1"แต่เดี๋ยวนี้เขาเยาะข้า คือคนที่อ่อนกว่าข้าน่ะ คนที่ข้าจะเหยียดหยามพ่อของเขา ถึงกับไม่ยอมให้อยู่กับสุนัขที่เฝ้าฝูงแพะแกะของข้า
1悲叹现在的处境
2ข้าจะได้อะไรจากกำลังมือของเขาทั้งหลาย คือของคนที่เรี่ยวแรงเขาหมดไปแล้ว
2他们的气力已经衰退了，他们两手的力量对我有什么益处呢？
3เพราะเหตุความขาดแคลนและหิวโหยพวกเขาจึงอยู่อย่างโดดเดี่ยว เมื่อก่อนเขาหนีไปยังถิ่นทุรกันดารซึ่งรกร้างและถูกทิ้งไว้เสียเปล่า
3他们因穷乏与饥饿而消瘦，在黑夜荒废与荒凉之地咀嚼旷野的干草；
4เขาเก็บผักชะครามซึ่งอยู่กับพุ่มไม้ และเอารากต้นซากมาเป็นอาหาร
4他们在草丛中采摘咸草，以罗腾树根作食物。
5เขาถูกขับไล่ออกไปจากท่ามกลางคน (มีคนตะโกนตามเขาไปอย่างตามโจร)
5他们从人群中被赶出去，人追喊他们如追喊贼一样，
6ฉะนั้น เขาต้องพักอยู่ที่ลำละหาน ในโพรงดินและซอกหิน
6以致他们住在惊吓谷之中，在地洞和岩穴之间；
7เขาร้องอยู่ท่ามกลางพุ่มไม้ เขาเบียดกันอยู่ภายใต้ต้นตำแย
7他们在草丛中间喊叫，在杂草之下集合起来。
8เขาเป็นลูกของคนถ่อย เออ เป็นลูกของคนเสียชื่อ เขาถูกกวาดออกไปเสียจากแผ่นดิน
8他们都是愚顽人、下流人的子孙，被人鞭打逐出境外。
9และบัดนี้ข้ากลายเป็นเพลงเยาะเย้ยของเขา เออ ข้าเป็นคำครหาของเขา
9现在他们以我为歌曲，我竟成了他们的笑柄。
10เขาทั้งหลายสะอิดสะเอียนข้า และเหินห่างจากข้า เขาไม่รั้งรอที่จะถ่มน้ำลายลงหน้าของข้า
10他们厌恶我，远远地离开我，又不住吐唾沫在我脸上，
11เพราะพระเจ้าทรงหย่อนสายธนูของข้า และให้ข้าตกต่ำ เขาทั้งหลายก็เหวี่ยงความยั้งคิดเสียต่อหน้าข้า
11因为 神把我的弓弦松开，叫我受苦，他们就在我面前任意妄为。
12คนหนุ่มลุกขึ้นข้างขวามือของข้า เขาผลักดันเท้าของข้าออกไป เขาเหวี่ยงทางแห่งความพินาศไว้ต่อสู้ข้า
12一窝暴民在我右边兴起，推开我的脚，筑起灾难的路攻击我。
13เขาพังทางเดินของข้า เขาเสริมภัยพิบัติให้ข้า ไม่มีผู้ใดช่วยเขาไว้เลย
13他们拆毁了我的路，没有别人的帮助也能毁灭我；
14เขามาหาข้าอย่างกับน้ำที่ทะลักเข้ามาอย่างเต็มที่ เขากลิ้งตัวเข้ามาหาข้าท่ามกลางซากปรักหักพัง
14他们闯进来如闯大破口，在废墟之中辊过来，
15ความสยดสยองต่างๆหันมาใส่ข้า จิตใจของข้าถูกเขาติดตามอย่างลมตาม และความเจริญรุ่งเรืองของข้าศูนย์ไปเสียอย่างเมฆ
15惊骇临到我的身上，驱逐我的尊严如风吹一般，我的好景像云一样过去。
16บัดนี้จิตใจของข้าก็ละลายไป วันแห่งความทุกข์ใจยึดตัวข้าไว้
