁰Махавие назди Ӯ омада, зорӣ кард ва зону зада гуфт: «Агар хоҳӣ, метавонӣ маро лок кунӣ».

⁴⁰A leper came to him, begging him, kneeling down to him, and saying to him, “If you want to, you can make me clean.”

⁴¹Исоро бар вай раҳм омад, дасти Худро дароз карда, вайро ламс намуд ва гуфт: «Мехоҳам, пок шав!»

⁴¹Being moved with compassion, he stretched out his hand, and touched him, and said to him, “I want to. Be made clean.”

⁴²Баъд аз ҳамин сухан махав дарҳол аз баданаш нест пхуду вай пок гардид.

⁴²When he had said this, immediately the leprosy departed from him, and he was made clean.

⁴³Ва ба вай чашм ало карда, дарҳол аз Худ дур намуд

⁴³He strictly warned him, and immediately sent him out,

⁴⁴Ва ба вай гуфт: «Зинҳор, ба касе чизе магӯ, балки рафта худро ба коҳин нишон деҳ ва ба бадали пок шудани худ он чи Мусо фармудааст, такдим кун, то ба онҳо шаҳодате гардад».

⁴⁴and said to him, “See you say nothing to anybody, but go show yourself to the priest, and offer for your cleansing the things which Moses commanded, for a testimony to them.”

⁴⁵Лекин вай берун рафта, ин воқеаро овоза ва нақл кардан гирифт, ба дараҷае ки Ӯ дигар ошкоро ба шаҳр даромада наметавонист, балки берун аз шаҳр, дар ҷойҳои хилват рӯз мегузаронд. Ва мардум аз ҳар сӯ назди Ӯ меомаданд.

⁴⁵But he went out, and began to proclaim it much, and to spread about the matter, so that Jesus could no more openly enter into a city, but was outside in desert places: and they came to him from everywhere.