1ต่อมาภายหลังฝ่ายอับซาโลมราชโอรสของดาวิดมีขนิษฐาองค์หนึ่งรูปโฉมสะคราญชื่อทามาร์ และอัมโนนราชโอรสของดาวิดก็รักเธอ
1暗嫩装病奸污他玛
2ด้วยเหตุทามาร์น้องหญิงนี้ จิตใจของอัมโนนก็ถูกทรมานจนถึงกับล้มป่วย ด้วยเหตุว่าเธอเป็นสาวพรหมจารี อัมโนนจึงรู้สึกว่าจะทำอะไรกับเธอก็ยากนัก
2暗嫩为了他妹妹他玛的缘故，因爱成病。因为他玛还是处女，所以暗嫩看来很难对她采取什么行动。
3แต่อัมโนนมีสหายคนหนึ่งชื่อโยนาดับบุตรชายของชิเมอาห์เชษฐาของดาวิด โยนาดับนั้นเป็นคนเจ้าปัญญา
3暗嫩有一个朋友，名叫约拿达，是大卫的哥哥示米亚的儿子。约拿达是一个非常狡猾的人。
4จึงทูลถามว่า "ข้าแต่ราชโอรสของกษัตริย์ ไฉนทูลกระหม่อมจึงซมเซาอยู่ทุกเช้าๆ จะไม่บอกให้เกล้าฯทราบบ้างหรือ" อัมโนนตอบเขาว่า "เรารักทามาร์น้องหญิงของอับซาโลมอนุชาของเรา"
4他问暗嫩说：“王子啊！你为什么一天比一天瘦弱呢？你可以告诉我吗？”暗嫩说：“我爱上了我兄弟押沙龙的妹妹他玛。”
5โยนาดับจึงทูลท่านว่า "ขอเชิญบรรทมบนพระแท่นแสร้งกระทำเป็นประชวร และเมื่อเสด็จพ่อมาเยี่ยมทูลกระหม่อมขอกราบทูลว่า `ขอโปรดรับสั่งทามาร์น้องหญิงมาให้อาหารแก่ข้าพระองค์ ให้มาเตรียมอาหารต่อสายตาข้าพระองค์ เพื่อข้าพระองค์จะได้เห็น และได้รับประทานจากมือของเธอ'"
5约拿达对他说：“你可以躺在床上装病。你父亲来看你的时候，你就对他说：‘求你叫我的妹妹他玛来，把食物递给我吃；叫她在我眼前预备食物，好使我可以看见，也可以从她的手中取食。’”
6อัมโนนจึงบรรทมแสร้งทำเป็นประชวร เมื่อกษัตริย์เสด็จมาเยี่ยม อัมโนนก็ทูลกษัตริย์ว่า "ขอโปรดให้ทามาร์น้องหญิงมาทำขนมสักสองอันต่อสายตาข้าพระองค์ เพื่อข้าพระองค์จะได้รับประทานจากมือของเธอ"
6于是暗嫩躺着装病。王来看他，暗嫩对王说：“求你叫我的妹妹他玛来，叫她在我眼前给我做两个饼，我可以从她的手里拿过来吃。”
7ดาวิดทรงใช้คนไปหาทามาร์ที่วังรับสั่งว่า "ขอจงไปที่บ้านของอัมโนนพี่ของเจ้า และเตรียมอาหารให้เขารับประทาน"
7大卫就派人到宫里去对他玛说：“你到你哥哥暗嫩的屋里去，为他预备食物。”
8ทามาร์ก็ไปยังวังของอัมโนนเชษฐาของเธอที่ที่เขาบรรทมอยู่ เธอก็หยิบแป้งมานวดทำขนมต่อสายตาของเชษฐาแล้วปิ้งขนมนั้น
8他玛就到她哥哥暗嫩的屋里去；暗嫩正躺着。他玛取了点面，把面和好，就在暗嫩面前做饼，并且把饼烤熟了。
9และเธอก็ยกกระทะมาเทออกต่อหน้าเชษฐา แต่อัมโนนก็ไม่ทรงเสวย กล่าวว่า "ให้ทุกคนออกไปเสียให้พ้นเรา" ทุกคนก็ออกไป
9她拿过锅来，在他面前把饼倒出来，暗嫩却不肯吃，他说：“叫众人离开我出去！”众人就都离开他出去了。