16诉说 神不听他的呼求现在我的心伤恸有如倒了出来，苦难的日子把我抓住。
17กลางคืนกระดูกข้าทะลุไป และความเจ็บปวดที่แทะข้านั้นไม่หยุดพักเลย
17夜间痛苦刺透我的骨头，疼痛不止，不住地咀嚼我。
18เครื่องแต่งกายของข้าเสียรูปไปด้วยความรุนแรงแห่งโรคนี้ มันมัดข้าอย่างผ้าคอเสื้อรัดข้า
18我的衣服因 神的大力变了形，他的大力如外衣的领口把我束紧。
19พระเจ้าทรงเหวี่ยงข้าลงในปลัก และข้าก็กลายเป็นเหมือนผลคลีและขี้เถ้า
19 神把我扔在泥中，我就像尘土和炉灰一般。
20ข้าพระองค์ร้องทูลพระองค์ และพระองค์หาทรงสดับข้าพระองค์ไม่ ข้าพระองค์ยืนขึ้น และพระองค์หาทรงมองไม่
20 神啊！我向你呼求，你却不应允我，我站起来，你也不理我。
21พระองค์กลับทรงดุร้ายต่อข้าพระองค์ พระองค์ทรงต่อต้านข้าพระองค์ด้วยพระหัตถ์ทรงฤทธิ์ของพระองค์
21你变成待我残忍，用你大能的手迫害我，
22พระองค์ทรงชูข้าพระองค์ขึ้นเหนือลม และทรงให้ข้าพระองค์ขี่ลม และทรงให้ตัวข้าพระองค์ละลายไป
22你把我提到风中，使我被风刮去，使我在暴风中消散。
23ข้าพระองค์ทราบแล้วว่าพระองค์จะทรงให้ข้าพระองค์ตายเสีย และให้ไปสู่ที่กำหนดของคนเป็นทั้งปวง
23我知道你必使我归回死地，归到那为众生所定的阴宅。
24ถึงกระนั้นเขาจะไม่ยื่นมือของเขาออกช่วยคนในแดนคนตาย ถึงแม้ว่าพวกเขาร้องขอความช่วยเหลือในท่ามกลางภัยพิบัติของเขา
24然而人跌倒，怎会不伸手？人遇灾祸，怎会不呼救呢？
25ข้ามิได้ร้องไห้เพื่อผู้ที่วันเวลาของเขายากเย็นหรือ จิตใจของข้ามิได้โศกสลดเพื่อคนขัดสนหรือ
25内心的迷惘与痛苦艰难过日的，我不是为他哀哭；贫穷的，我不是为他忧愁吗？
26แต่เมื่อข้ามองหาของดี ของร้ายก็มาถึง และเมื่อข้าคอยความสว่าง ความมืดก็มาถึง
26我希望得福乐，灾祸就来了；我等候光明，幽暗就到了。
27จิตใจของข้าร้อนรุ่มไม่เคยสงบเลย วันแห่งความทุกข์ใจมาพบข้า
27我的心肠沸腾、不安，痛苦的日子临到我。
28ข้าได้ไว้ทุกข์ มิใช่ด้วยแดด ข้ายืนขึ้นในที่ชุมนุมชน และร้องขอความช่วยเหลือ
28我四处行走，全身发黑，并不是因为日晒；我在会中站着呼求。
29ข้าเป็นพี่น้องกับมังกร และเป็นเพื่อนกับนกเค้าแมว
29我与野狗为兄弟，又与鸵鸟作同伴。
30ผิวหนังของข้าดำ กระดูกของข้าร้อนอย่างไฟไหม้
30我的皮肤发黑脱落，我的骨头因热发烧，
31เพราะฉะนั้นเสียงพิณเขาคู่ของข้ากลายเป็นเสียงโหยไห้ และเสียงขลุ่ยของข้ากลายเป็นเสียงของผู้ที่ร้องไห้"
31所以我的琴音变为哀音，我的箫声变为哭声。”