10อัมโนนก็รับสั่งกับทามาร์ว่า "จงเอาอาหารเข้ามาในห้องใน เพื่อพี่จะได้รับประทานจากมือของน้อง" ทามาร์ก็นำขนมที่เธอทำนั้นเข้าไปในห้องเพื่อให้แก่อัมโนนเชษฐา
10暗嫩对他玛说：“把食物带到卧房来，我好从你的手里拿过来吃。”他玛拿着她做好的饼，进了卧房，到她哥哥暗嫩那里去。
11แต่เมื่อเธอนำขนมมาใกล้เพื่อให้ท่านรับประทาน ท่านก็จับมือเธอไว้รับสั่งว่า "น้องของพี่เข้ามานอนกับพี่เถิด"
11他玛上到他面前，给他吃的时候，暗嫩却拉住她，对她说：“妹妹，来与我同寝吧！”
12เธอจึงตอบท่านว่า "ไม่ได้ดอกพระเชษฐา ขออย่าบังคับน้องเลย สิ่งอย่างนี้เขาไม่กระทำกันในอิสราเอล ขออย่ากระทำการโฉดเขลาอย่างนี้เลย
12他玛对他说：“不要！哥哥！不要污辱我！在以色列中不可作这样的事。你不要作这丑事。
13ฝ่ายหม่อมฉัน หม่อมฉันจะเอาความอายไปซ่อนไว้ที่ไหน ฝ่ายท่านเล่า ท่านจะเป็นเหมือนคนโฉลดเขลาคนหนึ่งในอิสราเอล เพราะฉะนั้นบัดนี้ขอทูลกษัตริย์ พระองค์คงจะไม่หวงหม่อมฉันไว้ไม่ให้ท่าน"
13至于我，我到哪里除去我的耻辱呢？至于你，你在以色列中也会成了一个愚妄的人。现在请你去对王说，他必不会禁止我归你的。”
14แต่ท่านก็หาฟังเสียงเธอไม่ ด้วยท่านมีกำลังมากกว่าจึงข่มขืน และนอนร่วมกับเธอ
14但暗嫩不肯听她的话，他又比他玛有力，就污辱了她，与她同寝。
15ต่อมาอัมโนนเกลียดชังเธอยิ่งนัก ความเกลียดชังครั้งนี้ก็มากยิ่งกว่าความรักซึ่งท่านได้รักเธอมาก่อน และอัมโนนรับสั่งกับเธอว่า "จงลุกขึ้นไป"
15事后，暗嫩非常恨她；他对他玛的恨比以前对她的爱更大，所以暗嫩对她说：“你起来！走吧！”
16แต่เธอตอบท่านว่า "อย่าเลยพระเชษฐา ที่จะขับไล่หม่อมฉันไปครั้งนี้นั้นก็เป็นความผิดใหญ่ยิ่งกว่าที่พระเชษฐาได้ทำกับน้องมาแล้ว" แต่ท่านหาได้เชื่อฟังเธอไม่
16他玛却对他说：“我的哥哥啊，不！你赶我出去的这罪比你刚才与我所行的罪更大了。”但是暗嫩不肯听她的话，
17ท่านจึงเรียกมหาดเล็กที่ปรนนิบัติอยู่สั่งว่า "จงไล่ผู้หญิงคนนี้ให้ออกไปพ้นหน้าของข้าแล้วปิดประตูใส่กลอนเสีย"
17就叫了侍候他的仆人来，说：“把这女人从我面前赶到外面去，然后把门锁上。”
18เธอสวมเสื้อยาวหลากสีที่ราชธิดาพรหมจารีของกษัตริย์สวมกัน มหาดเล็กของท่านจึงไล่เธอออกไปและใส่กลอนประตูเสีย
18那时他玛身上穿着长袖彩衣，因为未嫁的公主都是这样穿的。那侍候暗嫩的仆人把她赶到外面去，随后把门锁上。
19ทามาร์ก็เอาขี้เถ้าใส่ที่ศีรษะของเธอ และฉีกเสื้อยาวหลากสีที่เธอสวมอยู่นั้นเสีย เอามือกุมศีรษะเดินพลางร้องครวญไปพลาง
19他玛把尘土撒在自己的头上，撕裂身上的长袖彩衣，又把一只手放在头上，一边行走一边哭叫。
20อับซาโลมเชษฐาของเธอก็กล่าวกับเธอว่า "อัมโนนเชษฐาได้อยู่กับน้องหรือเปล่า แต่น้องเอ๋ย บัดนี้น้องจงนิ่งเสียเถิด เพราะเขาเป็นพี่ชายของเจ้า อย่าไปคิดถึงเรื่องนี้เลย" ฝ่ายทามาร์จึงอยู่อย่างเดียวดายในวังของอับซาโลมเชษฐา
20她哥哥押沙龙问她：“是不是你哥哥暗嫩与你亲近了？我妹妹啊，你现在不要作声，他是你的哥哥，你不要把这事放在心上。”于是他玛孤单凄凉地住在她哥哥押沙龙的家里。
21เมื่อกษัตริย์ดาวิดทรงได้ยินเรื่องเหล่านี้ทั้งสิ้น พระองค์ก็กริ้วยิ่งนัก
21大卫王听见了这一切事，就非常生气。
22แต่อับซาโลมมิได้ตรัสประการใดกับอัมโนนเลยไม่ว่าดีหรือร้าย เพราะอับซาโลมเกลียดชังอัมโนน เหตุที่ท่านได้ข่มขืนทามาร์น้องหญิงของท่าน
22押沙龙什么话都没有对暗嫩说。押沙龙恨暗嫩，因为暗嫩污辱了他的妹妹他玛。
23ต่อมาอีกสองปีเต็ม อับซาโลมมีงานตัดขนแกะที่ตำบลบาอัลฮาโซร์ ซึ่งอยู่ใกล้เอฟราอิม และอับซาโลมได้เชิญโอรสทั้งสิ้นของกษัตริย์ไปในงานนั้น
23押沙龙为妹复仇杀暗嫩两年以后，在以法莲边界的巴力．夏琐，押沙龙雇了人为他剪羊毛，押沙龙邀请王所有的儿子到那里去。
24อับซาโลมไปเฝ้ากษัตริย์ทูลว่า "ดูเถิด ข้าพระองค์มีงานตัดขนแกะ ขอเชิญกษัตริย์และมหาดเล็กของพระองค์ไปในงานนั้นกับข้าพระองค์"
24押沙龙去见王说：“看哪！现在你的仆人雇了人剪羊毛；请王和王的臣仆与我一同去。”
25แต่กษัตริย์ตรัสกับอับซาโลมว่า "ลูกเอ๋ย อย่าเลย อย่าให้พวกเราไปกันหมดเลย จะเป็นภาระแก่เจ้าเปล่าๆ" อับซาโลมคะยั้นคะยอพระองค์ ถึงกระนั้นพระองค์มิได้ยอมเสด็จ แต่ทรงอำนวยพระพรให้
25王对押沙龙说：“不！我儿，我们不必都去，免得我们成为你的重担。”押沙龙再三勉强王去，王还是不肯去，只是为他祝福。
26อับซาโลมจึงกราบทูลว่า "ถ้าไม่โปรดเสด็จก็ขออนุญาตให้พระเชษฐาอัมโนนไปด้วยกันเถิด" และกษัตริย์ตรัสถามว่า "ทำไมเขาต้องไปกับเจ้าด้วย"
26押沙龙说：“王若是不去，求王让我的哥哥暗嫩与我一同去。”王问他：“为什么要他与你一同去呢？”
27แต่อับซาโลมทูลคะยั้นคะยอจนพระองค์ทรงยอมให้อัมโนนและราชโอรสของกษัตริย์ทั้งสิ้นไปด้วย
27押沙龙再三求王，王就派暗嫩和王所有的儿子与他一同去。
28แล้วอับซาโลมบัญชามหาดเล็กของท่านว่า "จงคอยดูว่าจิตใจของอัมโนนเพลิดเพลินด้วยเหล้าองุ่นเมื่อไร เมื่อเราสั่งเจ้าว่า `จงตีอัมโนน' เจ้าทั้งหลายจงฆ่าเขาเสีย อย่ากลัวเลย เราบัญชาเจ้าแล้วมิใช่หรือ จงกล้าหาญและเป็นคนเก่งกล้าเถิด"
28押沙龙吩咐他的仆人说：“你们注意！暗嫩酒酣耳热的时候，我对你们说：‘击杀暗嫩！’你们就把他杀死。不要惧怕，这不是我吩咐你们的吗？你们要坚强，作勇敢的人。”
29และมหาดเล็กของอับซาโลมก็กระทำกับอัมโนนตามที่อับซาโลมได้บัญชาไว้ แล้วบรรดาราชโอรสของกษัตริย์ก็พากันลุกขึ้นทรงล่อของแต่ละองค์หนีไปสิ้น
29押沙龙的仆人就照押沙龙所吩咐的，向暗嫩行了。王所有的儿子就起来，各人骑上自己的骡子逃跑了。
30ต่อมาขณะเมื่อราชโอรสได้ดำเนินอยู่ตามทาง มีข่าวไปถึงดาวิดว่า "อับซาโลมได้ประหารราชโอรสของกษัตริย์หมดแล้ว ไม่เหลืออยู่สักองค์เดียว"
30他们还在路上的时候，有消息传到大卫那里，说：“押沙龙杀了王所有的儿子，没有剩下一个。”
31กษัตริย์ทรงลุกขึ้นฉีกฉลองพระองค์ และทรงบรรทมบนพื้นดิน บรรดาข้าราชการทั้งสิ้นสวมเสื้อผ้าฉีกขาดยืนเฝ้าอยู่
31王就起来，撕裂衣服，躺在地上。侍立在他身旁的所有臣仆，也都撕裂衣服。
32แต่โยนาดับบุตรชายชิเมอาห์เชษฐาของดาวิดกราบทูลว่า "ขออย่าให้เจ้านายของข้าพระองค์สำคัญผิดไปว่า เขาได้ประหารราชโอรสหนุ่มแน่นเหล่านั้นหมดแล้ว เพราะว่าอัมโนนสิ้นชีวิตแต่ผู้เดียว เพราะตามบัญชาของอับซาโลมเรื่องนี้ท่านตั้งใจไว้แต่ครั้งที่อัมโนนข่มขืนทามาร์น้องหญิงของท่านแล้ว
32大卫的哥哥示米亚的儿子约拿达说：“我主不要以为所有的年轻人、王的儿子都被杀死了。其实死的只有暗嫩一人；自从暗嫩污辱了押沙龙的妹妹他玛那一天起，押沙龙就定意要杀死他了。
33ฉะนั้นบัดนี้ขอกษัตริย์เจ้านายของข้าพระองค์อย่าได้ร้อนพระทัย ด้วยสำคัญว่าราชโอรสทั้งหมดของกษัตริย์สิ้นชีวิต เพราะอัมโนนสิ้นชีพแต่ผู้เดียว"
33现在我主我王不要把这事放在心上，以为王所有的儿子都死了。其实死的只有暗嫩一人。”
34แต่อับซาโลมได้หนีไป ฝ่ายทหารยามหนุ่มเงยหน้าขึ้นมองดู ดูเถิด ประชาชนเป็นอันมากกำลังมาทางข้างๆภูเขาซึ่งอยู่ข้างหลังเขา
34押沙龙逃往基述押沙龙逃走了。守望的年轻人举目观看，看见许多人从后面山坡旁边的路而来。
35โยนาดับจึงกราบทูลกษัตริย์ว่า "ดูเถิด ราชโอรสของกษัตริย์กำลังดำเนินมาแล้ว ตามที่ผู้รับใช้ของพระองค์กราบทูลก็เป็นจริงดังนั้น"
35约拿达对王说：“看哪！王的儿子都回来了。正如你仆人所说的，事情果然是这样。”
36อยู่มาเมื่อเขาพูดจบลง ดูเถิด ราชโอรสของกษัตริย์ก็มาถึง และได้ร้องไห้เสียงดัง ฝ่ายกษัตริย์ก็กันแสง และบรรดาข้าราชการก็ร้องไห้สะอึกสะอื้นด้วย
36他刚说完了，王的众子就都来到了，他们都放声大哭；王和他所有的臣仆也都号咷痛哭。
37อับซาโลมได้หนีไปเข้าเฝ้าทัลมัย โอรสของอัมมีฮูด กษัตริย์เมืองเกชูร์ แต่ดาวิดทรงไว้ทุกข์ให้ราชโอรสของพระองค์วันแล้ววันเล่า
37押沙龙逃亡，走到基述王亚米忽的儿子达买那里去了。大卫天天为他的儿子哀伤。
38ฝ่ายอับซาโลมก็หนีไปยังเมืองเกชูร์ และทรงอยู่ที่นั่นสามปี
38押沙龙逃亡，逃到基述那里去，在那里住了三年。
39กษัตริย์ดาวิดก็ทรงตรอมพระทัยอาลัยถึงอับซาโลม เพราะการที่ทรงคิดถึงอัมโนนนั้นค่อยคลายลง ด้วยท่านสิ้นชีพแล้ว
39大卫的心不再怀恨押沙龙，对暗嫩的死也不再那么难过了。